Snowpiercer

“You know what i hate about myself? I know what people taste like. I know babies taste the best.” In mijn ogen de meest memorabele quote van de film Snowpiercer van regisseur Bong Joon-Ho, bekend van de film Parasite. De serie Snowpiercer is gebaseerd op de gelijknamige film.

 In de serie wordt ook gerefereerd naar een geschiedenis waarin kannibalisme heeft plaatsgevonden tussen de passagiers van de trein genaamd Snowpiercer.  Het geeft gelijk een indruk van de omstandigheden waar een groot deel van de treinreizigers in leeft en welke trauma’s zij met zich mee dragen.

Vanwege een gefaalde poging om de opwarming van de aarde tegen te gaan, is de temperatuur op aarde zo ver gedaald dat leven niet meer mogelijk is. Snowpiercer vertelt het verhaal van de laatste overlevenden op aarde. Zij bevinden zich aan boord van de trein “die voor eeuwig door blijft razen”. De coupés van deze trein zijn in klassen ingedeeld. Het leven voor de passagiers in de achterste coupés, de staart, is zwaar. Ze hebben geen toegang tot daglicht, krijgen weinig en slecht voedsel en moeten zwaar werk verrichten om de trein te laten rijden. Een steeds grotere groep van deze “staartjes” pikt het niet langer en overweegt een revolutie. 

Tegelijkertijd wordt er verderop in de trein een moord gepleegd. Andre Layton, een voormalig rechercheur, wordt uit de staart gehaald om de moord te onderzoeken. Dit is zijn kans om het leven in de staart achter te laten, of zijn kans om de aanstaande revolutie van cruciale informatie te voorzien.

Als kijker word je in de eerste afleveringen al meegenomen in het moordonderzoek dat zich als een rode draad door het seizoen heen weeft. Toch blijven er lange tijd een aantal vragen onbeantwoord. Dit zorgt voor het oh zo bekende cliffhanger-gevoel, ondanks dat cliffhangers-cliché’s aan het einde van de afleveringen niet of nauwelijks voorkomen. Ook gaat de serie goed om met de (letterlijk) lineaire vorm van het verhaal. Het gebruik van flashbacks is in het eerste seizoen minimaal. In plaats daarvan wordt het verhaal chronologisch verteld, zonder dat er scènes parallel aan elkaar lopen. Je kunt in een trein maar twee kanten op, vooruit of achteruit. En het eerste seizoen volgt deze beeldspraak uitstekend. Dit zorgt voor een prettige kijkervaring; je hoeft eens niet je volle verstand bij de serie te houden uit angst niet meer te begrijpen wat er precies gebeurt. 

Gedurende het eerste seizoen worden meerdere personages gevolgd, van arm tot rijk. Iedereen heeft zijn eigen ambities, verlangens en geheimen. De serie vindt een goede balans tussen het vertellen van deze individuele verhalen en de vooruitgang van het plot.

Snowpiercer is een leuke mix van drama, thriller en detective en heeft daarom voor bijna iedereen wel wat wils. Het eerste seizoen van deze serie is beschikbaar op Netflix. Er is inmiddels al een tweede seizoen aangekondigd. Helaas is, mede vanwege de productievertragingen rondom de corona-pandemie, nog niet bekend wanneer het vervolg te zien is.

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]