CGI is niet altijd het antwoord

Praktisch of digitaal? Dat is de vraag

CGI, oftewel computer generated imagery, is een mooie uitvinding. Dankzij deze computerbeelden kan je tegenwoordig prachtige filmwerelden maken: ruimteachtergronden, droombeelden of miniatuurwerelden. Ook voor kleinere toepassingen wordt het gebruikt: digitale vlammen in plaats van echt gevaarlijk vuur, bijvoorbeeld.

Alleen is het jammer dat CGI soms gebruikt wordt wanneer het niet nodig is. Het is dan eigenlijk een dure oplossing voor iets dat makkelijk op een andere manier in elkaar gezet kan worden. Dan verliest een filmscène soms een beetje van zijn magie. In dit artikel geef ik verschillende voorbeelden uit films waarin het gebruik van deze technologie overbodig was. Zeg nou zelf: je gaat toch ook niet vanuit de Randstad met de JSF om je familie in Eindhoven te bezoeken?

Oneetbaar

De laatste verfilming van Pinokkio (2022), nu te zien op Disney+, maakte het wel heel erg bont door een glas te vullen met CGI-drinken. Dit gebeurde ook in de film Vacation (2015) waarin actrice Christina Applegate een pitcher met bier in een keer moest leegdrinken. Ik snap dat het niet voor iedereen is weggelegd, maar er zijn andere opties. Ze hadden een stand-in kunnen gebruiken of een glas gevuld met appelsap of gekleurd water. Zo’n CGI-biertje is niet alleen een erg kostbare dorstlesser, maar het is ook goed te zien dat het geen echte vloeistof is. Het gebruik van CGI op deze manier doet de films geen goed.

In Star Wars Episode II: Attack of the Clones gebruikte Anakin de Force om een peer in stukjes te snijden. Buiten de vraag om of het wel goed gebruik van de Force is: waarom niet een doodnormale peer van de markt? Een peer aan een hout-en-touwconstructie hangen en dan de constructie weg photoshoppen op de computer was volgens mij een stuk goedkoper geweest. Maar als je miljoenen dollars besteedt aan een film, is het misschien een stuk makkelijker om die peer gewoon op het lijstje te zetten bij de andere CGI-taken.

Onmenselijk

Er zijn genoeg films waarin baby’s een rolletje hebben, maar voor de film The Twilight Saga: Breaking Dawn Part 2 dachten de makers er anders over. Ze hadden met digitale effecten een baby gecreëerd die er levensloos uitzag. Volgens de makers kwam dat omdat de animatronic baby (bijnaam Chukesmee, omdat ze leek op de moordende pop Chucky) die ze eerst hadden er veel te gruwelijk uitzag. Een echte pasgeboren baby was ook geen optie omdat die nog niet zou kunnen praten. Het is niet duidelijk of CGI de juiste oplossing was voor dit probleem.

Marlon Brando was een groot acteur, maar ook berucht omdat er moeilijk met hem samen te werken viel. In de film The Score van Frank Oz (bekend van de Muppets) moest meneer Brando een scène eindigen met een lach op zijn gezicht. Daar had hij absoluut geen zin in en de lach werd later digitaal toegevoegd. Kort gezegd: het zag er niet heel realistisch uit.

Ongelofelijk

Wolverine is waarschijnlijk de meeste bekende van de X-Men op het grote scherm. Niet eens vanwege zijn healing ability, maar vanwege zijn grote klauwen. Dan is het echt jammer dat in zijn eerste solofilm X-Men Origins: Wolverine deze klauwen zo goedkoop zijn nagemaakt met CGI. Ze zagen er niet uit als een stel zware dolken, maar meer als reflecterend aluminium. In de vorige films zagen ze er in ieder geval realistischer, en dus geloofwaardiger, uit.

Toen de eerste John Wick (alweer 8 jaar geleden) net uitkwam was het meteen een succes. Een hoop gun fu, een boos kijkende Keanu Reeves en natuurlijk een zielig verhaal waarin zijn beste vriend sterft. Deze vriend, een schattige beagle puppie, had moeite met één aspect van haar rol en dat was poepen op commando. Het resultaat? De hondendrol op het gras van John Wick is met CGI gemaakt en heeft een kostenplaatje van $5000.

Dit zijn maar enkele voorbeelden van onnodig CGI-gebruik voor dagelijkse dingen. Soms is het resultaat dus erg teleurstellend. Filmmakers hebben al genoeg keuzes te maken bij het creëren van grote films. Toch wil  ik ze graag meegeven: denk goed na over het gebruik van CGI. Besteed je weer een paar duizend dollar of kan je net zo goed een productieassistent sturen om een paar props op te halen? Als jullie nog meer voorbeelden hebben, dan horen wij ze graag.