Maquette

Met Maquette geeft Annapurna Interactive een game uit die precies in hun straatje valt: kleine indiestudio, grootse opzet, uniek gameplaymechanisme en een wereld om van te smullen. De game markeert het debuut van Amerikaanse ontwikkelaar Graceful Decay, die ermee laat zien ambitieuze ideeën te hebben over wat je met een videogame allemaal kunt doen. Maar hoe staat de uitvoering van Maquette tegenover het concept?

Het concept in kwestie is namelijk ijzersterk en ontzettend interessant: de maquette die je voor je ziet is een representatie van de ruimte waar je je in bevindt. Dat is, op zijn beurt, weer een maquette van de ruimte daarbuiten, wat óók weer een maquette is… je begrijpt het idee. Beweeg je iets in de maquette, dan beweeg je het ook in de echte wereld. Ondertussen wordt ook nog een liefdesverhaal verteld, en dat allemaal zonder dat er personages in beeld komen. Wist deze unieke game onze dorst naar puzzels te lessen?

Het leuke van de maquette-opzet is dat de acties die je onderneemt directe consequenties hebben voor de ruimte om je heen. Leg je bijvoorbeeld een sleutel in de maquette, dan verschijnt deze in grote vorm in je eigen realiteit. Daarmee kan ontzettend veel gespeeld worden. Helaas worden niet al deze kansen benut: zo wordt een schijnbaar belangrijk object uit het eerste level uiteindelijk nooit gebruikt en is een deel van de puzzels onnodig ingewikkeld. Vaak zijn ze namelijk gebaseerd op bijna onzichtbare richels, verborgen openingen of gewoonweg op het omzetten van een schakelaar.

Soms zijn de regels van de puzzels ook ietwat inconsistent, waardoor je onzeker wordt over het gebruik van bepaalde objecten: waarom kon dit item net wel verplaatst worden en nu ineens niet meer? Het helpt niet mee dat de game geen actief hintsysteem heeft, waardoor je als speler soms lang op zoek bent naar de lastig vindbare oplossing van een probleem. Een walkthrough is in dat geval geen overbodige luxe.

Wanneer het je dan wél lukt een puzzel op te lossen, voelt dat ontzettend goed. Dat valt vooral te zeggen van de momenten waarop je de oplossing intuïtief kunt vinden en daardoor een nieuwe weg inslaat. Wat dat betreft wordt wel goed gebruik gemaakt van het basissysteem waarmee je items kunt vergroten of laten krimpen, om ze vervolgens op een originele wijze te gebruiken als brug, sleutel of helling. De game is op haar sterkst wanneer deze elementen op natuurlijke wijze duidelijk worden gemaakt.

Aan de puzzels mag dan niet alles kloppen, maar de wereld maakt veel goed. Door de levels heen wordt de sfeer op pakkende wijze bepaald door kleuren en muziek, en ook door de tekst die steeds in beeld verschijnt. Daarin wordt een soort synergie tussen een brief en een schetsboek gecreëerd. Stukje bij beetje lees je hoe een van de personages de relatie ervaart. De schetsen die de kunstzinnige Mackenzie (Bryce Dallas Howard) en Michael (Seth Gabel) samen maken in de loop van hun relatie worden op sommige punten geanimeerd in minimalistische cutscenes met gesproken tekst. Geen van de twee personages komt in beeld en dat past ook wel bij het verhaal: je kunt je voorstellen dat jij als een van de twee speelt en de brief van de ander leest, maar het blijft de vraag welke rol je dan precies aanneemt.

Natuurlijk blijft het niet bij prille liefde en loopt het koppel ook tegen problemen aan. In die levels is de wereld mooi aangepast aan het gevoel van de briefschrijver. Het lijkt daardoor wel alsof de game halverwege even vergeet dat het eigenlijk een puzzelgame is, maar wat mij betreft past deze aanpak bij het verhaal en stoort dit niet. Overigens geeft het je ook even een pauze tussen de breinbrekers in, en dat is ook niet ongewenst.

Het enige dat op de worldbuilding van Maquette aan te merken is, is dat het naast de puzzels vrij leeg aanvoelt. Er valt weinig te ontdekken en dat is soms jammer, maar aan de andere kant houdt dat de game dichtbij de basis: de puzzels en het verhaal.

Het first-person-perspectief is passend voor de game en laat je door het verhaal bewegen zonder dat het duidelijk wordt wie je bent. Dat is natuurlijk een interessante opzet, maar aan de andere kant van de medaille zorgt het ook voor een paar knelpunten. Zo moet je meerdere keren over smalle richels bewegen waar je makkelijk vanaf valt en waarbij het niet altijd even duidelijk is of je een sprong wel of niet kunt wagen.

Bij sommige van deze manoeuvres maak je gebruik van de objecten die al aanwezig zijn in de ruimte, en voor andere moet je een beweegbaar item zorgvuldig positioneren in de maquette om het vervolgens te kunnen gebruiken. Vaak moet je een heel stuk teruglopen naar de maquette om het object te herplaatsen en opnieuw te kijken of je het dan wél kunt gebruiken. Dat leidt in de loop van de game een aantal keer tot een situatie waarin je je afvraagt: ben ik wel op het juiste pad?

Hoewel ik mezelf die vraag tijdens het spelen best een aantal keer gesteld heb, is Maquette (met walkthrough) de moeite waard. Het concept is uniek en waar het soms aan uitwerking schort, wordt veel goedgemaakt door een sterk in elkaar gezette wereld met mooie muziek en een simpel maar effectief verhaal.

Maquette is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4 en PlayStation 5. Met een PlayStation Plus-abonnement kun je de game tot en met 6 april 2021 gratis downloaden op PlayStation 5.

Deze game is door ons getest op de PlayStation 4.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]