Alone in the Dark verfrist de stoffige thriller

Remake wil vooral het origineel eer aan doen

Van THQ Nordic en Pieces Interactive komt een zoveelste Alone in the Dark, ditmaal een daadwerkelijke remake van het origineel uit de jaren 90. Een van de allereerste horrorspellen, maar dan omgevormd tot een modernere speelstijl. Wat mogen we van de restauratie verwachten? Op gamescom 2022 doken we dieper in het überauthentieke duister voor een previewsessie…

Een remake van Alone in the Dark — nota bene met een al driemaal hergebruikte titel — dat is toch wat. Het origineel verscheen in 1992, nog een paar jaar voordat de wereld lucht kreeg van Resident Evil. Hoewel Alone in the Dark daarmee de boeken ingaat als een van de eerste horrorspellen met driedimensionale graphics, stak de game meer af als slepende thriller dan non-stop horrorrit. Zeker wanneer je deze vergelijkt met de hedendaagse norm.

Met bijna point-and-click-achtige besturing in een met horrorclichés beladen landhuis is Alone in the Dark niet meer te vergelijken met de snelle gruwels en jumpscares van vandaag de dag. Maar waar eerdere pogingen om de franchise nieuw leven in te blazen dat verleden zo ver mogelijk achter zich wilden laten, hoopt dit ontwikkelteam de stokoude essentie juist te omarmen. Terug naar dat zompige landhuis in Louisiana en terug naar die nostalgische, slepende thriller. 

Een modern maar authentiek overkomen

Het nieuwe Alone in the Dark neemt het verhaal en de algehele setting van het origineel en zet ze om naar een strakker actie-avontuur, met her en der een puzzel. De gameplay voelt als vanouds iets trager, maar echt point-and-click-achtig is het niet meer te noemen. Vanuit de derde persoon verkennen we het verlaten landhuis en gaan we de optionele confrontatie aan — alles naar hedendaagse actiestandaard — maar de essentie blijft intact. Sterker nog, deze wordt op veel fronten juist verrijkt, zo stelt het ambitieuze restauratieteam.

Zo wordt ditmaal zwaarder geleund op het unieke stijlelement van Alone in the Dark. Het origineel speelt zich af in de jaren 20 van de vorige eeuw, maar kon dat op de originele hardware maar in beperkte mate overbrengen. Met de grafische standaarden van nu kan dat bronmateriaal vele malen beter uit de verf komen. En jawel: zowel de omgevingen als de psychedelische verschijningen ogen scherp genoeg en schitteren vooral met een uniek, eigen stijltje.

Van de vijandige verschijningen liet Pieces Interactive op gamescom 2022 maar weinig concrete in-game beelden zien, maar de eerste (referentie)beelden voorspellen veel gruwelijke goedheid. Guy Davis, de conceptuele kunstenaar in kwestie, extrapoleerde als het ware de korrelige sprites van het origineel, waarbij wazige pixels vervangen werden met Lovecraft-achtige gorigheid. Deze half gesmolten verschrikkingen voelen als een prima moderne representatie; nog altijd ogen ze meer als schimmen uit koortsdromen dan overgestileerde fantasiewezens. Dit sluit prima aan op een paranormale thriller.

Het ietwat cartooneske randje van de menselijke personages zal niet iedereen liggen, maar los daarvan druipt de thrillersfeer ervanaf. Van verlepte behangwandjes tot benauwde moerasjes: het oogt allemaal intrigerend en voldoende gedetailleerd. Alone in the Dark giet een soort detective noir-saus over het geheel, waardoor de remake eigenzinnig afsteekt tegen het huidige horrorlandschap. De onheilspellende soundtrack, verzorgd door bejubelde doomjazz-artiesten — ze bestaan — onderstreept die bizarre eigenzinnigheid. 

Een verrijkte historie

Los van het voorkomen borduurt Pieces ook verder op de verhaallijn van het origineel. Ook hier geldt dat de kern intact moet blijven, maar dat er mondjesmaat uitgebreid mag worden. Zo zien we dat we het verhaal niet alleen kunnen beleven als de originele protagonist detective Edward Carnby, maar ook als Emily Hartwood, het nichtje van de vermiste psychiater. Beide personages beleven grotendeels hetzelfde epos, maar komen met net wat andere perspectieven op de zaak. Daarbij hoort een ietwat andere toon, maar bovenal een boel unieke cutscenes.

In beide gevallen geldt echter dat de alomvattende rode draad van Alone in the Dark gepast verrijkt is. Gebeurtenissen waar het origineel enkel naar verwees, zijn nu verder visueel gemaakt of zelfs speelbaar geworden. Mysterieuze objecten die voorheen enkel als achtergrondbekleding dienden, worden nu verder in het verhaal verweven. Zeker wanneer je schrijver Mikael Hedberg (bekend van onder meer culthit Amnesia) gepassioneerd hoort praten over de allerkleinste details, voel je hoe dierbaar het bronmateriaal is voor het ontwikkelteam. Met voorzorg en respect probeert Pieces de bestaande historie van Alone in the Dark te verdiepen.

Een sterk voorbeeld daarvan is een gigantische piano, die in het origineel door de zoldervloer is gezakt en verdiepingen lager te pletter is gevallen. Althans, dat lijkt gebeurd te zijn — en daar liet de game het bij. In de remake wordt dat opmerkelijke achtergrondobject verheven tot het onderwerp van een zijmissie, die optioneel uit te pluizen is in de gedeeltelijk open spelwereld. Zo zijn er tal van kleine twists en puzzeltjes te vinden, mogelijk ook lichtjes verdeeld tussen de twee protagonisten. 

Nog even in het duister tasten

In veel aspecten lijkt Alone in the Dark een waardige remake te worden. De game legt gepaste nadruk op een eigen soort stijl, maar behandelt het bronmateriaal met bijzonder veel respect. Pieces omschrijft het project als een liefdesbrief aan het origineel; iets wat bijna tastbaar voelde in de fysieke gamescom-presentatie van aanvoerders binnen het ontwikkelteam. Alle elementen voor een geslaagde dosis thrillernostalgie zijn aanwezig, maar hoe ze allemaal samenvloeien? Dat blijft vooralsnog een mysterie. 

De diepgang van de aangescherpte puzzels, het ogenschijnlijk hectische vecht- en vluchtwerk: tot dusver zien we er enkel korte flarden van. Die flarden ogen hoopvol, maar of het genoeg is — dat moet nog maar blijken. De remake is sinds eind 2019 in ontwikkeling (ruim een jaar nadat THQ Nordic de licentie kocht) en heeft vooralsnog geen officiële release-indicatie, maar de verwachting is dat 2023 haalbaar moet zijn. Wij houden dit paranormale uitstapje in ieder geval in de smiezen; thriller-liefhebbers doen er goed aan hetzelfde te doen.