RRR geeft je een drie uur lange adrenaline rush

De grootste zomerblockbuster van 2022 staat voor je klaar op Netflix

Ach ja, die tijd herinner ik me nog goed. De tijd dat ik nog nooit twee mannen op elkaar af had zien rennen over de bodem van de Yamuna-rivier. Met op de achtergrond natuurlijk een brandende treinwagon. Dat ik me nog afvroeg of een volwassen tijger met blote handen bedwongen kon worden. Dat ik het verschil tussen Bollywood en Tollywood niet kende. Dat was de tijd voordat ik RRR had gezien.

Telugu

RRR is een fenomeen. De film werd wereldwijd al meer dan 45 miljoen keer gestreamd en is daarmee de meest bekeken niet-Engelstalige film op Netflix. RRR is een film uit Tollywood, dat wil zeggen een productie in de Telugu-taal. Het centrum van deze filmindustrie is de Indiase metropool Hyderabad. De beter bekende Bollywood-filmindustrie is gecentreerd rond de supermetropool Mumbai (voorheen Bombay), waar voornamelijk films in Hindi worden geproduceerd. Hindi wordt wereldwijd door 572 miljoen mensen gesproken. De film die op Netflix furore maakt is dan ook de in Hindi nagesynchroniseerde versie van RRR.

Dosti

De mannen die elkaar op de rivierbodem in Delhi gelukzalig in de armen vliegen zijn Ram (Ram Charan) en Bheem (N.T. Rama Rao Jr., kortweg Tarak). Ze kennen elkaar pas vier minuten, maar het is meteen duidelijk dat dit dikke vrienden gaan worden. Onder begeleiding van het bombastische lied Dosti (vriendschap) schetst de film in een korte montage dat Ram en Bheem tegenpolen zijn die het lot bij elkaar heeft gebracht. Maar er volgt ook een waarschuwing: “Het moet nog blijken of dit zal eindigen in een bloedbad, badadam, badadam, badadambam.”

Twee missies

Het is 1920. De Union Jack wappert boven India. Zowel Ram als Bheem is in Delhi met een missie. Bheem wil het meisje Malli (Twinkle Sharma) redden uit de klauwen van het Britse echtpaar Buxton (Alison Doody en Ray Stevenson). Malli kan prachtig zingen; reden genoeg voor de Britten om haar uit haar dorp te ontvoeren en haar moeder het hoofd in te slaan met een stuk hout. Een kogel zou geldverspilling zijn, zo legt de kwaadaardige Buxton met veel nadruk uit. Bheem ziet stamgenoot Malli als een zusje en gaat in het geheim naar haar op zoek in de hoofdstad.   

Ram heeft als missie zo hoog mogelijk te klimmen binnen de rangen van het koloniale leger om uiteindelijk special officer te worden. Gouverneur Buxton biedt hem die kans. Ram moet de geheimzinnige man zien te vinden die Malli wil bevrijden (Bheem dus) en hem lévend inrekenen om de begeerde rang te verdienen. Als hij hem doodt, krijgt hij alleen een geldbonus. Deze rechtlijnig tegenover elkaar staande missies, waarbij de twee vrienden niet van elkaar weten wie ze in werkelijkheid zijn, monden uit in een zinderend actie-spektakel over woede, bloed en strijd – Roudham, Rudhiram, Ranam! Oh, en er is een danswedstrijd.

De cast

Charan is gegarandeerd de meest stijlvolle man die je dit jaar op televisie zult zien. Hij speelt Ram als een charismatische, extreem doelbewuste vechtmachine, die wel met een paar spoken uit zijn verleden (getoond in flashbacks) heeft af te rekenen. Tarak, die qua spierkracht en focus niet voor Charan onderdoet, zet Bheem neer als een verlegen knuffelbeer, voor wie familie en plichtsbesef boven alles gaan. De chemie tussen de twee acteurs is buitengewoon. Je zou zweren dat dit in real life ook boezemvrienden zijn, die elkaar ’s avonds verhalen vertellen en lekker samen naar martial arts-training gaan.

En dan de Britten. Alison Doody en Ray Stevenson zijn goed op dreef als ondubbelzinnig slechte onderdrukkers. Doody kenden we in haar jongere jaren als Elsa Schneider uit Indiana Jones and the Last Crusade. In RRR heeft ze zelf een zweep paraat, eentje met akelige weerhaken. De nicht van de Buxtons, Jenny, wordt gespeeld door nieuwkomer Olivia Morris. Zij is een van de love interests en speelt haar scènes met verve. Het andere liefje, Seetha, wordt gespeeld door de Indiase superster Alia Bhatt. Hoewel haar rol in de film beperkt is – RRR is toch vooral een bromance – is wel duidelijk dat de producenten haar graag op de filmposter wilden. Ze heeft een disproportioneel groot aandeel in het slotlied, waarover later meer.

Ben ik nou degene die zo slim is?

RRR is exact even subtiel als Louis van Gaal tijdens een persconferentie. Regisseur S.S. Rajamouli trekt alle registers open om dit een episch spektakel te maken van minstens dezelfde proporties als Ben Hur, The Return of the King of 300. In RRR zijn de emoties groot, de dieren wild en de gevechten explosief. En als alles nog niet helemaal duidelijk is verschijnen er af en toe vlammende hoofdstuktitels, die aangeven wat we gaan meemaken. Bam, in your face! Daarnaast wordt in grote delen van de film, vooral tijdens de dans- en vechtscènes, gebruikgemaakt van slow motion en 45 degree shutter-techniek. Dit laatste wordt ook wel het Saving Private Ryan-effect genoemd, waarbij het net lijkt of er frames over worden geslagen. Dit alles om het visueel extra meeslepend en theatraal te maken.

Met een budget van 5,5 miljard roepies (69 miljoen euro) is RRR de duurste Indiase productie ooit. Zoals bij de meeste moderne blockbusters ging dat geld voor een groot deel naar de CGI-afdeling. Dat wil niet zeggen dat de special effects in RRR van hetzelfde niveau zijn als in een Jurassic World- of Star Wars-film. RRR begint met een disclaimer dat alle dieren in de film CGI zijn, maar die melding is totaal overbodig. Niemand zal denken dat de tijgers en panters in RRR echte dieren zijn en het grappige is dat dat ook geen haarbal uitmaakt. Als je Bheem, vergezeld door een complete dierentuin, een paleis ziet bestormen krijg je zo’n adrenaline rush dat je niet op details gaat letten. De actie is zo over-the-top dat je geen vragen stelt, maar je gewoon laat meeslepen.

The sun never sets on the British Empire

Naast de persoonlijke missies van Ram en Bheem vertelt RRR het grotere verhaal van de opstand en uiteindelijke revolutie tegen de Britse overheersing. Op 15 augustus 1947 werd India onafhankelijk. RRR is een onverholen nationalistische film en schildert de Britten af als gewetenloze, imperialistische zwijnen. Ik heb daar geen probleem mee. Wat mij betreft kan het daglicht waarin het koloniale verleden van westerse mogendheden gesteld wordt niet kwaad genoeg zijn. Zeker niet in een overduidelijk fictieve vertelling. Voor een Indonesische variant van RRR (met de Nederlanders als zwijnachtige onderdrukkers) zou ik ook meteen een kaartje kopen. Dien maar op.

In het opzwepende slotlied Sholay (gloeiende kooltjes) gaat regisseur Rajamouli volledig Noord-Koreaans qua symboliek. Veel wapperende vlaggen, kanonnen, standbeelden en afbeeldingen van Indiase revolutionairen. De helden uit de film nemen de meest stoere poses aan en dansen en zingen erop los.

Overdonderend

Dat zingen doen de acteurs trouwens niet zelf, ook niet in de originele Telugu-versie van RRR. Alle zang en dialoog is nagesynchroniseerd en dat leidt soms wel wat af. Aan de andere kant zijn de setting en sfeer zo exotisch dat dit minder hinderlijk is dan vroeger bij Nederlandse films. Je went eraan en net als bij de soms twijfelachtige CGI maakt het ook niet zoveel uit. Je wordt toch wel overdonderd door het spektakel.

RRR vertelt een persoonlijk verhaal over redding en wraak tegen de achtergrond van historische gebeurtenissen, vergelijkbaar met Gladiator en Braveheart. Het epische karakter van de film rechtvaardigt de lange speelduur van 187 minuten. Je verveelt je ook geen seconde, alles is zo enerverend. Er zijn flashbacks, flashbacks in flashbacks, wolven, speciale eenheden, helden, smeerlappen en natuurlijk dosti: echte vriendschap. Dus trek je dansschoenen aan, zet de tijgernoten en nacho’s klaar en join the club van 45 miljoen!