Wat zijn de favoriete Disney-films van de redactie?

Sinds Disneys allereerste langlopende tekenfilm, Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen uit 1937, heeft Disney niet stilgezeten. Er zijn nogal wat films uitgekomen sinds die tijd. In die hele waslijst aan films zit er natuurlijk wel voor ieder wat wils tussen. Maar wat zijn nou de all-time favorites van de redactie? Je leest het hieronder!

In 1994, zo’n twee jaar voor mijn geboorte, bracht Disney De Leeuwenkoning uit. En dat is maar goed ook, want wat moest ik als baby en kind toch zonder mijn Simba en Nala-behang op de muur van mijn slaapkamer? Nog steeds ben ik een mega-fan van De Leeuwenkoning. Wanneer de film begint, beter bekend als NAAAAANTSSSS INGONYAMAAAAAA, word ik direct in de film meegezogen. Al vanaf dit eerste beeld heb ik kippenvel over mijn hele lichaam. Ik voel emoties ontstaan en voel de warmte van de zon die opkomt met de mooie rode en oranje kleuren.

Naast alle mooie beelden en prachtige muziek vind ik de leuke karakters geweldig aan de film. De lieve maar enigszins koppige Simba, de zachtaardige Nala, de wat kakkerige Zazu en natuurlijk het enorm humoristische duo Timon en Pumbaa met hun motto: Hakuna Matata. Maar niet alleen het eerste deel van De Leeuwenkoning heb ik helemaal grijsgedraaid, ook het tweede deel (Simba’s Trots) heb ik zeker meer dan tweehonderd keer gezien. De Leeuwenkoning-films spelen zich af in Afrika. Misschien dat ik daarom een groot fan ben van dit continent? Voor mij is De Leeuwenkoning in ieder geval de beste Disney-film ooit gemaakt!

Disney staat natuurlijk vooral bekend om hun semi-musicalversies van sprookjes en andere prinsessenverhalen die van oorsprong toch wat duisterder waren. Zoek vooral niet op wat er gebeurde met Doornroosje of Ariël. Bij een Disney-film over Atlantis zou je dan dus ook een soort kinderverhaal verwachten over hoe Atlantis al zingend de Titanic achterna ging. Maar niets is minder waar.

Atlantis: De verzonken stad volgt Milo, een wat sullige Indiana Jones-copycat, die met een groep ontdekkingsreizigers op expeditie gaat in de hoop om Atlantis te vinden. Hoewel de film toch echt duidelijk bedoeld is voor kinderen, is de film gevuld met verrassend spannende actiescènes – iets dat mijn ietwat te gewelddadige kinderhartje nogal aansprak. Als kind wilde ik niets meer dan archeoloog worden, en dan vooral een archeoloog die continu indrukwekkende stunts uitvoerde. Voor mij gold deze film dan ook niet alleen als vermaak, maar ook als een goede voorbereiding op mijn toekomstige carrière. Hoewel dat laatste allemaal wat anders uitviel, blijft de film ook als volwassene nog interessant. De film snijdt namelijk ook een aantal moeilijk maatschappelijke thema’s zoals kolonialisme, hebzucht en racisme aan. Nu ging dat natuurlijk allemaal wat over mijn kinderhoofdje heen.

Net als Rachel ben ik al van kleins af aan fan van De Leeuwenkoning. Hoe vaak ik wel niet heb gehuild bij Mufasa’s dood is ontelbaar. Ik moet wel toegeven: ik ben een groter fan van het tweede deel dan van het eerste deel. De persoonlijkheden van Kiara en Kovu vind ik geweldig, als welpjes en als volwassenen. Natuurlijk is ook de nodige klassieke humor van ons favoriete duo Timon en Pumbaa de hele film aanwezig. Hoe indrukwekkend de dood van Mufasa ook is geweest, vind ik de conflicten tussen Simba en Zira in deze film een stuk krachtiger. Verder vind ik de plottwists veel meer onverwachts en daarmee sterker dan voorheen.

Naast De Leeuwenkoning, de favoriete Disney-film van elke zichzelf respecterende millennial, noem ik Mulan ook altijd als beste Disney-film ooit. En dan heb ik het uiteraard niet over de versie die eerder dit jaar is uitgekomen, maar over de OG animatiefilm uit 1998. De muziek, de familieband, het doorzettingsvermogen, de krekel en uiteraard Mushu zuigen je het verhaal van Mulan in. Daarnaast is ‘I’ll Make a Man Out of You’ toch ook gewoon het allerbeste Disney-nummer ooit? Meteen ook de reden waarom de 2020-versie niks met je doet: deze versie mist de geweldige muziek en er zit totaal geen emotie in. De film neemt je daardoor dus niet mee het verhaal in.

In de 1998-versie voel je alles wat Mulan voelt. Je voelt de band met haar vader en hoe moeilijk ze het vindt om in het ‘perfecte’ plaatje van een vrouw te passen. Ze is niet opeens een soort magisch figuur met bovennatuurlijke krachten waardoor ze al van jongs af aan bijzonder is. Ze is dapper en heeft doorzettingsvermogen, maar moet hard werken en ervaart tegenslagen, waardoor je jezelf in haar kunt verplaatsen en – zeker als klein meisje – volledig wordt meegezogen in het verhaal.

Hoewel ik sowieso wel een beetje ben blijven steken in mijn kindertijd, komt mijn kinderlijkheid vooral naar boven als ik me niet lekker voel. Een beetje griep betekent in mijn huis dat er kinder- en/of Disney-films aangeslingerd worden terwijl er hele sloten thee doorgaan. Een jaar of drie geleden kwam ik zo voor het eerst in aanraking met de film Zootopia: een wereld waarin dieren die aandoen als mensen wonen in een grote stad en de strijd tussen herbivoor en carnivoor vrijwel uitgebannen is. In deze stad is alles mogelijk. Of nou ja, bijna alles, want als het jonge, ambitieuze konijn Judy Hopps een politieagent wil worden, wordt ze aan alle kanten uitgelachen. Toch lukt het haar om de opleiding af te ronden en mag ze in uniform de straten op.

Nog steeds wordt ze niet al te serieus genomen, maar al snel loopt ze tegen de criminele vos Nick Wilde aan. Samen ontdekken ze een flink complot dat de stad in opperste staat van spanning houdt. Dan blijkt al snel dat een konijn met ambitie een flinke force om rekening mee te houden is. Ik zal maar niet toegeven hoe vaak ik deze film inmiddels heb gezien (we hebben het over dubbele cijfers), maar het is dan ook een ontzettende feelgood-film die iedereen wel eens gezien moet hebben.

Dit waren alle favoriete Disney-films van onze redactie, maar wat is die van jou? Laat het ons weten in de comments of praat met ons mee via Discord.

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]