Wat leest de redactie op het moment?

Het najaar is in volle gang en hoewel we ons dit hele jaar al binnen hebben moeten vermaken, speelt het weer daar nu nog eens een extra factor in. Dekentjes, chocolademelk, een goed boek en mijn geluk kan niet meer op. Ook een aantal andere redactieleden pakt graag een boek uit de kast en we vertellen je dan ook graag welke boeken er op dit moment gelezen worden.

Al van jongs af aan was ik in de bieb te vinden en verslond ik elk boek dat ik daar kon vinden. Door de jaren heen heb ik natuurlijk ook mijn eigen boekenkast aangevuld, waardoor ik een flinke collectie heb staan. Tijdens mijn tienerjaren was ik ontzettend fan van crime-series. Bones, CSI en al dat soort tv-shows waren niet aan te slepen. Nu is het zo dat de schrijver Max Allan Collins een behoorlijk aantal boeken heeft geschreven die gebaseerd zijn op CSI. Later kwamen daar andere schrijvers bij, maar Collins is in mijn ogen de beste. Deze boeken heb ik een hele tijd verzameld, uiteindelijk in een doos gedaan (want verhuizing) en ik vergat ze zo’n beetje.

Nou had ik vorige maand vakantie en besloot ik na duizend jaar eindelijk die dozen op zolder eens uit te pakken. Ik vond opnieuw mijn collectie CSI-boeken en besloot de eerste open te slaan. Ik dacht even wat simpel vermaak te hebben; ik ben immers allang geen fan meer van de serie, maar daar had ik me toch flink in vergist. Ik ben namelijk weer helemaal verslaafd aan de reeks. Het zijn simpele boeken, met elk net meer dan 200 pagina’s, maar de verhalen gaan over uitgebreide moordzaken die tot het einde spannend blijven. Blijkt dat ik mijn passie voor criminaliteit toch nog niet helemaal naast me neer heb gelegd.

Lezen doe ik te weinig, dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Hoewel ik net als Rebecca vroeger nog weleens een CSI-boek oppakte, of mijzelf kon verliezen in game-boeken van bijvoorbeeld Gears of War, is dat de afgelopen jaren ver weggezakt. Het afgelopen jaar is mijn fascinatie met Japan echter weer opgelaaid, dit keer verder kijkend dan alleen games en anime. Kleine boekjes zoals Japan in honderd kleine stukjes van Paulien Cornelisse en het prachtige Dit is Japan van Yutaka Yazawa geven een klein inkijkje in het alledaagse leven van Japan en de Japanner.

De meest recente toevoeging aan dit lijstje is het boek Pure Invention van Matt Alt. In dit boek neemt Alt je mee door de afgelopen 150 jaar van Japan. Aan de hand van typische Japanse uitvindingen kijkt hij naar hoe het land, de cultuur en de bevolking zich hebben ontwikkeld. Van kunstige auto-schaalmodellen tot Hello Kitty en Pikachu: alles wordt onder de loep genomen aan de hand van verhalen en gesprekken. Een heerlijk boek voor deze barre tijden over alles wat onze jeugd en ons geek-zijn zo mooi maakt.

Al jaar en dag roep ik tegen mezelf dat ik meer moet gaan lezen. Wilde voornemens om elke maand minimaal één boek uit te lezen, falen keer op keer. Ik merkte aan mezelf dat dit vooral kwam doordat ik mijn telefoon mee de slaapkamer in nam. Lekker nog een half uurtje in een scheur liggen om Veronica Inside of andere lollige YouTube-filmpjes is leuk, maar ondertussen stapelde de laag stof op mijn boeken zich steeds verder op. Enige tijd terug heb ik besloten om de telefoon in de woonkamer te laten liggen en dat heeft zijn vruchten afgeworpen.

Allereerst zijn de eerste twee boeken van The Witcher in rap tempo uitgelezen en momenteel ligt American Gods van Neil Gaiman op mijn nachtkastje. Dit boek gaat over een strijd tussen de oude goden die we kennen uit allerlei diverse mythologieën, die lijnrecht tegenover de nieuwe goden staan. Deze nieuwe goden zijn goden die allemaal wat met technologie te maken hebben. Zo is er bijvoorbeeld een god van de televisie, maar ook een god van de nieuwe media. Het boek blijft tot ongeveer tweederde heerlijk vaag en eigenlijk heb je geen flauw idee wat je leest, totdat alle puzzelstukken vervolgens op hun plek vallen. Dit zorgt er ook voor dat ik haast niet kan wachten tot ik elke avond weer mijn bed in stap om uit te zoeken waar deze strijd gaat eindigen.

PS: Op Amazon Prime staan de eerste twee seizoenen van American Gods. Vooral seizoen 1 is zeer de moeite waard!

Begin dit jaar heb ik op Goodreads een 2020 reading challenge aangemaakt. Daarin kun je helemaal zelf kiezen hoeveel boeken je wilt lezen binnen een jaar. Ik ben geen hele snelle lezer, maar als iets me echt goed te pakken heeft, dan heb ik het zo verslonden. Om een beetje balans te kunnen houden ben ik voor tien boeken gegaan – iets minder dan eentje per maand. Highlights van eerder dit jaar waren The Ten Thousand Doors of January (Alix E. Harrow), Ahsoka (E.K. Johnston) en This Is How You Lose the Time War (Amal El-Mohtar en Max Gladstone). Je ziet het al: fantasy en sci-fi gaan er bij mij meestal wel in.

Momenteel zit ik midden in The Shadow of Kyoshi, het vervolg op The Rise of Kyoshi (F.C. Yee). Als je fan bent van The Last Airbender kun je deze boeken eigenlijk niet overslaan. Beide zijn erg fijn geschreven en geven immens veel inzicht in het leven van Avatar Kyoshi. Verder vond ik laatst in de boekhandel een fijn boek genaamd Wat is Liefde, Socrates? (Nora Kreft). Daarin gaan acht bekende filosofen uit verschillende tijden een gesprek met elkaar aan over wat liefde nou precies inhoudt en waarom we het voelen. Onderwerpen als internetdaten, polygamie en de onvervangbaarheid van de geliefde worden in dit boekje besproken. Interessant en inzichtvol is het zeker.

Als ik deze twee boeken heb uitgelezen, hoef ik nog maar één titel uit te zoeken als tiende boek van het jaar. Waarschijnlijk wordt dat een Star Wars-roman, maar het kan best zijn dat iets anders mijn interesse piekt tegen die tijd.

Zoals jullie hebben kunnen lezen, heb ik net een boek uit en zit ik momenteel een beetje tussen boeken in. Lang de tijd om daarin te blijven hangen heb ik alleen niet, want ook ik heb mijzelf dit jaar voorgenomen meer te lezen. Het doel was een boek per maand en aangezien ik momenteel op zeven zit en het eind oktober is, kunnen we concluderen dat ik nog steeds niet genoeg tijd vrij maak om te lezen. 

Ondertussen was ik al wel begonnen in Notes From Small Planets van Nate Crowley. Dit is meer een reisgids dan dat het echt een fictieboek is, al zijn de plekken die worden beschreven allesbehalve non-fictie. In het boek staan reistips voor planeten vol met orcs of werelden waar tovenaars de dienst uitmaken. Ook is dit boek perfect als je wilt weten waar je het beste draken kunt spotten.

Aangezien vakantie er voorlopig niet inzit, zeker niet naar deze locaties, pak ik denk ik binnenkort deel twee op van de Remembrance of Earth’s Past-trilogie. Het eerste boek van Ciu Lixin is een van de beste science-fiction boeken die ik heb gelezen. Het is geen sci-fi die het moet hebben van uitgebreide beschrijvingen van nog niet uitgevonden technologieën of aliens: het eerste boek, Three Body Problem, gaat in op het idee van wat er gebeurt als de mensheid buitenaards leven tegenkomt. De scope van het verhaal wordt als ik het goed begrijp in het tweede deel flink opgerekt, dus daar ben ik erg benieuwd naar.

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]