Vier kijktips van het IFFR die je in de bioscoop of streaming app kunt zien

Afgelopen maand vond voor de 53ste keer het Internationaal Filmfestival Rotterdam (IFFR) plaats. Ik kom er al heel wat jaren en het is ieder jaar weer een feest. Gedurende elf dagen staat de hele stad in het teken van film, praten over film en verschillende interactieve kunstinstallaties.

Van actie en romcoms tot kanshebbers op een Oscar. Het IFFR bood een gevarieerd programma aan. Een deel van de films die te zien waren op het festival zullen hun weg vinden naar de verschillende streamingdiensten en bioscopen. Om je op weg te helpen heb ik vier films voor je uitgekozen die ik je van harte aanbeveel.

13 Bombs

Er is een bom afgegaan in het centrum van Jakarta. Een militante anti-bankbeweging zit erachter en ze hebben nog dertien andere bommen door de stad verspreid. Iedere acht uur wordt een van deze bommen tot ontploffing gebracht. Wat volgt is een kat-en-muisspel tussen de Indonesische terrorismebestrijdingsdienst en een vijand die ze steeds een stap voor lijkt te zijn.

Het verhaal wisselt af tussen een actie- en een detectivefilm. Dat zorgt ervoor dat de film een goed tempo heeft en je als kijker geconcentreerd blijft. Hoewel deze film niet hetzelfde budget heeft als de grote Hollywood-producties in hetzelfde genre, ziet het er goed uit. Mocht je een eerste stap willen wagen richting meer arthouse-gerichte films dan is 13 Bombs een mooi startpunt in je reis. Het is nog niet bekend wanneer de film in de bioscoop of naar een streamingdienst komt.

Voy! Voy! Voy!

Vorig jaar tipte ik de Egyptische antikoloniale dramafilm Kira & El Gin, die zich afspeelt rondom de Egyptische onafhankelijkheidsstrijd. Dit jaar tip ik weer een Egyptische film, de komedie: Voy! Voy! Voy!. Het verhaal draait om Hassan. Hij heeft een uitzichtloze baan als bewaker en zit in een sleur. Hij droomt van een beter leven in Europa. Als hij op het nieuws ziet dat de lokale voetbalclub voor blinden en slechtzienden kans maakt om deel te nemen aan het Wereldkampioenschap in Europa verzint hij een list. Hij doet alsof hij blind is en weet zich in het team te spelen.

De film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal uit 2015. Toen ging een team uit Egypte naar Polen om deel te nemen aan het WK blindenvoetbal. In het team bleken verschillende spelers te zitten die deden alsof ze blind waren. Bij aankomst in Europa zijn ze op de vlucht geslagen. Hoewel het plot van de film redelijk voorspelbaar is, maken het goede acteerwerk van hoofdrolspeler Mohamed Farrag en de grappen het tot een van de betere komedies die ik in tijden heb gezien. De film is onder de noemer Pathé Special een aantal keer vertoond, maar hopelijk is deze film ook snel terug te vinden in je streaming-app.

Holly

De vijftienjarige Holly wordt hevig gepest op school. Daardoor is ze erg teruggetrokken en introvert. Haar enige vrienden zijn haar oudere zus Dawn en haar beste vriend Bart. Op een dag meldt ze zich ziek van school en geeft ze aan dat ze voelt dat er iets vreselijks staat te gebeuren. Dat komt ook uit, er ontstaat een brand op school waarbij een aantal leerlingen omkomen. Na deze gebeurtenis wordt Holly gezien als een soort religieuze figuur die verdriet en leed kan verzachten.

In eerste instantie zou je gelijkenissen met het boek en de gelijknamige verfilming Carrie van Stephen King kunnen trekken. Hierin ontketent een verlegen tienermeisje haar telekinetische krachten nadat ze op een schoolfeest door haar klasgenoten wordt vernederd. Maar deze film is meer een karakterportret in plaats van een horror. Het laat zien wat er gebeurt met Holly nadat ze haar hele leven genegeerd is en nu voor het eerst gezien wordt. Het is een film waarin je als kijker niet echt zeker weet of ze nou beschikt over de gaven of dat ze gewoon een aardig en betrokken persoon is die ook gewoon op zoek is naar liefde. Holly is vanaf maart te zien in je lokale arthouse-bioscoop.

Krazy House

Het IFFR biedt ook Nederlandse kunstenaars en filmmakers een podium om hun film of kunstwerk te presenteren voor een internationaal publiek. Een film van Nederlandse makelij waar ik naar uitkeek was Krazy House van regisseursduo Steffen & Flip, die je kunt kennen van de New Kids films. De film brengt een ode aan de sitcoms uit de jaren 90, met daarbij een vleugje horror. Het verhaal gaat over de gelovige en stuntelige vader Bernie Christian (Nick Frost) die zijn gezin moet beschermen nadat ze worden overvallen door een bende van Russische criminelen.

Krazy House is een film die ik op zou willen nemen in onze lijst van meest vreemde films en series ooit. Steffen & Flip zoeken in deze film de randen van satire en absurditeit op en gaan er soms ook overheen. De film begint als een sitcom in een perfect huis met het ideale gezin bestaande uit twee ouders en twee kinderen. Langzaamaan verandert dat perfecte plaatje in een bouwval waar het gezin in wordt gesleurd en waarin Bernie langzaamaan zijn geloof begint te verliezen. Krazy House is een aparte filmervaring die ik persoonlijk kon waarderen, maar het is ook een film die niet iedereen zal bevallen.  De film is vanaf eind februari te zien bij Pathé en Cineville.

Naast deze vier zijn er nog heel wat meer films van het afgelopen IFFR die ook hun weg zullen vinden naar het witte doek of een streaming-app. Onder andere op MUBI is een grote selectie van de films van de afgelopen editie te zien. Ter afsluiting heb ik nog een laatste kijktip voor je en dat is The Iron Claw. Ik heb daarover een review geschreven die je hier terugvindt.

Wat was jouw favoriete film van het afgelopen IFFR? Laat het ons weten in de reacties!