Nintendo richt zijn pijlen op ons (on)geluk met de nieuwe Tears of the Kingdom-reclame

Games brengen ons mooie verhalen, geweldige soundtracks en in veel gevallen puur geluk. Vooral aan dat laatste wil Nintendo ons graag herinneren met een nieuwe reclame voor de release van The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom. Door de populariteit van Link moet het ook zonder reclames wel goedkomen met de verkoopcijfers, maar Nintendo benadrukt graag nog even dat alleen games ons geluk kunnen brengen. En dat is een donker, dystopisch randje om mee te geven aan het nieuwe Zelda-avontuur. 

De eerste reclame die naar buiten kwam voor Tears of the Kingdom benadrukt vooral de mogelijkheden die de game biedt en hoe je creativiteit moet gebruiken om verder te komen. Het is een upbeat reclame, met een vrolijk deuntje en vrolijke mensen die allerlei dingen proberen met het nieuwe bouwsysteem. De tweede reclame kiest voor een andere benadering. 

We zien een man die letterlijk zuchtend door het leven gaat en uit niets plezier lijkt te halen. Hij komt laat thuis van werk na een busrit die veel te lang duurt, om vervolgens thuis op de bank neer te ploffen terwijl zijn partner al naar bed vertrekt. Hij pakt de controller op en speelt uiteraard de nieuwe The Legend of Zelda. Terwijl hij met Link problemen oplost in Hyrule zie je de sleur van zijn schouders glijden. Een mooi pianospel op de achtergrond begeleidt ons naar de volgende dag, waarin de beste man wederom naar zijn werk moet en voor dag en dauw een lange busrit moet maken. Nu heeft hij echter zijn Switch bij zich en is het opeens allemaal een stuk minder erg. Hij kan zelfs weer glimlachen na wat inmiddels een eeuwigheid lijkt. 

Het is misschien allemaal net iets te herkenbaar. De dagelijkse sleur, de winterdip, de weltschmerz: wat het ook is, we zoeken in games de ontsnapping die we soms zo hard nodig hebben. Deze reclame speelt direct in op dat gevoel door iemand die depressief lijkt, weer te laten lachen. We kunnen het Nintendo moeilijk kwalijk nemen dat ze op dit gevoel inspelen in tijden dat hun doelgroep worstelt met torenhoge inflatie, een huizencrisis en een alsmaar opwarmende aarde. Het verkopen van geluk is niets nieuws in marketing en is al geperfectioneerd door de Don Drapers van deze wereld. 

In dit geval werd het er alleen zo dik bovenop gelegd dat ik er zelf een beetje cynisch van werd. In een tijd waarin de wachtlijst bij de GGZ langer is dan ooit en het aantal mensen met psychische problemen steeds verder toeneemt, is het allemaal net iets te realistisch dat je misschien daadwerkelijk overgeleverd bent aan Nintendo om de dagen door te komen. Natuurlijk wil noch Nintendo, noch ik suggereren dat je een depressie kunt oplossen met een game, maar het is wel iets wat resoneert bij veel mensen, blijkt uit reacties op de reclame.

Escapisme is fijn en games zijn een geweldige manier om dit te bereiken. Alleen wanneer dit escapisme de unique selling point wordt van games, omdat de rest van het leven zo onaangenaam is, moeten we ons misschien toch eens achter de oren krabben. Nu neem ik het misschien allemaal wat te serieus en krijg jij wel een warm gevoel van deze reclame. Gelukkig valt Tears of the Kingdom bij mij later vandaag ook op de mat en ben ik dit dystopische beeld waarschijnlijk snel weer vergeten na mijn eerste stappen in Hyrule.