Drive to Survive – Seizoen 3

Het begint onderhand vaste prik te worden: een week voordat het nieuwe Formule 1-seizoen van start gaat, lanceert Netflix een nieuw seizoen van Drive to Survive. De afgelopen twee seizoenen gaven een uniek kijkje achter de schermen in de wereld der Formule 1. Weet seizoen drie wederom indruk te maken? Wij zochten het voor je uit.

Sinds Liberty Media in 2016 grootaandeelhouder van de Formule 1 werd, is er een plan gemaakt om de fans meer bij de sport te betrekken. In 2018 is er samen met Netflix gekeken naar een plan om een serie te maken over het Formule 1-seizoen. De serie zou dan een soort samenvatting van het Formule 1-seizoen moeten worden. Het eerste seizoen ontlokte mooie uitspraken van teambazen en coureurs en werd daarmee een grote hit op Netflix. Nu – twee seizoenen verder – is de opzet niet gewijzigd, maar hebben we door de coronapandemie wel een heel uniek seizoen achter de rug. Alle ingrediënten voor spanning en sensatie zijn dus aanwezig.

Trouwe kijkers van de sport hebben het vorig jaar zwaar gehad. Waar het Formule 1-seizoen oorspronkelijk op 15 maart in Australië zou beginnen, begon het seizoen door de coronapandemie pas op 5 juli in Oostenrijk. Het meest bijzondere aan deze hele verschuiving was dat de organisatie achter de Formule 1 bij hoog en laag bleef roepen dat er gewoon gestart zou worden op 15 maart. Dit ondanks het feit dat alle andere grote sportorganisaties wereldwijd de stekker al uit de competities hadden getrokken. Vlak voor de start van de eerste vrije training werd er alsnog besloten om toch maar niet te gaan racen. Dat er al duizenden fans opgepropt voor de poorten stonden te wachten om hun grote idolen te zien, was een triest beeld.

Het beeld van de teleurgestelde fans hebben de producenten gelukkig wel in de serie gehouden. Het is toch een grote smet geweest op de hele gedachtegang van de bazen van de sport. De soort houding van: ons kan niks gebeuren en wij willen gewoon racen. In de eerste aflevering is pijnlijk zichtbaar hoe erg zij zich hierin hebben vergist. Helaas blijft het alleen bij deze pijnlijke beelden. Het is goed dat ze erin zitten, maar toch had ik als kijker graag wat meer gezien waarom er zo lang gewacht is met het maken van deze beslissing. Je krijgt ook geen beelden te zien van hoe het daarna verder is gegaan. 

Zonde, want het zou zeer interessant zijn om te kijken hoe men uiteindelijk toch de kalender nog zo vol heeft kunnen krijgen. De organisatie heeft er namelijk alles aan gedaan om toch nog een volwaardig seizoen te krijgen en klopte daarbij zelfs aan bij circuits die al jaren niet meer op de kalender staan. Het geeft een beetje het gevoel dat men het prima vindt dat je als kijker weet hoe het reilen en zeilen bij de teams gaat, maar dat de grote bazen van de Formule 1 niet willen dat je weet hoe de grote Formule 1-organisatie te werk gaat.

Gelukkig gebeurt er achter de schermen bij de teams meer dan voldoende om het seizoen goed gevuld te krijgen. Hier wordt verder ook weinig censuur toegepast. Ongetwijfeld zal er door de teambazen die geïnterviewd zijn veel informatie zijn achtergehouden, maar als kijker krijg je toch wel het gevoel dat ze veel informatie delen. Waarschijnlijk hebben de makers van Drive to Survive contracten met geheimhoudingsplicht en enorme boetes, want tijdens het raceseizoen worden er al uitspraken gedaan door teambazen die publiekelijk pas veel later naar buiten zijn gekomen.

Zo is Christian Horner – de teambaas van Red Bull Racing – tegenover de camera’s van Drive to Survive bijvoorbeeld een stuk harder over Alexander Albon dan dat hij zich ooit openlijk op televisie heeft uitgelaten. Ook krijg je te zien dat er achter de schermen veel meer broeit dan dat je door het reguliere seizoen heen als kijker meekrijgt. Zo krijg je een beter inzicht in de verstoorde relatie tussen Daniel Ricciardo en Cyril Abiteboul. Teambaas Abiteboul is woedend over het feit dat coureur Ricciardo een contract bij een ander team heeft getekend voor het 2021-seizoen. Dat ze nog wel een jaar samen door moeten, terwijl ze dus al weten dat de samenwerking daarna stopt, valt de teambaas zwaar.

In al deze fragmenten valt wel een ding op. Iets dat voor de fans van de sport niet vreemd is, maar nu echt goed zichtbaar wordt: Formule 1 draait achter de schermen vooral om de politieke agenda, waarbij ieder individu een eigen agenda heeft. De Grand Prix in Rusland geeft dit perfect weer. Het team van Mercedes wil graag een front row lockout, zodat ze daarmee een nieuw record kunnen vestigen. Mocht dat in Rusland lukken, dan zou het team voor de achtste keer op rij vanaf plek een en twee mogen vertrekken en de eerste rij dus bezet houden. Bottas is van mening dat je in Rusland het beste vanaf plek drie kunt starten vanwege het lange rechte stuk naar de eerste bocht. Wie er uiteindelijk aan het langste eind trekt, wordt heerlijk in beeld gebracht. Ook de aflevering waarin het Haas-team de achterliggende reden bekend gemaakt waarom ze stoppen met hun huidige coureurs is er eentje om je vingers bij af te likken.

Toch zijn er ook wel wat politieke zaken die in 2020 speelden, die de serie gek genoeg niet hebben gehaald. Zo wordt slechts heel summier besproken dat het legendarische Williams-team wordt overgenomen door een investeringsmaatschappij. Het feit dat Honda de sport gaat verlaten en Red Bull Racing op zoek moet naar een nieuwe motorleverancier wordt zelfs helemaal niet besproken. Dat is vreemd te noemen, aangezien de breuk tussen Red Bull Racing en Renault groots werd uitgemeten in het eerste seizoen van Drive to Survive.

Ook schitteren grote memorabele momenten uit het 2020-seizoen door afwezigheid. Zo ontbreekt de terugkeer van Nico Hulkenberg, die zowel Sergio Perez als Lance Stroll verving in verschillende races in verband met een coronabesmetting van beide coureurs. In dezelfde categorie ontbreekt ook de uitleenbeurt van George Russell naar Mercedes, in verband met de positieve coronatest van Lewis Hamilton.

Andere opvallende zaken die ontbreken zijn de races op de ‘nieuwe’ circuits. Omdat de oorspronkelijke kalender niet afgewerkt kon worden door de pandemie, is men op zoek gegaan naar alternatieve circuits. Tijdens geen enkele van deze races lijkt de crew van Netflix aanwezig te zijn geweest. Dat kan natuurlijk met contracten en afspraken tussen circuits en Netflix te maken hebben, dus wellicht mochten ze ook echt niet aanwezig zijn. Dat neemt niet weg dat het jammer is. Het zorgt op deze manier voor een onvolledig beeld van het seizoen. Daarnaast waren de Grand Prixs van Mugello en Turkije zo ontzettend spectaculair dat wat meer inzicht in deze races een toffe toevoeging zou zijn geweest. Gelukkig mogen de makers wel alle televisiebeelden van de races van het hele seizoen gebruiken, dus je krijgt zo nu en dan nog wel korte flarden uit deze races te zien.

De beelden worden ondersteund door analyses van Formule 1-journalisten Jennie Gow en Will Buxton. Zij geven meer achtergrondinformatie bij de gebeurtenissen en geven inzichten over de wondere wereld van de Formule 1. Deze informatie is vooral handig voor nieuwe fans van de sport en voor mensen die af en toe een keer een race kijken. De diehard-liefhebbers van de sport zullen hier weinig tot geen nieuwe informatie vandaan halen. Gelukkig weten beide journalisten het op een boeiende en spannende manier te brengen, zodat het zelfs voor de grootste fans geen vervelende fragmenten zijn.

Waar ik me als fan van de sport wel enorm aan heb gestoord is het commentaar dat bij de races wordt gegeven. Af en toe hoor je het oorspronkelijke Britse commentaar van Anthony Davidson en Martin Brundle, maar negen van de tien keer hoor je commentaar dat later is opgenomen door iemand anders met ongeveer dezelfde stem als de twee oorspronkelijke commentators. Je hoort duidelijk dat er al voorkennis was over wat er te gebeuren staat bij de beelden en dat maakt dat het commentaar erg nep aanvoelt.

Sowieso zijn er meerdere zaken die erg gescript aanvoelen. Dat zal voor een groot deel komen doordat Netflix er toch een goed lopend verhaal van wil maken. Daarbij doen de makers ook erg hun best om bepaalde zaken zeer duidelijk te framen. Lawrence Stroll – de vader van coureur Lance Stroll en eigenaar van het Racing Point-team – wordt afgeschilderd als gangster. Wanneer het over teamorders gaat zie je vaak direct een shot van Hamilton, Verstappen of Leclerc. De makers willen je maar al te graag het gevoel geven dat de teamgenoten van deze coureurs ondergeschikt zijn.

Het derde seizoen van Drive to Survive valt daardoor een beetje in de middenmoot. Aan de ene kant krijg je wederom een fraaie blik achter de schermen. Zo zie je hoe Ferrari haar rampseizoen beleeft, krijg je een inkijk in de overstap van Vettel naar Aston Martin en zie je hoe Romain Grosjean zijn gruwelijke ongeluk in de Grand Prix van Sakhir overleefde. Aan de andere kant lijkt Netflix af en toe iets te veel op zoek naar sensatie, waardoor het seizoen heel gescript aanvoelt. Oh, en als je hoopt op veel Max Verstappen, dan kom je bedrogen uit. De Nederlandse Formule 1-journalist Jack Plooij komt vaker in beeld dan de tienvoudig Grand Prix-winnaar.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]