Ik heb geen zin meer in ‘moetjes’

Laat mij zelf bepalen wat ik wil spelen

In het leven zijn er met enige regelmaat ‘moetjes’ – dingen die moeten gebeuren, maar waar ik eigenlijk helemaal geen zin in heb. Belastingaangifte, de vloer dweilen, naar de tandarts, je kent ze wel. Waar ik helemaal geen ‘moetjes’ wil tegenkomen is in games. Games die ik speel voor mijn ontspanning, daar wil ik niet een muur tegenkomen die mij vertelt dat ik iets ‘moet’ doen om iets te kunnen spelen.

Games lijken steeds vaker een barrière op te gooien die vraagt dat je volledige toewijding geeft aan een titel. Toewijding waar ik – dit zeg ik met enige tegenzin – als dertiger gewoon geen tijd meer voor heb. Ik kan mij nog herinneren dat ik een half leven geleden niet snapte dat dertigers nauwelijks meer tijd hadden om te gamen, maar die realiteit slaat ondertussen ook bij mij in als een bom. Dus nee, Game X: ik heb geen tijd meer om iedere dag minstens vijf uur in je te stoppen als er ook nog tachtig andere games liggen die mijn aandacht willen…

Wil je dit spelen? Dan graag minstens 20 uur inzet

Die realisatie dat ik geen zin meer heb in ‘moetjes’, speelt al langer. Het kwam ook afgelopen week weer naar boven drijven, terwijl ik bezig was aan mijn review van Dakar Desert Rally. De ontwikkelaar heeft de keuze gemaakt om de simulatie-modus achter een poort te stoppen waar je alleen doorheen mag als je level 25 bent. Niet mijn enige euvel met de game, maar dat lees je binnenkort in onze volledige review.

Geen probleem, zou je denken. Het is het moeilijkste wat de game te bieden heeft, dus om je voor te bereiden moet je er werk in stoppen. Alleen heb ik er nu zo’n tien uur aan gameplay in zitten en genoeg zand gezien om nooit meer naar het strand te willen en ben ik net bij level 15. Progressie gaat mondjesmaat en de game is nou ook niet zo geweldig dat ik ieder moment van de dag wil spelen. De game vergrendelt dus een volledige gamemodus achter een muur en zegt: “Jij moet toewijding tonen, want alleen dan mag je dit spelen!”

Waarbij ik dan weer zeg: stik er lekker in. Zeker bij een game die je toch veelal in singleplayer speelt en die ik speel voor mijn plezier. 

“Dit is het leukste wat de game te bieden heeft!”

Dit probleem komt niet alleen voor in singleplayergames, maar ook in online games zoals bijvoorbeeld Destiny 2. Oké, in mijn geval vooral in Destiny 2. Deze game werkt net als veel andere live-servicegames via een seizoensgebonden model, maar het venijn zit in de eeuwige grind die Bungie je oplegt. Ieder seizoen kruipen de power-niveaus namelijk een stukje omhoog en dus word je ieder seizoen verplicht om weer tal van uren in de game te stoppen, wil je echt alle content kunnen spelen.

Waar deze insteek vooral duidelijk wordt, is bij de Grandmaster Nightfalls. Zoals de naam doet vermoeden, is dit een van de moeilijkste stukken content in de game. Als je deze missies in een groep van drie fatsoenlijk op de hoogste moeilijkheidsgraad wilt doen, moet je het maximale uit je gameplay-tijd halen. Iedere week inloggen om tal van uren te spelen, opnieuw de beste items te krijgen en te zorgen dat je het verplichte niveau haalt om mee te kunnen. 

Maar het is oneerlijk om dat iedere twaalf weken te moeten doen. Ik heb al meer dan 800 uur in de game zitten. Waarom moet ik dan ieder seizoen opnieuw bewijzen dat ik de knopjes nog weet te vinden en nog steeds een groep vijanden kan uitschakelen? Een game als The Division 2 gaat een stuk respectvoller met mijn tijd om. Ieder seizoen is er ‘nieuwe’ content in de vorm van Manhunts, maar ik ben niet ieder seizoen bezig om net dat arbitraire cijfertje omhoog te halen en die content te mogen spelen. De game beloont mij voor de tijd die ik erin heb gestoken, maar bestraft mij niet voor het feit dat ik niet 20 uur in de week over heb om de game te spelen.

Een vriend van mij riep laatst nog: “Waarom doe je niet een keer mee met de Grandmasters? Dit is het leukste wat de game momenteel te bieden heeft.” Ik heb ervoor bedankt. Bij mij schoten spontaan de vlekken in mijn nek. Ik kom met moeite aan wat uurtjes per week… en om dan te horen dat ‘het leukste van de game’ achter een moet-poort zit van tientallen uren hersenloos grinden? 

Het enige wat het stemmetje in mijn hoofd zegt: ik MOET helemaal niets. Behalve de belastingaangifte nog doen, dat moet ik even niet vergeten…