In de neon schijnwerper: Mario Tennis 64

De retrobibliotheek van de Switch zit vol met pareltjes. Ware klassiekers die tot op de dag van vandaag de moeite waard zijn om te spelen. Wie had gedacht dat een van de lekkerste multiplayer games zich achter het weinig spraakmakende icoontje van de Nintendo 64 retro-selectie bevond? Als je op zoek bent naar een gelaagde game die zo veel complexer is dan hij lijkt en als je een game wilt die je heerlijk ’s avonds met vrienden kan spelen, vergeet dan niet het verleden te checken. In deze editie: Mario Tennis.

Mario en sport hebben een stevige geschiedenis. Honkbal, golf, voetbal en de hele Olympische Spelen: niks is te gek voor de loodgieter en zijn posse. Een van de eerste sporten waar Nintendo het Mario-sausje overheen gooide, was tennis. Na een valse start op de Virtual Boy in 1995 kwam Mario Tennis in 2000 naar de Nintendo 64. Toen werd dit spel neergezet als één van de titanen van zijn tijd. De game kreeg destijds een Gold Award van Electronic Gaming Montly, aangezien de gemiddelde waardering hoger eindigde dan een 9.0. Nu, 25 jaar na dato, staat Mario Tennis 64 symbool voor een simpele en ongerepte tenniservaring, die bol staat van de klassieke Nintendo charme.

Een mijlpaal in de Mario geschiedenis

Mario Tennis is enorm belangrijk geweest. Niet alleen voor verdere Mario Tennis-games – maar voor de hele Mario-franchise. Dat komt met name door de speelbare personages. Voor Mario Tennis was de kern van de Mario-cast veel kleiner. Je had Mario en Luigi uiteraard, Peach, Bowser en een paar verwante personages zoals Bowser, Wario en Donkey Kong. Verre van het uitgebreide rooster aan personages waar de serie nu mee paradeert. 

Mario Tennis had een uniek probleem in de serie. Tennis kan je uiteraard een-tegen-een spelen, maar je kunt het ook in duo’s spelen. Sommige personages hadden dus een teamgenoot nodig. Camelot, de ontwikkelaar van Mario Tennis, loste dat op door sommige oude personages uit het slijk te trekken en nieuwe te introduceren. Daisy was vrijwel van het toneel verdwenen na Super Mario Land in 1989 en Birdo speelde nauwelijks een rol buiten ports van Super Mario Bros. 2 uit 1988, afgezien van het uit 1996 afkomstige Super Mario RPG. Het bekendste voorbeeld is Waluigi, die speciaal  voor deze game door Camelot is uitgevonden. En hoe kan het ook anders – de debuutgame van de paarse onruststoker is net zo iconisch. 

Hoeveel kan je nou eigenlijk verwachten van 25-jaar oud Tennis?

Mario Tennis is een verrassend divers spel. Natuurlijk heb je de standaardmodussen – je kunt met één tot vier mensen potjes singles en doubles spelen. Je kunt ook een toernooi spelen tegen de computer en zo twee geheime personages vrijspelen. Er zijn ook pikantere opties. In de Bowser-stage kantelt het circuit continu alle kanten op, terwijl je met items kunt spelen zoals in Mario Kart. Zoals een banaan op de helft van je tegenstander gooien, dat soort dingen.. De extra challenges zijn een welkome toevoeging, maar de game straalt in zijn simpelheid. Voor Mario sports-games geldt vaak het devies less is more.

Mario Tennis is eigenlijk heel simpel. Je slaat de bal met ofwel A of B en je zorgt ervoor dat de bal maximaal één keer aan jouw kant mag stuiteren. Als hij meer dan één keer stuitert aan de kant van je tegenstander, krijg jij punten. Het klinkt misschien simpel, maar deze beschrijving doet geen recht aan de hoeveelheid manoeuvres die je in Mario Tennis uit kunt voeren. Afhankelijk van je positionering en timing raak je een bal met een forehand, een backhand of een overhead, die allemaal weer andere resultaten hebben. Als je A indrukt krijg je een topspin, met B krijg je een slice. Verschillende combinaties van A en B zorgen voor constant verschillende slagen, van lobjes tot smashes. 

Mario Tennis 64 is meer dan zomaar de bal heen en weer slaan. Je moet continu tactisch nagaan welke bal je wil slaan om je tegenstander van zijn of haar apropos te brengen. Je bent permanent bezig om je tegenstander net een denkstapje voor te zijn. Gaat je tegenstander helemaal achteraan staan? Sla dan kort, dan haalt hij de bal nooit. Gelukkig is de AI ook in staat om zo te denken. Die denkstap die jij probeert voor te zijn op je tegenstander? Zodra je op hard of intense modus speelt gaat de AI jou er drie voor zijn. Maar die uitdaging zorgt ervoor dat het spel na jaren nog altijd uitdagend is.

Dé multiplayer-sensatie op de Switch

Toegang tot de Switch bibliotheek was het beste dat Mario Tennis kon overkomen. De Nintendo 64 had geen online multiplayer, dus voor een sessie met vrienden moest je fysiek afspreken. Hartstikke gezellig natuurlijk, maar daar moet je wel de tijd en de ruimte voor hebben. Mario Tennis is niet het spel waar je voor gaat plannen om het te spelen. Het moet voor je neus staan om het weer eens op te pakken. Je speelt het een half uurtje en je gaat weer door. 

De game zou het goed doen op spelletjesavonden of op conventies. Hij doet het echter ook goed op de Switch, waar je met gemak even online kan afspreken om lekker Mario Tennis te doen. De online functionaliteiten werken prima, dus technisch gezien weerhoudt niets je om deze game eens op te pakken. Mits je een Switch en een Nintendo Online Expansion Pack hebt, natuurlijk.

Waarom je Mario Tennis zou moeten spelen

Mario Tennis 64 is een ideale invulling van een avond waarop niemand zin heeft in een ingewikkeld spel. Het is een lichtzinnige tennisgame met een uitgebreide lijst aan personages. Er zijn niet te veel toeters en bellen, maar toch is het verre van een simpele game met alle tactieken die je uit kunt voeren. De energieke en speelse vibes maken de game onmogelijk om te haten.

De N64 retrobieb heeft nog tal van andere juweeltjes.  Bekijk dus ook vooral ons lijstje Nintendo 64 games!