Onze favoriete horrorfilms

Oktober is naast de maand van het Oktoberfest ook de maand van Halloween. Deze feestdag kent zijn origine in de Keltische cultuur van Ierland en Schotland. Vandaag de dag is het een feest waarbij kinderen verkleed langs de deuren gaan en vragen om een traktatie en de nadruk ligt vooral op het verkleden en het griezelaspect. Via invloeden uit de Verenigde Staten wint het feest in Nederland ook aan populariteit.

Oktober is ook de maand waarin de meeste horrorfilms uitgebracht worden. Als we onze redactie een horrorfilmmarathon laten samenstellen, welke films kijken zij dan het liefste? We doen een rondje over de redactie.

Ik houd van cultfilms. Voor mij is de ultieme horrorfilm er niet een waarvan ik hard ga schreeuwen of waar ik een halve (of hele) hartaanval van krijg, maar een waardoor ik niet meer bijkom van het lachen. Meestal is dit zo vanwege de ontbrekende verhaallijn, de matige dialoog en – het allerbelangrijkst – het hilarische visuele spektakel. Wat dat betreft is er maar één film die met vlag en wimpel bovenaan staat: The Evil Dead.

The Evil Dead is een jaren 80 meesterwerk. Het verhaal volgt het heerlijk inventieve plot van vijf studenten die ergens in the middle of nowhere in de Verenigde Staten in een rammelige hut vakantie vieren, waar het vervolgens blijkt te spoken. De titel zegt eigenlijk al alles. Elk woord dat ik gebruik om deze film te omschrijven is er een te veel. Je moet hem ervaren. Vond je de film nou net zo hilarisch als ik en ben je teleurgesteld dat hij afgelopen is? Geen nood. Er zijn meerdere vervolgen, een tv-serie en zelfs games van The Evil Dead.

Liefhebbers van semi-realistische en verontrustende horrorfilms mogen Apostle op Netflix zeker niet overslaan. Het verhaal speelt zich af in 1905 en volgt Thomas op zijn missie om zijn ontvoerde zusje te redden uit handen van een mysterieuze sekte. De eilanders houden haar gevangen in ruil voor losgeld. Thomas heeft al veel gruwelijkheden meegemaakt in zijn leven en heeft er alles voor over om zijn zusje terug te halen.

De horror en spanning komen gedeeltelijk van de mysterieuze godheid die deze sekte dient: een godin die offers nodig heeft om het eiland vruchtbaar te houden. Verreweg de angstaanjagendste en meest verontrustende scènes komen echter door de sekteleden zelf. In de woorden van regisseur Gareth Evans: “Ik ben altijd banger geweest voor waar mensen toe in staat zijn, dan voor demonen of andere wezens”.

Ik ben geen klassieke horrorliefhebber. Wel zoek ik graag de uniek-in-zijn-soort-horrorfilm uit en bekijk die film dan ook met plezier in het donker. It follows is zo’n film.

Het verhaal speelt zich af rond een tienermeisje genaamd Jay. Zij komt na een – in haar beleving – romantische avond oog in oog te staan met een paranormale kracht. Deze blijft haar achtervolgen, vandaar de titel van de film. Deze film is uniek omdat er een constante sfeer van alertheid wordt gecreëerd. Dat in combinatie met pakkende sfeermuziek en echt onverwachte jumpscares maakt dat deze horrorfilm in mijn top 5 engste films zit.

Ik kijk veel horrorfilms, dus een favoriet uitzoeken was een lastige opgave. Omdat het er zo veel zijn, maar ook omdat horrorfilms na een tijdje op elkaar gaan lijken. Midsommar is de uitzondering.

In Midsommar volgen we een groep Amerikaanse backpackers naar Zweden. Het verhaal speelt zich af op een midzomerfestival op misschien wel de mooiste plek op aarde: groene vlaktes, volop zon en prachtige bloemenvelden vormen het landschap. In deze film geen onweer en geen donkere nachten. Toch is Midsommar doodeng. Of nou ja, niet alleen eng, maar onaangenaam en verontrustend. Veel standaard horrorelementen worden door regisseur Ari Aster overboord gegooid. Juist daarom is Midsommar een van mijn favorieten.

Als filmliefhebber ontbreekt het horrorgenre niet in mijn collectie. Tussen alle nieuwe en oude klassiekers heb ik gekozen voor een wat minder bekende film in het genre, maar een die het kijken waard is: The Devil’s Rejects.

The Devil’s Rejects is geregisseerd door Rob Zombie. Het gaat over de psychopathische familie Firefly. Na een inval door de politie in hun huis weten gezinsleden Otis en Baby weg te komen. Nadat ze contact hebben opgenomen met Baby’s vader Captain Spaulding proberen ze samen te ontsnappen. Qua horrorfilms is dit wel een van de meest verontrustende films die ik ooit heb gezien, maar dankzij een goede mix van zwarte humor, een eenvoudig verhaal en heel veel geweld is het toch een van mijn favorieten.

Natuurlijk zijn er nog veel meer films die je doen schrikken of angst aanjagen. Wat is jou favoriete horrorfilm? Laat het ons weten in de reacties!