Groots in klein zijn
Ook in Pikmin 4 blijft de serie boeien
Beeld:
Een veelzijdig avontuur
Een aantal dagen geleden had ik het er met mijn mederedacteur nog over: Nintendo is kampioen in vasthouden aan hetzelfde. Of je het nou over de console hebt of over de games die uitkomen; Nintendo weet zelden te verrassen, enkele uitzonderingen daargelaten. Mijn verwachtingen voor Pikmin 4 waren dan ook niet heel hoog. De afgelopen drie delen waren in essentie hetzelfde, op wat grafische verbeteringen na. Durft Nintendo met het vierde deel van de franchise wel te verrassen of wordt het wéér een herhaling van zetten?
Hét vervolg van Nintendo waar dit jaar het meeste naar uit werd gekeken was natuurlijk Tears of the Kingdom — en terecht. Breath of the Wild was juist wel een drastische verandering van Nintendo, die zijn geld meer dan waard was. Pikmin 4 is ook een vervolg waar al een periode naar werd uitgekeken: maar liefst tien jaar hebben we moeten wachten op het vervolg van Pikmin 3.
Pikmin, je dosis… wat is het eigenlijk?
Ik maakte kennis met de serie toen Pikmin 3 verscheen. De eerste twee games heb ik jaren geleden totaal aan me voorbij laten gaan, maar recent alsnog gespeeld op de Nintendo Switch. Ik werd nooit heel warm van de game, want ik was op zoek naar duidelijke en simpele gameplay. Hoe zou je Pikmin omschrijven? Een strategisch spel, puzzelspel of zelfs een actie-avontuur zouden allemaal passen bij de omschrijving van Pikmin.
In eerste instantie voelt Pikmin kinderlijk door zijn vrolijke poppetjes met piepgeluidjes, maar ondertussen kent het gevaarlijke en soms lugubere vijanden. Zonder twijfelen slokken de vijanden je lieve Pikmin op en hoor je ze al jammerend en piepend tot sterrenstof wederkeren… Ondanks al deze gemengde gevoelens is Pikmin onmiskenbaar bij Nintendo en herkennen de meeste mensen de grote tweevoetige reuzenkikker.
Olimar is gecrasht! Alweer…
De nadruk van deel vier ligt niet zozeer op verbeteren, maar op uitbreiden. Dat begint al bij de opdracht die je als speler dit keer krijgt. Zowel in deel een, twee als drie was die vrij simpel: fiks je schip, betaal je schuld af en red je planeet. In Pikmin 4 ben jij, met je zelfgemaakte poppetje, ook vooral bezig met reddingsacties, maar dan van een hele bende poppekes van over het hele universum!
Allereerst is er de welbekende ontdekkingsreiziger Olimar die in nood is. Dan crasht het hele Rescue Corps dat hem had moeten redden, waarna blijkt dat er tientallen andere schipbreukelingen op Olimars hulpsignaal af zijn gegaan. Al deze astronauten dien je dan ook te redden. Daarnaast moet je nog energiebronnen verzamelen voor de S.S. Shepherd, zodat deze genoeg energie heeft om uiteindelijk de planeet weer te kunnen verlaten.
Om het schip op te kunnen laden, zul je dus op zoek moeten gaan naar bijzondere (aardse) voorwerpen, zoals een honkbal, hangslot of een courgette. En als laatste zijn er de geheimzinnige Leaflings die als een soort virus de astronauten hebben besmet, waardoor ze een bladmonster zijn geworden. Voor zo’n dik takenpakket heb je natuurlijk hulp nodig, en je zou denken dat er daarom weer nieuwe soorten Pikmin aan je leger worden toegevoegd. Maar niks is wat het lijkt.
Wat een hondenweer
Vanuit de vorige drie delen waren al een hoop Pikmin-soorten geïntroduceerd die ook in dit laatste deel voorkomen. Zeven Pikmin waren al bekend, namelijk: rood/vuur, roze/vliegend, zwart/steen, geel/elektriciteit, wit/gif, paars/zwaar en blauw/water. Ontwikkelaar Nintendo vond het nodig om maar een nieuw type toe te voegen aan de game: de lichtblauwe Pikmin met ijskrachten. Zonder te spoilen hebben de makers nog een verrassing verstopt betreft de Pikmin-soorten, maar hier mag je zelf zien achter te komen als je de game gaat spelen.
Waar we het nog wel over moeten hebben is Oatchi, je nieuwe trouwe tweevoeter. Het was al bekend dat Oatchi een belangrijke rol zou vertolken in het nieuwe deel van Pikmin en daar is niks van gelogen! Oatchi heeft een blaadje als staart, maar lijkt verder op een hond. Oatchi blaft, hijgt, jankt, is te trainen met commando’s en kan van alles opsporen door geuren te volgen, dus het lijkt wel heel erg veel op de beste vriend van de mens. Daarnaast heeft hij de kracht van een groepje Pikmin, van vechten tot aan schatten tillen.
Wil je even iets anders dan het traditioneel verzamelen van objecten, wat toch de hoofdmissie is van de game, dan kun je afdalen naar de vele sublevels van de game. Met een animatie die bijna exact hetzelfde is als in Pikmin 2 ga je ondergronds verschillende uitdagingen aan. Soms moet je daar simpelweg hetzelfde doen als boven de grond, maar dan met minder licht. Een andere keer neem je het in een soort versus-modus op tegen een Leafling die ook een Pikmin-leger leidt en moet je sneller dan je tegenstander een bepaald aantal punten verzamelen. Met de soepele besturing van Pikmin 4 is dit een erg leuke uitdaging om je vaardigheden te verbeteren.
Kinderlijk eenvoudig
Geheel volgens de Nintendo-traditie moet je je als speler eerst door een lange intro worstelen, waarbij de simpelste stappen uitgebreid worden voorgekauwd. Voor mij, als ervaren Pikmin-speler, was dit behoorlijk storend en deed het me denken aan de ellenlange uitleg zoals bij Luigi’s Mansion. Zuchtend druk ik herhaaldelijk op de A-knop, voortdurend hopend dat er geen belangrijke plotpunten voorbij schieten.
Dit brengt me bij de tweede mindere kant van de game en dat is de moeilijkheidsgraad. Ik had het ook wel een beetje kunnen verwachten. Pikmin 3 was ook niet bepaald moeilijk uit te spelen, maar aangezien Nintendo al veel extra’s had doorgevoerd, was wat mij betreft een extra moeilijkheidsgraad van toegevoegde waarde geweest. Zeker omdat de game binnen vijftien uur uit te spelen is, met een voltooide score. De sublevels waren dan wel het leukste van de game, maar waar je bovengronds te maken hebt met een tijdsdruk — de zon gaat immers op een bepaald moment onder en dan eindigt de dag — geldt dit niet voor het grootste gedeelte van de sublevels. Hier is geen tijdsdruk en kun je er zo lang over doen als je maar wilt. Een voordeel hiervan is dat je voor het eerst een vorm van ontspanning ervaart. Je zou bijna gaan genieten van het uitzicht, wil het niet zo zijn dat je in een ondergrondse omgeving bent.
Dandori is de essentie van Pikmin en een van de leukste vormen van gameplay die je op de Switch kunt beoefenen.
Dandori, de kers op de veelzijdigheid
Als je op zoek wilt gaan naar moeilijkheid, dan zijn daar de Leafling-uitdagingen. Deze zijn onderdeel van een aantal sublevels, maar bij Pikmin 4 is er een extra modus naast het verhaal: Dandori. Hierin is het zaak om binnen een korte tijd een bepaalde score te halen. Deze worden ook wel de Dandori-uitdagingen genoemd en ik kan je zeggen: dat is soms toch best lastig. Tegelijkertijd staat dit garant voor meer voldoening, indien je de maximale score weet te halen.
Ik heb geregeld een vreugdesprongetje gemaakt, omdat ik net binnen de tijd een platina medaille heb behaald voor een maximale score. Tijdens een Dandori-uitdaging moet je alle Pikmin-soorten handig inzetten, Oatchi’s vaardigheden hoogst mogelijk benutten en fluit je poppetje zich helemaal dol om alle Pikmin weer te verzamelen. Dandori is zowel stressvol als zen, het is chaotisch en ordelijk, het is spannend en ontspannend. Dandori is de essentie van Pikmin en een van de leukste vormen van gameplay die je op de Switch kunt beoefenen.
Van nieuwe Pikmin tot Oathci en Dandori: heeft Nintendo dan niet te veel toegevoegd aan het vierde deel van Pikmin? Absoluut niet. De veelzijdigheid en afwisseling zijn de kracht van het vierde deel. Van de sublevels tot de nieuwe nachtelijke missies, Pikmin 4 weet je met zijn bredere horizon van het begin tot einde te boeien. Elke tien jaar een nieuw deel uitbrengen klinkt misschien wat traag, maar als je naar Pikmin 4 kijkt, moet Nintendo wel met maximale efficiëntie gewerkt hebben en hun taken strategisch georganiseerd hebben, want anders kun je niet zo’n prachtige en complete game maken.
Conclusie
Nintendo laat zien nog steeds te kunnen verrassen met Pikmin 4. Het is niet zozeer veel beter dan de voorgangers, maar wel een stuk veelzijdiger. Daarnaast geven de Dandori-uitdagingen je de extra moeilijkheid die sommige spelers elders zullen missen. Wil je lekker ontspannen voorwerpen verzamelen? Of eens lekker zweten terwijl je een maximale score probeert te halen? Pikmin 4 heeft de Pikmin-formule nog meer geperfectioneerd.
Pluspunten
- Perfecte besturing
- Heel veel gameplay-opties
- Dandori
Minpunten
- Standaard moeilijkheidsgraad is wel erg makkelijk
- Maar vijftien uur aan gameplay