D.O.A.
Concord is een prima game die niemand bereikt
Beeld:
Hoe slechte keuzes een game tegen hielden
Het moet vast een goed idee hebben geleken in 2016: in navolging van Overwatch een 5-versus-5 hero shooter maken. Ondertussen zijn we acht jaar verder en ziet het speelveld er een stuk anders uit. De markt is overspoeld met hero-shooters, die voor een groot gedeelte ook nog eens gratis zijn. Het voelt dan ook alsof Firewalks Concord jaren te laat op een feestje aankomt waar iedereen eigenlijk alweer is afgehaakt.
Concord heeft geen goede eerste week gehad. De release viel pal samen met gamescom 2024 (voor ons als pers natuurlijk niet heel handig) en ook de spelers blijven weg. Met op het moment van schrijven een all-time peak van 660 spelers en 103 actieve spelers in de SteamCharts (PlayStation-aantallen zijn er op het moment niet), zijn het barre tijden. Want inderdaad: dat zijn geen 660 duizend spelers – het zijn er zeshonderdzestig. Maar is het dan zo’n slechte game?
Een verhaal in stukjes
Concord is dus zoals gezegd een 5-v-5 hero-shooter in het live-service model. Dat maakt het vertellen van een coherent verhaal altijd lastig, maar ontwikkelaar Firewalk probeert het met wat ze ‘vignettes’ noemen. Wekelijkse cutscenes die beetje bij beetje het verhaal ontvouwen, in combinatie met een zwik geschreven lore, waarover later meer.
Het verhaal volgt de crew van de Northstar: een groep huurlingen die onderdeel willen worden van de Freegunners. Op zoek naar roem en rijkdom worden ze uiteindelijk toegelaten, waarna ze aan de slag gaan met high-stake jobs, terwijl ze in de tussentijd hun tijd verdrijven met vriendschappelijke schietpartijtjes
De eerste week van het verhaal is de vignette nog niet zo spannend, helemaal wanneer je de recente bèta hebt gespeeld. Dat was namelijk hetzelfde verhaal en ook toen werden we er nog niet warm of koud van. Natuurlijk kan dit in de toekomst nog veranderen, maar dat is er vanuit gaande dat er tegen die tijd nog spelers zijn om er iets om te geven.
Veel vibes op het slagveld
Oké, verhaal: nog niet geweldig. Maar daar speel je geen 5-v-5 hero-shooter voor natuurlijk − dat doe je voor de personages en de gevechten op het slagveld. Daar zit ook misschien wel het sterkste punt van Concord, want dat voelt allemaal ruim voldoende. In totaal krijg je de beschikking over zestien verschillende Freegunners, ieder met een eigen profiel en een set vaardigheden. Je trage tanks, je snipers, je medics − je kent ze wel.
Deze hebben allemaal ook een unieke vibe in hun uiterlijk, al is het misschien zo spannend als in bijvoorbeeld je Overwatches van deze wereld. Naast een enkele afgeschreven schoonmaakrobot en wat menselijke aliens, is de rest toch vooral gewoon mens. Ze zijn uniek genoeg dat je ze allemaal van een afstandje herkent, zoals de gepantserde Emari met haar grote gattlinggun, of de wandelende fungus Lark − waar ik de kriebels van krijg, al is dat meer mijn probleem. De stijl is misschien wel het beste te omschrijven als ‘de 90’s van de toekomst’.
De stijl is misschien wel het beste te omschrijven als ‘de 90’s van de toekomst’.
Beeld: Firewalk Studios / Sony Interactive Entertainment
Beeld: Firewalk Studios / Sony Interactive Entertainment
Daarbij heeft ieder personage ook echt een uniek aspect waardoor alle Freegunners anders voelen. Zowel Lennox als It-Z zijn vlotte frontliners waarmee je graag het gevecht in en uit duikt, maar de twee spelen compleet anders. Met haar submachinegeweer en debuffs is It-Z goed voor het stunnen van vijanden en het uitdelen van snelle schade, terwijl Lennox met twee verschillende pistolen vijanden op zowel korte als middellange afstand onder controle kan houden.
Gevechten voelen gebalanceerd en kunnen − helemaal met goed teamwork − vlot verlopen. Tenminste: op pc. Concord maakt gebruik van crossplay, waardoor pc en console-spelers bij elkaar in dezelfde lobby’s komen. Misschien maar goed ook gezien de spelersaantallen, maar de vaardigheidskloof tussen controller en toetsenbord/muis is op zijn zachtst gezegd tergend te noemen en in veel gevallen ook gewoon oneerlijk.
Nu is het in de potjes die ik heb gespeeld slechts een enkele keer voorgekomen dat er meer pc-spelers waren, maar als ze dan ook allemaal nog in hetzelfde team zitten? Dan verandert het slagveld al snel in een slachtveld, met de tegenpartij als slachtoffer.
Een mengelmoes aan modi
Wat is er dan allemaal te doen op het slagveld? Concord biedt spelers op het moment van release een zestal verschillende modi aan, onderverdeeld in drie verschillende playlists. In de Brawl-playlist krijg je twee klassiekers voorgeschoteld: Takedown (Team Deathmatch) en Trophy Hunt (Kill Confirmed). De Overrun-playlist geeft een twist aan bekende modi met Area Control (waarbij teams twee van de drie checkpoints moeten hebben om punten te verdienen) en Signal Chase (King of the Hill, waarbij het punt rouleert tussen een zestal locaties).
Wie wat meer uitdaging zoekt, kan ook nog terecht bij de Rivalry-playlist, waar respawns zijn uitgeschakeld. Hierin tref je Cargo Rush aan, een soort Sabotage waarbij je een object moet ophalen en moet plaatsen. Ook zit Clash Point in deze lijst, waarin beide teams vechten om een enkel punt op de kaart. In beide modi wordt er een punt gescoord als het doel is voltooid of het andere team is uitgeschakeld.
De verschillende modi zijn vrij standaard voor een multiplayer-shooter en doen ook niet veel anders dan hun inspiratiebronnen. Het zijn vertrouwde situaties die eigenlijk geen aanstoot maken en prima vermakelijk zijn in hun huidige vorm. De enige uitzondering is Area Control, die bij mij al snel het bloed onder mijn nagels vandaan haalde.
Dat komt doordat één team minstens twee van de drie checkpoints in bezit moet hebben. Dat kennen we natuurlijk al uit bijvoorbeeld Destiny, maar in tegenstelling tot Concord gaat de puntentelling daar al bij één checkpoint van start. Heb je er meer dan één, dan krijg je er iedere paar seconden meer punten bij. Hier is dat niet het geval en dus lijken matches eindeloos, omdat de puntentelling al stopt op het moment dat er een speler van het andere team op het checkpoint staat. Zo kan ‘een snel potje’ al gauw in een touwtrekwedstrijd van twintig minuten veranderen.
Omslachtige menu’s en vage functies
Waar Concord misschien nog wel de grootste flaters slaat, is in de fluff om de gevechten heen. Hier worden namelijk keuzes gemaakt waar ik met mijn verstand niet bij kan. Dit is voornamelijk terug te brengen naar drie verschillende secties van de game: de Crew Builder, de Galactic Guide en de Time Trials. Laten we ze even langs gaan…
De Crew Builder zou een essentieel onderdeel moeten zijn van je ervaring in Concord. Afhankelijk van welke personages je meeneemt naar een match en hoe je ze wisselt tijdens rondes/levens, krijg je namelijk extra bonussen bij je volgende wissel. Alleen ontgrendel je de Crew Builder pas op level 6 en krijg je daarna geen uitleg over wat het doet of wat je er mee kunt. Om dat te achterhalen, moet je de tutorial-sectie in en dan een pagina doorlezen om te snappen wat het doet en hoe je het in kunt zetten. Als het zo belangrijk is, neem mij er dan aan de hand doorheen.
Op een andere manier frustrerend is de Galactic Guide, Concords hub voor lore. Op deze enorme sterrenkaart zie je tal van locaties, routes en andere zaken staan. Wat doen deze plekken? Een bak verhaal op je dumpen met muren van tekst die nergens echt uitnodigen om te lezen. Het helpt al niet dat de eerste keer dat je de kaart opent er meteen dertig markers staan en de besturing op de kaart enorm clunky is. Een gebrek aan video’s, beeld en andere zaken laten het vooral als huiswerk voelen waar je ‘lore level experience’-punten voor krijgt − een eenheid die verder nergens terug te vinden is.
Als laatste hebben we de uit de toon vallende Time Trials. Als een van de drie singleplayer-opties naast een Shooting Range en Tutorial, zijn de Time Trials een klein aantal proeven die met specifieke personages gespeeld kunnen worden. Eén personage per time trial welteverstaan, wat wil zeggen dat er voor vijf personages een uitdaging is. De rest pist naast de pot en wordt aan de kant gezet.
Het is niet dat deze modus iets fout doet, maar de vraag ‘waarom?’ rijst vooral op. Het voelt meer als een relikwie van een singleplayer-verhaal dat lang geleden is geschrapt, een gevoel wat wel op meer punten in de game heerst. Alsof er ooit het plan was een ‘Guardians of the Galaxy’-achtig avontuur te maken, met een groep misfits in een episch sterrenstelsel, maar dat dit in de hype van de hero-shooter is omgegooid.
Het probleem is de prijs
In een drukke markt van hero-shooters is er relatief weinig mis met Concord. Ja, de modi zijn niet superspannend en sommige functies zijn raar, onhandig of onduidelijk, maar de game begaat nergens grove fouten. Althans: dat zou zo zijn als Concord − net als veel van de concurrenten − gratis was geweest.
In plaats daarvan hangt er een prijskaart van een stevige 40 euro aan de game. Daar krijg je inderdaad alle personages voor, er is geen losse season pass die je moet kopen en ook toekomstige content pakketten zijn gratis. Maar als niemand je game goed snapt en dit dan ziet in verhouding tot wat er gewoon gratis gedownload kan worden, snap ik wel dat de spelers wegblijven.
Concord verdient het niet om een vroege dood te sterven. De gameplay is leuk, de personages zijn lekker verschillend en wanneer je in een pot zit, speelt het over het algemeen lekker weg. Alleen zal PlayStation de harde keuze moeten maken om de game gratis te maken en te wisselen naar een ander live-service-model. Anders ben ik namelijk heel bang dat Firewalks eerste game ook meteen hun laatste is…
Conclusie
Concord is een prima hero-shooter die wordt tegengehouden door zijn eigen prijskaartje. Een gebrek aan spelers maakt de game momenteel niet heel boeiend terwijl de gameplay, personages en omgevingen prima in elkaar zitten. Sommige systemen kunnen beduidend beter worden aangepakt, maar dat is haalbaar met updates – zolang Sony de stekker er niet uittrekt.
Pluspunten
- Gevarieerde groep personages met unieke skillsets en wapens
- Gunplay speelt vlot weg en biedt ruimte voor leuke combinaties
Minpunten
- Het business model helpt de game om zeep
- Functies als de Galactic Guide en de Crew Builder zijn onduidelijk en frustrerend
- Cross-play is geen goed idee voor een vlotte hero-shooter