19 van ‘19 – #04 – The Legend of Zelda: Link’s Awakening

We bewegen met rasse schreden richting het einde van 2019. Aan het begin van dit jaar waren we bang dat we, in afwachting van de nieuwe generatie consoles, games tekort zouden komen in 2019. Gelukkig is dat niet gebeurd en zijn er ook dit jaar weer prachtige titels uitgekomen. We blikken terug op de 19 mooiste games van 2019, met op nummer 04: The Legend of Zelda: Link’s Awakening.

In een periode waarin remakes en remasters het heel goed doen, is het niet gek dat Nintendo ook een duit in het zakje doet. Het bedrijf besloot The Legend of Zelda: Link’s Awakening uit 1993 een flinke, nieuwe lik verf te geven met een compleet andere artstyle, waarna de game opnieuw in de winkels is gelegd voor de Nintendo Switch. De Zelda-fans waren flink in hun nopjes en, gezien ik mezelf tot die groep reken, kon ik dan ook niet wachten tot de game uitkwam.

Na de release van The Legend of Zelda: Breath of the Wild is het wel even slikken wanneer je naar de artstyle van Link’s Awakening kijkt. Waar Breath of the Wild heel groots was voor de nieuwe console, is de stijl van Link’s Awakening eerder kleinschalig. Link’s Awakening kwam origineel uit voor de Game Boy en door de miniatuurstijl heeft Nintendo het een nieuwe look gegeven, zonder veel van het origineel te verliezen. Ook in miniatuurstijl is er nog genoeg te beleven op het eiland, zoals Manja in haar review al zei: “Er is zo veel te zien! Vlinders, vosjes en natuurlijk kippen vliegen en hupsen aan alle kanten voorbij.”

De remake van Link’s Awakening verscheen op 20 september, exclusief voor de Nintendo Switch. Hoewel sommige fans misschien liever een compleet nieuwe game hadden gezien, was het wel een zeer welkome remake. De Game Boy is immers al even geleden en ik denk dat Nintendo met deze remake heel wat fans en nieuwkomers blij heeft gemaakt.

Nintendo heeft met de Zelda-games meestal gegarandeerd goud in handen, door de grote schare fans die de enorme franchise al tot zich mag rekenen. Toch bood Link’s Awakening de franchise ook weer de kans om de wat jongere spelers fan te maken. Dit was te danken aan het feit dat de game niet te moeilijk is en heerlijk kleurrijk is, wat het meestal wel goed doet onder het kindervolk.

Toen ik een jaar of 10 was, kwam mijn vader thuis met Ocarina of Time. Zo handig in games was ik (nog) niet, dus heb ik me uren vermaakt bij de Deku Tree. Toch had de game me meteen te pakken en al snel verpandde ik mijn hart aan de franchise. In de jaren die daarna volgden heb ik vrijwel alle Zelda-games op mogen pakken. Het valt mij op hoeveel verschil er is tussen de handheldgames en de consolegames. Zo zijn de verhalen vaak anders (kleinschalig versus grootschalig) en zijn de handheldgames vaker gericht op simpele technieken en uitgebreide dungeons. Ik ben blij om deze mix in Link’s Awakening eens andersom vertegenwoordigd te zien, aangezien de handheld game nu voor de console uitkwam.

Ik vind het ontzettend mooi om te zien hoe elke Zelda-game weer een ander uniek element meekrijgt. De chib-achtige stijl van Link’s Awakening is er dan ook eentje die ik direct in mijn hart sloot. Eerlijk is eerlijk, na een weekend op de bank hangen had ik hem van onder tot boven uitgespeeld. Het is een game die de fans van de franchise in ieder geval nog lang bij zal blijven.

Opnieuw hebben we een opgepimpte versie van een oudere game in deze lijst; naast Ni No Kuni Remastered heeft ook The Legend of Zelda: Link’s Awakening een plekje veroverd. Duidelijk wordt dat het niet per se nieuw hoeft te zijn, als het maar goed uitgevoerd is. Nintendo en ontwikkelaar Grezzo mogen trots zijn op wat ze bereikt hebben met de nieuwe stijl. Daarnaast houdt het de hype lekker hoog voor Breath of the Wild 2. Nieuwe Zelda-games? Kom maar door!

Ben je benieuwd naar welke games de redactie nog meer heeft gekozen tot een van de 19 belangrijkste games van 2019? Check dan het complete overzicht van de 19 van 2019.