De twee allerbeste vrienden gaan op avontuur in Song of Nunu: A League of Legends Story

League of Legends kent veel iconische duo’s. De broers Darius en Draven, Quinn met haar adelaar Valor en natuurlijk het liefdeskoppel Xayah en Rakan. Maar er is één vriendenpaar dat zo nauw verbonden is dat hun namen zelfs allebei in de benaming van de champion zijn vereeuwigd: Nunu en Willump. Riot Forge brengt ons een spin-off game die het verhaal vertelt van deze jongen en zijn yeti.

Song of Nunu is een vrolijk, maar soms ook ernstig 3D-avontuur dat zich afspeelt in Runeterra’s ijzige wereld van de Freljord. Nunu is een energieke, achtjarige jongen van de Notai-stam, nomadische mensen die van zingen en dansen houden. Ze brengen een beetje licht in de donkere tijden van de door oorlog geteisterde Freljord. Maar op een dag wordt de karavaan van de Notai aangevallen en wordt Nunu’s moeder Layka ontvoerd. 

Nunu sluit vriendschap met de laatste magische yeti van de Freljord en noemt hem Willump. Samen houden ze de hoop om zijn moeder terug te vinden levend. Het tweetal gaat op een road trip naar de top van de Winged Mountain, want daar ligt een mysterieus object dat de sleutel zou moeten zijn om Nunu weer met Layka te herenigen.

Svellsongur

En daar kom jij in het spel. Want je zult het tweetal langs alle gevaren van het hoge noorden van Runeterra moeten leiden. Je speelt in de game afwisselend als Nunu of als Willump met de Notai-jongen op zijn rug (zoals de champion er in League of Legends uitziet). De game bepaalt per gebied en obstakel wie je bent: de jongen of de yeti. In beide gevallen kun je sneeuwballen gooien, klimmen en springen. Willump heeft daarnaast een melee aanval waarmee hij ijsbarrières of vijanden uit de weg kan ruimen. Nunu heeft zijn speciale fluit Svellsongur (dat betekent “leuk liedje”) bij zich om puzzels met muziek op te lossen. Hij kan de fluit ook gebruiken als hij op Willumps rug zit.

Er is niet zo heel veel verschil in spelervaring of je nu de jongen of de yeti speelt. Willump springt wat hoger en rent wat harder. Soms kom je een omgevingspuzzeltje tegen dat je moet oplossen door als Nunu een pad voor de grote yeti vrij te maken. Dat zijn meestal de momenten dat Svellsongur van pas komt. Fluitspelen om puzzels op te lossen doet natuurlijk denken aan Ocarina of Time, maar in Song of Nunu hoef je niet zelf te beslissen wanneer je Svellsongur tevoorschijn haalt. Als een liedje vereist is om verder te komen, staan de noten gewoon ergens op een steen of rotswand gegraveerd. Wat dat betreft mist deze game de diepgang die we wel in Nintendo’s meesterwerk terugvinden.

Lineair verhaal

De gameplay van Song of Nunu bestaat simpelweg uit het vinden van je weg van punt A (Nunu’s thuis) naar punt B (de Winged Mountain). Soms komt er ook een C of D aan te pas, want onderweg zijn er de nodige kleinere fetch quests. De spierbundel Braum vraagt je bijvoorbeeld een ketel te zoeken voor een stoofpotje. Een ander personage wil die ketel wel voor je smeden, maar alleen in ruil voor een tweetal lastig te vinden objecten. En zo ben je weer een uurtje verder.

De subquests zijn trouwens niet optioneel. Je kunt bijvoorbeeld wel kiezen in welke volgorde je de twee objecten voor de smid zoekt, maar dat is de enige vrijheid die je (soms) hebt. Song of Nunu is in principe gewoon een lineair avontuur. Er is ook geen grote wereld te verkennen of iets dergelijks, je volgt gewoon het pad. Daarmee samenhangend: je hoeft de omgevingen niet uit te pluizen voor collectibles. Je kunt een paar dingen verzamelen, zoals muurschilderingen en noten voor nieuwe liedjes, maar daar loop je meestal gewoon tegen aan.

Doe het met wat je hebt

Naast de spaarzame collectibles, blinkt Song of Nunu ook niet uit in het tweaken of versterken van je personage. Nunu en Willump hebben aan het eind van het avontuur vrijwel dezelfde vaardigheden als aan het begin van hun reis. Op een gegeven moment kan Willump de sneeuwballen van Nunu met true ice extra vrieskracht meegeven, maar dat is zo ongeveer de enige upgrade die het tweetal krijgt.

Qua combat moet je het ook gewoon doen met de vaardigheden waarmee je de game begint. Een simpele melee-aanval, een versterkte aanval en sneeuwballen gooien. De gevechten tegen ijswolven en nare bezoekers uit een andere wereld zijn ook niet echt uitdagend. Gewoon melee-aanvallen spammen totdat je een finishing move kunt gebruiken waarmee je ook wat health terugkrijgt. De finishers hebben erg leuke animaties, meestal van Nunu en Willump die als Amerikaanse worstelaars met elkaar samenwerken. Overigens hoef je niet zo vaak je vuisten en klauwen te gebruiken; het grootste deel van de speeltijd besteed je aan het vinden van je weg en het oplossen van omgevingspuzzels. Combat vormt maar een klein onderdeel van de game.

Positieve kwaliteiten

Simpel, lineair, weinig collectibles en eenvoudige gevechten. Dat klinkt allemaal negatief. Maar mijn oordeel over Song of Nunu is verre van dat. Wie weet wat hij of zij kan verwachten (en jíj weet dat nu), zal hier juist een heel lekkere game aan hebben. Bovenstaande typeringen kunnen ook positieve kwaliteiten zijn. Ik heb zelf een gruwelijke hekel aan open werelden en ben ook geen fan van het pielen met vaardigheidspunten of wapen-upgrades. Neem mij maar lekker bij het handje; de lol van keuzevrijheid wordt vaak overschat. Niet alleen in games.

Song of Nunu is gewoon een leuk en aangrijpend verhaalgedreven avontuur dat je met niet al te veel haperingen wilt doorlopen. Wat dat betreft is het wel jammer dat sommige puzzels lastig te kraken zijn. Bij de grotere omgevingspuzzels worden de nodige aanwijzingen gegeven, maar ik denk dat de makers overschatten in hoeverre dit tot een logische oplossing van het probleem leidt. In een aantal gevallen snapte ik de hints eigenlijk pas nadat ik met veel lukraak proberen de doorgang had geopend of de uitgang had gevonden. Kan ook aan mij liggen hoor.

Om op te vreten

Het verhaal speelt een belangrijke rol in het plezier dat je aan Song of Nunu zult beleven. Het is daarom fijn dat de protagonisten om op te vreten zijn. Nunu is zo’n leuk ventje dat je met heel je hart hoopt dat hij Layka weer terug zal vinden. Hij zit vol verwondering, optimisme en avontuurszin. Nunu draagt een schattige outfit die hem een beetje op Willump doet lijken: een muts met oren en schoenen in de vorm van klauwtjes. Willump zelf is een heerlijk zachte knuffelyeti. Een kruising tussen Totoro, Chewbacca en Ludo uit Labyrinth. Hij heeft ook ongeveer hetzelfde vocabulaire, maar dat weerhoudt Nunu er niet van om in elke grom en brom de betekenis te horen. Deze yeti is geen huisdier, maar een volwaardige bondgenoot en gesprekspartner.

De interacties tussen Nunu en Willump – zowel tijdens de gameplay als in de tussenfilmpjes – zijn erg komisch en vertederend. Dat komt mede door de vriendelijke, zachte animatiestijl van Song of Nunu. De game ziet er prima uit, zeker gezien het kleine prijsje waarvoor je het op de kop kunt tikken. Verwacht niet de visuele rijkdom en details als in pak hem beet Tears of the Kingdom, dat een vergelijkbare stijl heeft, maar wel genoeg afwisseling en origineel design om het interessant te houden. Bovendien kom je natuurlijk lekker veel elementen en personages tegen uit de lore van League of Legends. Hé, schuifelt daar een krug in de sneeuw? 

Alles is canon

Over lore gesproken, de wijzen van Riot Games (de developer die alles rond League of Legends maakt) hebben een paar weken geleden bekendgemaakt dat alle content die vanaf nu in het League-universum uitkomt officiële canon zal zijn. Alles moet samenkomen in een enkele, consistente wereld van verhalen. Dat geldt voor de hoofdgame, de Netflixserie Arcane, het virtuele kaartspel Legends of Runeterra en voor de spin-off games die door Riot Forge worden verzorgd. Dit betekent dat de verhaallijn van Song of Nunu voor altijd onderdeel zal zijn van het grotere narratief.

In Song of Nunu los je niet alleen omgevingspuzzels op of maak je een stoofpotje met Braum, maar je bent ook onderdeel of getuige van historische gebeurtenissen binnen Runeterra. Gebeurtenissen die groter zijn dan de zoektocht van een Notai-jongen naar zijn moeder, hoe belangrijk dat op zichzelf ook is. Als je geïnteresseerd bent in de lore van League of Legends of gewoon wat bekende gezichten wilt zien, vormt Song of Nunu een absolute aanrader. Maar ook mensen die hun Teemo niet van hun Neeko kunnen onderscheiden, zullen aan Song of Nunu een vermakelijk avontuur beleven. De jongen en zijn yeti brengen bij iedereen een lach op het gezicht.

Song of Nunu is nu verkrijgbaar op pc en Nintendo Switch.

Conclusie

Song of Nunu geeft ons precies wat we willen van een avontuur met de sympathieke Nunu en Willump in de hoofdrollen. Klimmen en springen, hier en daar een puzzel oplossen en natuurlijk veel sneeuwballen gooien. De aandoenlijke en komische interacties tussen de jongen en zijn yeti verheffen deze game boven een standaard 3D-avontuur waarin je op een road trip gaat met een mysterieus einddoel aan de horizon. Voor fans van (de lore van) League of Legends zijn er leuke ontmoetingen met andere champions en genoeg paaseitjes te vinden. Riot Forge mag van dit soort vermakelijke games blijven smeden. Ik kijk al uit naar de volgende: Bandle Tale.

Pluspunten

• Een hartverwarmend duo in de hoofdrol
• Rechttoe rechtaan-gameplay, maar met genoeg variatie
• Ontmoetingen met bekenden uit de wereld van League of Legends

Minpunten

• Puzzels zijn soms lastig
• Mist de visuele details van grotere titels

Beeld: Nunu

Beeld: Nunu