Thunder Force

Superheldenfilms zijn hot. Dertien jaar nadat de eerste Iron Man film de aftrap gaf aan de Marvel Cinematic Universe is het genre populairder dan ooit. Ook Netflix heeft op dat vlak niet stilgezeten. Na onder andere The Old Guard en Project Power, komt de streamingdienst nu met Thunder Force, een superhelden komedie die toch niet zo slecht is als andere reviews doen vermoeden.

Thunder Force is geschreven en geregisseerd door Ben Falcone, de man van Melissa McCarthy. Na onder andere Life of the Party en Superintelligence is dit de vijfde film waar McCarthy en Falcone als hoofdrolspeelster en regisseur in samenwerken. Om het zacht uit te drukken is hun samenwerking niet de meest succesvolle.

Qua omzetten verdienden hun films de budgetten terug, maar het waren geen hits die het grote publiek bereikten. In deze films speelt McCarthy altijd hetzelfde personage (een stuntelige goedzak met een grote mond maar met een klein hartje). Met een cast die naast McCarthy en Spencer bestaat uit Jason Bateman (Arrested Development), Melissa Leo (The Fighter), Pom Klementieff (Guardians of the Galaxy Vol. 2) en Bobby Cannavale (Boardwalk Empire) had dit wellicht  een ommekeer kunnen betekenen in het succes van  hun samenwerking.

In de jaren ‘80 werd de aarde getroffen door een kosmische straling. Deze ontketende bij een aantal personen superkrachten. Helaas waren dit allemaal mensen met slechte bedoelingen waardoor er een wereld is ontstaan met uitsluitend  superschurken die Miscreants worden genoemd. Twee voormalig beste jeugdvriendinnen, Lydia (Melissa McCarthy) en Emily (Octavia Spencer) besluiten de strijd aan te gaan tegen de Miscreants nadat één van hen een manier heeft gevonden om ook  superkrachten te krijgen.

De plot van de film is qua verhaal heel herkenbaar maar ook inwisselbaar. Het had voor mij geen verschil gemaakt als je de superhelden en superschurken had vervangen door bijvoorbeeld twee agenten die het heft in eigen handen nemen en de strijd aangaan tegen een groep criminelen die de stad terroriseren. Op dat vlak biedt de film niets vernieuwend dus moet het vooral komen van de humor.

De film volgt qua verhaal het standaardrecept van de gemiddelde (super)heldenfilm. Er is een origin story gevolgd door een ontdekking van de krachten met de bijbehorende training montage. Hierna volgt al snel de eerste heldendaad en een conflict en eindigt het met de eindstrijd. Dit maakt de film redelijk voorspelbaar waardoor het dus echt van het verhaal moet komen, maar daar ligt voornamelijk de zwakke plek van deze film.

Een aantal beslissingen die personages in de film nemen worden niet in het verhaal onderbouwd. Ik had soms het gevoel dat een personage een aantal zaken die belangrijk zijn voor het verhaal, uit het zicht van de camera deed maar vervolgens meenam in het verhaal voor de camera waardoor de motivatie voor die actie voor mij als kijker niet geheel duidelijk was.

Voor een mid budget film als Thunder Force (dat zijn films met een budget die tussen de twintig en zestig miljoen dollar ligt) is het hebben van een redelijk tot goede verhaallijn belangrijk. De film heeft niet heel veel actiescènes waarmee je het zou kunnen verbloemen. En het verhaal leunt ook erg op de vriendschap tussen Lydia en Emily.

Een van mijn favoriete filmrecensenten Mark Kermode zei ooit in een interview dat wanneer je een komedie film gaat kijken je minimaal vijf keer gelachen moet hebben anders kun je het niet definiëren als een komedie. Hoewel ik het niet heb geteld, heb ik wel ongeveer vijf keer gelachen en een aantal keer licht  gegrinnikt tijdens het kijken van deze film. Dat heeft vooral te maken met Melissa McCarthy die om de een of andere reden met een (fysieke) grap toch altijd weer een glimlach op mijn gezicht weet te  toveren. De film bevat een aantal redelijke grappen en kijkt ook lekker weg, maar er zitten ook wel wat flauwe grappen en ongemakkelijke momenten in die niet helemaal aanslaan waardoor de film voor mijn gevoel ook wat vertraagt.

Met het beperkte verhaal en het ontbreken van diepgang in enkele personage hebben de acteurs voor mijn gevoel het maximale uit de film gehaald. De wisselwerking tussen Jason Bateman en Bobby Cannavale is aardig. Ook de wisselwerking tussen Melissa McCarthy en Octavia Spencer is bij vlagen goed en doet soms denken aan bekende Buddy Cop duo’s zoals Riggs en Murtaugh (Lethal Weapon). Ook op momenten dat je voelt dat de acteurs iets meer ruimte kregen voor improvisatie laat de film hier en daar zien wat het had kunnen zijn.

Uiteindelijk is Thunder Force een oké film. Het is niet de slechtste film aller tijden maar het is zeker ook geen hoogvlieger.  Als je een film zoekt zonder teveel gedoe voor de vrijdagavond wanneer je lekker op de bank  met een bak popcorn op je schoot zit,  zou ik het gaan kijken. Wanneer je een luchtigere, komische versie van The Boys hoopt te zien zou ik het overslaan.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]