Koira belooft een vertederend verzetje

Red de puppy

Koira belooft een vertederend verzetje

Preview
Tom Kauwenberg op 25 oktober 2023

Beeld:

Los puzzels op, red de puppy

In alle mediagekte rondom gamescom kunnen kleinere onthullingen aan het grote publiek voorbijgaan, zo ondervond ook Studio Tolima uit Brussel. De nog jonge ontwikkelstudio deed Koira uit de doeken: een sfeervol en vooral lieflijk verzetje, dat stiekem meer aandacht verdient dan het in Keulen vond.

Koira komt immers wel een beetje zachtaardig over; voor deze kleinere game wordt geen bombastische marketingstrategie opgesteld. Rondom Koira werd weliswaar een chique teaser in elkaar gedraaid, maar die verklapt opvallend weinig over het spel zelf, los van het koddige animatiewerk. Dus ja, wie of wat is Koira precies?

Tussen protagonist en puppy

Koira dropt spelers in een mysterieus en magisch bos, niet al te ver van een puppy in nood. Het is aan de protagonist om de viervoeter te helpen en samen een weg naar huis te vinden. Onduidelijk is overigens nog of een van de twee Koira heet; in het spel is geen tekst of stemmenwerk te vinden. Het zijn puur de animaties van de gitzwarte cartoonpoppetjes die het verhaal moeten vertellen.

Als speler bestuur je hoofdzakelijk het naamloze, Limbo-achtige mensfiguurtje. De puppy zelf is niet direct speelbaar, maar vormt wel een integraal onderdeel van het puzzelwerk. Vanzelfsprekend draait dat vaak om het apporteren van objecten en door smalle openingen kruipen; heel veel meer heeft Studio Tolima nog niet om te demonstreren.

Het is wel duidelijk dat de protagonist gaandeweg meer magische krachten zal vergaren — zoals men doet in een magisch bos  — die uiteraard verder inspelen op de puzzelprincipes. De precieze invulling van die krachten en obstakels is nog wat wazig, maar de toon lijkt gezet met het eerste taartpuntje aan gameplaybeelden. Daarin zien wij vooral een mysterieuze ontdekkingsreis met aandoenlijk animatiewerk.

Verwacht geen explosieve gevechten of voortdurende adrenaline. Het bos in Koira is weliswaar eens duister, maar de vibe voelt meer als die van een ingetogen spelervaring. Een muzikaal puzzeltje hier, magische paddenstoelendans daar, even janken over hoe lief het hondje dartelt: dat soort spel. Koira neigt naar cozy, maar stuurt soms ook meer richting een duister mysterie. 

De protagoniste in Koira gooit een stok weg, welke het hondje terug zal brengen.
Screenshot uit Koira, vermoedelijk een van de tussenfilmpjes.
De kennismaking met Koira, het hondje uit de gelijknamige game.
Een vroeg en ietwat mysterieus beeld uit Koira.

Koira schuilt onder grotere Franse vleugels

De verdere invulling van Koira blijft nog even conceptueel, maar de stijl en toon staan al als een huis. Hoe de protagonist en het hondje door de sneeuw trappelen of de manier waarop hun expressieve ogen elkaar en de omgeving in de gaten houden: het oogt allemaal al heel gelikt. De met de hand gemaakte animaties zijn stripachtig sterk in het accentueren van emotie, wat fraai uit zou kunnen pakken in het tekstloze verhaal. Nadrukkelijke en soms sombere pianomuziek versterkt dat uiteraard ook; er gaat gepingeld worden terwijl je een traantje laat.

Koira staat, net als Studio Tolima zelf, duidelijk nog in de kinderschoenen. De game ontstond als een visueel hobbyproject van Sander Vanhove — hij wilde vooral experimenteren met emoties in cartoon-animaties — waar pas later een spelconcept omheen geknutseld werd. Naarmate Koira meer en meer de vorm van een game aannam, werd Studio Tolima opgericht en vergrootte Vanhove de schaal van productie.

Gelijktijdig met het opschalen kwam ook het Franse Don’t Nod om de hoek kijken. Als ontwikkelstudio kunnen we die kennen van Life is Strange en binnenkort ook Jusant, maar Don’t Nod begeleidt ook kleinere studio’s en hun games als een soort behulpzame uitgeverij. Het concept van Koira sloot aan bij Don’t Nods modus operandi en zodoende mocht Studio Tolima onder de Franse vleugels plaatsnemen. Vanhove staat er in ieder geval niet alleen voor.

Een vroeg beeld uit Koira, een game van het Brusselse Studio Tolima.

Het bos wacht nog even…

Dat vestigt toch zeker enige hoop in Koira, hoe pril het nu ook overkomt. Qua animatiewerk laat Studio Tolima direct zien goed om te kunnen gaan met emoties, en wie beter dan Don’t Nod om dat project verder te begeleiden? De financiële hulp zal ongetwijfeld van pas komen, maar Don’t Nod weet natuurlijk ook van wanten als het gaat om verdieping in verhaal en mysterie. Wat dat betreft lijkt Koira het juiste hok gevonden te hebben. 

Dat betekent echter niet dat de ontwikkeling van Koira plots een sneltreinvaart aanneemt. Het visuele concept neemt alsmaar meer vorm aan, maar het zal nog even duren voordat het eindproduct speelbaar is. Niet voor niets neemt Studio Tolima de schattingen meteen ruim: Koira staat momenteel gepland voor een verschijning ergens medio 2025. Vooralsnog beperkt de game zich qua platform tot pc, exclusief via Steam.

Geschreven door

Tom Kauwenberg

Redacteur sinds augustus 2020. Chef toetsenbord. Eigenlijk alles wat met tech te maken heeft, gaat eerst langs Tom. Laat je dus niet misleiden door zijn shitposting.