Shredders

Prachtig geport van plank tot gamepad

Een zogenaamd ‘Skate voor snowboarders’: menig ontwikkelaar heeft het geprobeerd. Games als Stoked en Steep deden een prima duit in het zakje, maar wisten de kunst van het snowboarden nergens zo mooi neer te zetten als Skate dat ooit flikte met skateboarden. Slaagt Shredders er wél in om de perfecte liefdesbrief aan de sneeuwplank te pennen?   

Shredders is het kindje van de Belgische ontwikkelaar I-Illusions en de Zweedse studio Let It Roll, bekend van het bijna simulator-achtige The Snowboard Game. Samengesmolten vormen ze FoamPunch, de collaboratieve maar nog altijd onafhankelijke studio achter nieuwkomer Shredders. 

Met meer gebundelde mankracht en een beetje hulp van ome Phil Spencer staat Shredders garant voor een grotere en diepere snowboardervaring. De game trekt een dozijn relevante pro-snowboarders, tientallen merken en een eigen upbeat soundtrack van Jennifur aan, maar centraal in de schijnwerpers staat vooral het snowboarden zelf. Shredders belooft de meest waarheidsgetrouwe vertaling van plank tot controller, tot dusver.

“Je voelt je echt een snowboard, man”

En ja, het snowboardwerk in Shredders mag er inderdaad wezen. Nog nooit kwam een game zo dichtbij het daadwerkelijke gevoel van snowboarden. Dat zit ‘m uiteraard in de precieze besturing en de geloofwaardigheid van de animaties, maar Shredders durft daarin ook verder te duiken dan voorgaande pogingen ooit deden. Van vlotte butter-trucjes op de grond tot aan je eigen flair toevoegen aan rotaties, landingen, bochten en rembeweging; Shredders gaat diep in het besturen van de plank. Zelfs een simpele 180 kan, zeker met een stijlvolle draai, bijzonder voldoenend voelen.

De game houdt trucs realistisch en natuurkundige wetten grotendeels in hun waarde, maar gunt digitale snowboarders ook een vergevingsgezinde landing. Daarmee glijdt Shredders gebalanceerd tussen waarheidsgetrouw snowboardplezier en een nog enigszins toegankelijke game. Spelers mogen zelfs à la Forza-games stukjes terugspoelen om sprongen snel opnieuw te proberen. Zo blijft de formule zorgeloos, vlot en alsnog overwegend realistisch — netjes gedaan, FoamPunch.

Wat Shredders nog wel het meeste siert in de kwestie ‘snowboarden als game’, is hoe trucs ook echt geanticipeerd dienen te worden. Wie een reeks stijlvolle sprongen wil landen, moet ze vooraf visualiseren en voorbereiden. Van een gecalculeerde aanloop tot het preventief indraaien van je boven- en onderlichaam; in alles voelt het precies als echte sprongen en slides maken op een snowboard. 

Toegegeven: zelf heb ik dan misschien nét geen gekurkte 1440’s met complexe grabs geland, maar wie een beetje snowboardt, voelt al snel dat Shredders ‘klopt’. Gamers die aanleg hebben met de wintersport hebben de complexe besturing daardoor mogelijk ook sneller onder de knie. Voor complete nieuwkomers kunnen de vele nuances aanvankelijk wel wat overweldigend zijn.

Backflips boven B-verhalen

Shredders neemt spelers daarom ook bij de hand met een vrij luchtig verhaal. Als stemloze protagonist sta je de compenserend overenthousiaste Scotty bij, om gezamenlijk een middelmatig succesvol videokanaal over snowboarden te runnen. Uiteraard duurt het nog geen minuut voordat ‘Shreddageddon’ in contact komt met een opruiende merkambassadeur of twee, waarna je vanzelf dieper in de wereld van professionele snowboarders en filmmakers rolt. Je kent het wel.

Aan de hand van wat geinig uitgestippelde missies leren pro’s je nieuwe technieken en speel je meer gebieden vrij. Shredders speelt zich af in relatief uitgestrekte open werelden, maar een paar dozijn missies begeleiden spelers netjes naar nieuwe regio’s, mooie parken en interessante obstakels. Vreselijk moeilijk zijn de uitdagingen zelf overigens niet, maar ze slagen erin om de vele facetten van snowboarden uit te lichten.

De daadwerkelijke rode draad van Shredders’ verhaal is niet bijster origineel of interessant uitgewerkt, al voldoet het voor de vorm. Bij vlagen kunnen cutscenes geforceerd of juist compleet stuurloos overkomen, maar het is duidelijk dat het hart op de juiste plek zit. Shredders wil je simpelweg meenemen op wat mooie snowboardavonturen en een handvol missies doet dat met verve. Dat een Winter X Games-kampioen geen prijzen pakt met stemacteren, is prima te overzien.

Een speeltuin voor vooral je eigen vertier

Wie eenmaal door de drie á vier uur aan verhalende missies knalt, heeft nog lang niet alles gezien van Shredders. De open wereld is rijk aan unieke plekjes om je eigen snowboardvertier te verzinnen. Van gigantische pro-parken tot rustieke Alpendorpjes met automatische aantrekmachines: het is een aardige speeltuin voor experimenten in de sneeuw. De oplettende purist ziet mogelijk zelfs wat inspiratie uit bekende snowboardfilms terug op de berg. 

Vanaf hier verandert Shredders echter wel in een ‘maak je eigen plezier’-game. De wereld verstopt her en der nog wat geniepige collectibles en uitdaginkjes, maar verder is het volledig aan de speler om vermaak op te zoeken — of desnoods zelf aan te maken. Met behulp van onder meer een onbeperkte, on-demand sneeuwscooterdienst bereik je allerlei plekken (met voldoende snelheid bovendien), maar verderop in de sneeuw is vaak niet veel interessants meer te vinden.

Los van enkele kundig ontworpen hotspots om mooie sequenties bij elkaar te schuren, valt er na een uur of tien niet veel meer te halen in Shredders. Een hele afdaling complimenterend aan de zijde van een medespeler shredden — de naadloze multiplayersessies werken overwegend lekker — is een behoorlijke vibe, maar die is zeker niet voor iedereen. 

Hetzelfde geldt voor het neerzetten van de perfecte ‘lijn’ aan trucs, om ze vervolgens cinematisch te filmen met de replay-functie. De functie werkt prima en is een fraai extraatje, maar het zal weinigen echt langer vast doen klampen aan Shredders. Hetzelfde geldt voor de drone die spelers vrijwel overal naartoe laat teleporteren.

Overigens worden features als de video-opnames en de drone ook geen moment aangehaald in de verhaallijn of missies, ondanks het voorzetje als kwakkelende snowboard-influencers. Meer dan eens lijkt de kleinschalige productie een kans voor extra content te hebben laten liggen, mogelijk noodgedwongen.

Passieproject met diepe valkuilen

Vanwege dat soort kanttekeningen worden snowboardgames nu eenmaal vaker, excuses, ondergesneeuwd. Shredders is veruit de meest verfijnde en mooiste liefdesbrief aan snowboarden ooit, maar als game heeft het ook niet heel veel meer om op te staan. 

Geen competitiesfeer, live-evenementen of een enigszins intrigerend verhaal; Shredders draait puur om de kunst van snowboarden speelbaar maken. Zelfs het Stoked van 2011 bood meer content in de vorm van bijvoorbeeld races en creatieve opdrachten voor sponsoren, alsmede meer variatie met dynamisch weer en ophopende sneeuwval. Shredders was aardig op weg, maar blijkt vooralsnog niet genoeg in huis te hebben om linea recta de ‘Skate voor snowboarders’-kroon te claimen. 

Voor Shreddders hoeft dat echter geen blaam te zijn. Met een richtprijs van drie tientjes op Xbox Series X/S of Steam en een mooie inclusie in de Game Pass-catalogus is het passieproject prima af. Zeker voor Game Pass-abonnees is dit bij uitstek een titel om even zorgeloos door de sneeuw te raggen met wat maten of een podcastje op de achtergrond. Net als het snowboarden zelf draait Shredders niet per se om continu op vol vermogen presteren: soms moet je gewoon even de benen strekken en backflips over diepe poederheuvels knallen.