En de backlog kijkt mij met een schuin oog aan
Tijdens de feestmaand proberen wij, net als de rest van de wereld, altijd iets gezelligs te plannen met de familie. Traditiegetrouw vieren we Sinterklaas met cadeautjes voor elkaar, dus in november worden de verlanglijstjes in de keuken opgehangen en maakt iedereen stiekem wat tripjes naar de stad (of naar een online warenhuis). Ik had eigenlijk bedacht geen games te vragen dit jaar, maar prompt verscheen er eentje op het papier.
Ondertussen kijkt de ellenlange lijst van games die ik nog heb liggen mij aan met een wel heel schuin oog. Ik heb namelijk nog genoeg om aan te beginnen. Mijn verzamelaarsinstinct, en misschien ook wel mijn oer-Nederlandse instinct, is nu eenmaal om op koopjesjacht te gaan en wat nieuwe games te scoren als dat kan. Je kunt maar nooit genoeg op de plank hebben, toch?
Dreams
Dit jaar is het Dreams die op mijn verlanglijst te vinden is. In Dreams kun je al je creativiteit kwijt om zelf games en andere interactieve media te creëren. Dat is dus eigenlijk juist een onhandige game om te willen, aangezien je eigenlijk nooit uitgespeeld raakt. Verder heb ik het bescheiden gehouden wat games betreft.
Momenteel ben ik nog bezig aan Horizon Forbidden West, en daarna is Spider-Man: Miles Morales aan de beurt. Ik heb intussen ook eindelijk de eerste hand gelegd aan Fire Emblem: Three Houses. Je ziet: ik ben geen snelle gamer, en ik hoef ook niet altijd meteen de nieuwste releases op dag een in huis te hebben. Dat vind ik niet erg, maar het betekent wel dat de backlog steeds langer wordt. Er blijven namelijk maar mooie games uitkomen die ik ook wil spelen.
Ik heb me er allang bij neergelegd dat niet alles wat ik thuis heb liggen ooit uitgespeeld gaat worden. Verreweg de meeste games speel ik het liefst helemaal uit om het hele verhaal te ervaren, maar dat is niet overal het geval. Bij sommige games vind ik het ook wel oké om even te proeven van de gameplay en de wereld, en hem dan weer weg te leggen. Dat zijn vaak kleinere games die op de Switch te spelen zijn, zoals The Innsmouth Case of Lego Builder’s Journey.
Wishlist
Ik heb trouwens niet alleen tijdens de feestdagen last van de jaloerse backlog. Ook door het jaar heen houd ik mijn wishlists bij, gewoon voor de fun ervan. Eens in de zoveel tijd scroll ik een keer door de PlayStation-app, Nintendo eShop of mijn verlanglijst op Steam om te zien wat er allemaal in de aanbieding is. Dan denk ik weer: oh ja, die game wilde ik ook nog spelen. Het is ook niet alsof ik een game meteen moet hebben als hij een paar euro goedkoper is dan normaal, of juist dat ik zo’n krab ben dat ik nooit de volle mep wil betalen. Ik hou het wel op een ‘gezonde’ mix van beide.
Ach, ooit kom ik misschien nog aan al die games toe, of in ieder geval een deel ervan. Maar ik zal eerst eens beginnen met de games die al het langste liggen. Of zal ik nog even snel de wishlists checken?
