Warme zomers en kinderlijke verwondering in het prachtige Dordogne
Dordogne is de indiegame die je niet mag missen
De prachtige indiegame Dordogne van ontwikkelaar Un Je Ne Sais Quoi doet je verlangen naar je eigen kindertijd. Warme, eindeloze zomers waarin kinderlijke verwondering de boventoon voerden en het avontuur lonkte. Deze narratieve adventuregame laat je het verhaal van Mimi ervaren. Nu, dertig jaar oud, moet ze haar oma’s huis leeghalen en dat haalt de nodige herinneringen naar boven…
Op avontuur!
Het wordt al snel duidelijk dat er een bepaalde zomer iets belangrijks gebeurd is in het leven van Mimi. Dordogne neemt ons mee naar het Dordogne van 1982 en laat ons spelen als de jonge Mimi die deze zomer bij haar oma logeert. Gedurende meerdere hoofdstukken verken je gewapend met een polaroid camera en een spraakrecorder het huis en de omgeving.
Tijdens verschillende activiteiten, zoals bijvoorbeeld wandelen en kajaktochten, vind je allerlei schatten in de vorm van woorden, geluiden, foto’s en voorwerpen. Aan het einde van de dag opent Mimi haar plakboek en mag de speler zelf een pagina vullen met de eerder genoemde schatten. Langzamerhand kom je er, door de avonturen en de dialogen met Mimi’s oma, achter wat er die zomer nou precies is voorgevallen.
Van waterverf naar gamedesign
Cedric Babouche, CEO en artistiek leider van Un Je Ne Sais Quoi, baseerde de game op zijn vakantie in de Franse regio van zijn eigen jeugd. Zijn team vertelde Pixel Vault dat Cedric al vanaf zijn vierde jaar tekeningen maakt met waterverf. Een inspiratie voor Dordogne, want voor de game schilderde Cedric meer dan honderd aquarellen. De resultaten werden door de computer gehaald en voilà: het prachtige Dordogne werd een feit.
Een andere achterliggende gedachte van de game is de manier waarop kinderen nu hun zomers doorbrengen, namelijk achter computers en voor de tv. Dordogne laat een duidelijk contrast zien. Wanneer Mimi licht nodig heeft, gaat er een kaars aan. Wanneer Mimi de tv ziet, merkt ze op dat ze het een beetje mist, maar ze het zich niet kan herinneren wanneer oma voor het laatst haar tv aan had. Un Je Ne Sais Quoi wil de speler het gevoel van de zomers van vroeger laten ervaren. Na het spelen van een klein stukje Dordogne kan ik je vertellen dat ze daar goed in geslaagd zijn.
De gameplay is simpel. Door middel van puzzels kun je allerlei dingen ontdekken in de game. Wees ook niet bang om de grenzen van je scherm (letterlijk) op te zoeken. Loop met Mimi buiten de paden voor je neus en wie weet vind je wel verborgen locaties en voorwerpen…
Een prequel en meer
Un Je Ne Sais Quoi werkt naast Dordogne ook aan een prequel van de game, in de vorm van een film. Veel meer konden ze er nog niet over vertellen, maar het is in ieder geval zeker dat deze dan na het verschijnen van de game zelf uit zou komen. Bovendien kijken ze naar de mogelijkheden om de speler zijn of haar eigen plakboek te kunnen laten bestellen: het plakboek dat je als Mimi in de game hebt samengesteld. We hopen natuurlijk dat die optie er zal zijn. In de tussentijd krijg ik helemaal zin om zelf weer eens een plakboek samen te stellen.
Het spelen van Dordogne is nu al een ware traktatie. Niet alleen ziet de game er fantastisch uit, maar smaakt ook de speelervaring naar meer. We kunnen niet wachten wat Dordogne nog meer voor ons in petto heeft!
