In Howl moet je de weerwolven zes stappen voor blijven

Ergens tijdens de middeleeuwen in Europa gaat een profeet op zoek naar haar ontvoerde broer. De bossen en velden waar ze doorheen trekt, wemelen echter van de weerwolven. ‘Gelukkig’ is ze doof en kan ze dus niet betoverd worden door het gehuil van de woeste monsters. De tocht van de profeet leidt haar langs vele gevaren. Ze heeft een kruisboog en magische krachten om het kwaad te bestrijden. Zal ze het geheim achter de plaag ontdekken en haar broer bevrijden?

Howl is een turn-based puzzelgame van ontwikkelaar Mi’Pu’Mi Games. Zij maakten eerder The Lion’s Song en The Flower Collectors, games die uitblinken in vormgeving en sfeer. Dat geldt ook voor Howl. Dit is een relatief kleine titel, maar wel eentje die je meeneemt in een betoverende wereld. Even weg uit de drukte van de 21^e eeuw naar een omgeving met rustgevend gitaargetokkel en slechts paarse monsters die je het leven zuur maken. Beter dan een grensoverschrijdende baas of een chagrijnige kassière. Lekker ontspannen.  

Precies voorspellen

De gameplay van Howl lijkt nog het meest op een schaakpuzzel waarbij je een aantal zetten in het vooruit moet doorgeven. Je tegenstander reageert volgens vaste regels met zijn eigen zet na iedere verplaatsing van jou. Op die manier is het mogelijk om precies te voorspellen wat er elke zet gebeurt, maar daarbij moet je dus wel rekening houden met de telkens veranderende staat van het bord. Howl draait om planning, planning, planning.

Aanvankelijk begin je met vier zetten per beurt (een beurt is de sequentie van zetten die je tegelijk moet opgeven) en los je simpele puzzeltjes op. In de meeste levels moet je naar het vlaggetje van de uitgang lopen terwijl je onderweg weerwolven ontwijkt of doodt. Na twee beten van een wolf is het game over. Ontwijken is soms makkelijker, maar doden levert je een skull per weerwolf op. Die skulls kun je opsparen om sidequests en vaardigheden vrij te spelen. Om de vijanden te doden heb je aanvankelijk drie pijlen voor je kruisboog en een soort Force push tot je beschikking. Later komen daar nog spectaculairdere acties bij. 

Dieper het bos in

Al snel worden de puzzels lastiger en moet je rekening houden met elementen in het terrein (muurtjes, vuur, doornstruiken), de volgorde waarin de vijanden reageren en de dorpelingen, die de wolven in een van hen kunnen veranderen door hun gehuil. Sommige weerwolven kunnen ook verder springen of hebben meer HP. Nogmaals, alles is precies te voorspellen met de informatie op je scherm, maar door het toenemende aantal factoren waar je rekening mee moet houden zie je soms door de bomen het bos niet meer. Gelukkig kun je in ieder level één keer (later meer) een beurt terugdraaien en je kunt natuurlijk altijd op restart drukken.

Je hebt voor elk level een oneindig aantal beurten tot je beschikking, maar de game maant je wel aan om economisch met je stappen om te gaan. Er zijn namelijk confidence-punten te verdienen, waarmee je vaardigheden kunt vrijspelen of verbeteren. Voor elk voltooid level krijg je drie confidence-punten, maar voor elke beurt die je er langer over doet dan het geadviseerde aantal verlies je er eentje. Later in de game wordt het best wel lastig om de drie confidence-punten in één poging te halen, maar je kunt altijd terugkomen naar elk afgeronde level met betere vaardigheden tot je beschikking.

Ongedwongen karakter

Als je haastig door de levels gaat, sidequests overslaat en niet om upgrades geeft, dan is Howl een vrij korte game. Verdeeld over vier hoofdstukken zijn er zo’n veertig levels in de hoofdquest. De puzzels zijn in de basis ook niet echt moeilijk. De echte uitdaging is om het maximale aantal skulls en confidence-points te halen. Als je daar niet om geeft, zul je merken dat elk level op heel veel manieren is op te lossen, waarbij veel ontwijken en wachten (je kunt ook zetten binnen een beurt overslaan) om de weerwolven naar je toe te laten komen goed werkt. Je kunt ze dan in de regel een voor een afmaken (en soms meerdere tegelijk) door ze tegen elkaar te duwen of in een gat te meppen bijvoorbeeld.

Je hoeft je zetten (maximaal zes) niet allemaal in een beurt op te gebruiken. Om een level makkelijk te doorlopen, kun je ook elke beurt slechts één zet doen. Op die manier bewandel je dezelfde route, maar heb je veel beter zicht op wat er gaat gebeuren. Het voelt wel een beetje als valsspelen en je krijgt er uiteraard geen confidence-punten voor, maar het is een strategie die werkt.

Dit ongedwongen karakter van de gameplay heeft voordelen en nadelen. Aan de ene kant is het fijn dat je de interessante verhaallijn van de game redelijk ongehinderd kunt volgen zonder dat je stukloopt op die ene puzzel die je maar niet op kunt lossen. Aan de andere kant maakt het je snel lui en draait het oplossen van de puzzels meer uit op trial and error dan op minutieus plannen. Maar goed, als je een echte uitdaging wilt, moet je dus alle collectibles zien te verdienen. Dat is alleen mogelijk door de puzzels op precies de goede manier af te ronden. Elke beurt telt dan.

Wereld van vroegere tijden

De muziek, de vertelstem, het verhaal en de vormgeving van de menu’s zijn allemaal zeer aangenaam. De visuele stijl van Howl wordt door Mi’Pu’Mi Games levende inkt genoemd. Het zijn tekeningen met bewegende elementen alsof ze worden ingekleurd terwijl je er naar kijkt. De plaatjes doen denken aan het werk van Quentin Blake, die de illustraties voor de kinderboeken van Roald Dahl maakte. Het heeft een jeugdige charme en neemt je mee naar een wereld van vroegere tijden.

De interface van Howl is verzorgd en eenvoudig. Bij dit soort puzzelgames met veel elementen kan je scherm al snel overlopen van de informatie, maar het is in Howl allemaal netjes overzichtelijk gemaakt of verstopt achter een simpele muishover. De besturing is intuïtief. Vooral als je de shortkeys onder de knie hebt, rijg je de stappen vloeiend aaneen.

Variaties op een thema

Grootste kritiekpunt van Howl is dat de game tamelijk repetitief is als je het trucje eenmaal door hebt en niet per se voor de optimale oplossing speelt. De elementen die de game in latere levels toevoegt zijn leuk, maar zorgen er niet voor dat je je tactiek grondig aan moet passen. Het zijn meer variaties op een thema dan spectaculaire veranderingen.

Desalniettemin is Howl een charmante puzzelgame waar je voor de kleine prijs best een paar leuke uurtjes aan beleeft. En ben je een echte perfectionist, dan zitten er genoeg upgrades, sidequests en uitdagingen onder het eenvoudige jasje verscholen. Laat die weerwolven maar huilen! 

Howl is nu verkrijgbaar op pc en Nintendo Switch. Later zal de game ook uitkomen voor PlayStation 5 en Xbox Series X/S.

Conclusie

Howl is een prettig vormgegeven tactische game die je lekker laat puzzelen met weerwolven en omgevingselementen. De interface is overzichtelijk en de besturing is intuïtief. De turn-based gameplay kun je zo moeilijk maken als je zelf wilt. Voor mensen met haastige spoed volstaat het om eenvoudige trucjes toe te passen om verder in het verhaal te komen, maar wie alles uit de game wil halen, zal zijn of haar hersens behoorlijk moeten laten kraken.

Pluspunten

• Fijne, rustgevende sfeer, ook al vecht je met weerwolven
• Veel sidequests
• Mooie visuele stijl van levende inkt

Minpunten

• De hoofdquest valt met trucjes vrij snel te voltooien
• Had wat meer variatie in puzzels mogen hebben

Beeld: Howl

Beeld: Howl