Marvel’s Spider-Man: Miles Morales

Twee jaar geleden bracht ontwikkelaar Insomniac Games de iconische Spider-Man exclusief naar de PlayStation 4. In die game maakten we al kort kennis met Miles Morales, een andere Spider-Man in het gigantische superheldenuniversum van Marvel. Met de uitbreiding Marvel’s Spider-Man: Miles Morales maken we uitgebreider kennis met deze webslingeraar. Wij zochten voor je uit of deze ontmoeting een aangename is.

Marvel’s Spider-Man: Miles Morales heeft een bijzondere positie. Het is namelijk een exclusieve PlayStation-game die zowel het einde als het begin van een generatie inluidt. Miles Morales is de laatste grote exclusieve game op de PlayStation 4, maar verschijnt ook tegelijkertijd met de komst van de PlayStation 5. Wij mochten aan de slag met de PlayStation 4-versie van de game en het is werkelijk waar bijzonder om te zien wat Insomniac Games daar nog uit weet te persen.

Grafisch gezien ziet Miles Morales er nog net een tandje mooier uit dan de Spider-Man met Peter Parker in de hoofdrol. De game is een opzichzelfstaande uitbreiding van de vorige game, vergelijkbaar met wat Uncharted: The Lost Legacy was na Uncharted 4. Het speelt zich af in de wintermaanden in New York en deze stad is bedekt met een laagje sneeuw en flink wat kerstverlichting. Al deze pracht en praal knalt echt je woonkamer in. De game speelt zich grotendeels in de New Yorkse wijk Harlem af. Het is de wijk waar Miles woont en met de fotomodus kun je hier prachtige plaatjes schieten; het is alsof je naar een ansichtkaart kijkt.

Daarbij moet ook meteen opgemerkt worden dat de game ontzettend soepel draait en bijzonder goed afgewerkt is. In mijn speelsessies, die in totaal ongeveer vijftien uur in beslag namen, ben ik tegen een enkele bug aangelopen. Ik had alle doelen voltooid, maar de missie liep niet verder. Een herstart van het controlepunt zorgde ervoor dat ik direct door kon zonder alle handelingen opnieuw te doen. Doordat het zo minimaal was, vergat ik hem snel weer. Verder heb ik geen enkele glitch of andere oneffenheden gezien en dan moet de Day One-patch nog verschijnen. Kijk ontwikkelaars, zo horen games in de winkels te liggen.

Het is niet alleen grafische pracht en praal waarmee wordt uitgepakt. Sony heeft blijkbaar nog iets gevonden in de PlayStation 4 waardoor de laadtijden drastisch verlaagd worden. Dit begon in Ghost of Tsushima, maar ondertussen hebben ook games als The Last of Us Remastered een update gekregen waardoor de laadtijden met wel een minuut per laadscherm zijn geslonken. 

In Spider-Man: Miles Morales is dat niet anders. Het duurt ongeveer twintig seconden voordat je vanuit het startmenu in de spelwereld zit en het duurt nog geen acht seconden van het moment waarop je dood bent totdat je weer opnieuw in de wereld wordt geplaatst. Op een normale PlayStation 4 welteverstaan, werkelijk waar indrukwekkend! Dit belooft veel goeds voor de PlayStation 5-versie van de game.

Het verhaal in Miles Morales gaat verder waar de originele Spider-Man-game stopt. De game begint met een kort onderonsje tussen Peter Parker en Miles Morales waarbij eerstgenoemde vertelt dat hij op vakantie gaat naar Europa. Hij draagt daarbij de stad over aan Miles en verdwijnt dan van het toneel. Vanaf hier begint de opzichzelfstaande uitbreiding van de originele game. Je kunt de game dus spelen als je het origineel niet in je bezit hebt, maar je zult hierdoor wel enkele gaten in het verhaal ervaren en leuke knipogen naar het origineel missen.

Vanaf het moment dat je van Peter Parker je eerste echte pak krijgt, begint de lol. Als vanouds kun je weer heerlijk door de stad slingeren. De besturing van het webslingeren zit net als in het origineel onveranderd goed in elkaar. Tevens ontvang je door het spel heen weer voldoende extra uitdagingen en opdrachten. Zo kun je plekken vinden om extra skills te trainen, zijn er weer bouwplaatsen waar je vijanden moet verslaan en zijn er koffers met waardevolle materialen die je op moet sporen.

Al deze dingen zijn leuke onderbrekingen van het hoofdverhaal, al slaat de game de plank wel mis met een zijmissie waarbij je geluidsfragmenten moet verzamelen. Je wordt vriendelijk verzocht om enkele plekken in de stad te zoeken en daar moet je een identiek geluid opsporen en vervolgens opnemen als het geluid dat op je in-game usb-stick staat. Het leverde vooral veel frustratie op in plaats van spelplezier omdat de specifieke geluiden erg lastig te vinden zijn. Je hebt best een groot gedeelte waarin je moet zoeken en je moet ook op precies de juiste afstand staan om het geluid goed op te nemen. Gelukkig is het optioneel en kun je het laten varen.

Het hoofdverhaal in de game draait om Simon Krieger en zijn organisatie Roxxon. Hij wil de stad voorzien van schone energie genaamd Nuform. Er blijken echter nogal wat complicaties aan het gebruik van Nuform te zitten waarbij verkeerd gebruik van de materie extreem schadelijke gevolgen voor de stad en de gezondheid van haar inwoners kan hebben. Het is aan Miles Morales om dit te voorkomen.

Gelukkig sta je er niet helemaal alleen voor. Zo is er de organisatie genaamd Underground die hetzelfde doel voor ogen heeft. Ondanks dat je hetzelfde belang hebt, is de aanpak van Underground wel iets rigoureuzer. In de strijd tegen Roxxon schuwen zij het gebruik van fors en excessief geweld niet, terwijl Spider-Man natuurlijk geen dodelijke slachtoffers wil maken. Hierdoor ontstaat er een interessant conflict dat genoeg diepgang geeft om het verhaal spannend te houden.

Naast dit verhaal volg je Miles Morales ook nog kortstondig buiten zijn pak om. Zo speel je korte sequenties met hem in zijn appartement en in de wijk Harlem. Deze korte stukjes zijn precies kort genoeg om je niet volledig uit alle actie te trekken, maar geven wel goede achtergrondinformatie over het karakter Miles Morales. Je begrijpt precies waarom Miles is wie hij is en je ziet zijn affiniteit met Harlem groeien.

Om het verhaal tot een goed einde te brengen, ben je vooral heel veel tegen Roxxon en Underground aan het vechten. Echt heel erg veel aan het vechten. Het is af en toe niet voor te stellen hoeveel slechteriken jouw kant op worden gestuurd als je ergens aan het vechten bent. Zeker als je wat verder in het verhaal komt, neemt het soms toch wel wat irritante vormen aan. 

Om de zoveel tijd leer je een nieuw soort vijand kennen die weer met een net andere methode verslagen moet worden. Al deze ‘nieuwe’ methodes zijn niet heel ingewikkeld en om de game toch wat moeilijker te maken worden er vooral heel veel vijanden jouw kant op gestuurd. Zo kan het voorkomen dat je soms tegen 25 tegenstanders tegelijkertijd moet vechten. Wat mij betreft hadden dit er zeker de helft mogen zijn, waarbij ze dan wel iets moeilijker te verslaan zijn.

Gelukkig is het niet helemaal een herhalingsoefening ten opzichte van de originele Spider-Man-game. Miles Morales kan wel elke move uitvoeren die Peter Parker ook kon, maar heeft daarnaast nog als extra kracht dat hij elektrisch geladen is. Hierdoor kan hij ook zogenaamde Venom-stoten uitdelen die de vijanden tijdelijk verdoven of die bijvoorbeeld het schild van een vijand uit kunnen schakelen. Hierdoor worden de gevechten ook direct iets dynamischer dan enkel op je vierkantje en driehoekje blijven drukken, maar kun je met de schouderknoppen ook flinke combo’s maken.

Toch voelt de game, zeker tegen het einde aan, een beetje uit balans. Zoals gezegd ligt de focus iets te veel op het vechten. Ook op een hogere moeilijkheidsgraad werk je jezelf nog steeds prima door de normale gevechten heen. Het gekke is dat de game bij de allerlaatste eindbaas ineens echt extreem pittig wordt. Het is zeker wel een gevecht waar je doorheen kunt komen, maar vergeleken met de rest van de game is dit gevecht buitenproportioneel moeilijk.

Dit is niet het enige punt waarin Marvel’s Spider-Man: Miles Morales wat balansproblemen heeft. Zo speelt de game zich af op exact dezelfde map als het origineel, maar is de game ongeveer half zo lang. Qua lengte van de game is dat op zich niet zo’n groot probleem, maar de manier waarop ze deze lengte hebben proberen te rekken is dat wel. De game situeert zich voornamelijk in de wijk Harlem, maar omdat de makers de hele stad ter beschikking hebben, maken ze er ook gebruik van. 

Zo komt het dus voor dat je een missie boven in de map in Harlem begint, waarna je vervolgens naar het zuidelijkste punt van New York moet gaan om iets op te lossen om vervolgens weer helemaal naar het noorden terug te keren. Hoe leuk het webslingeren ook is, voelt dit gewoon een beetje als extra tijd in de game stoppen om ervoor te zorgen dat de game wat langer duurt. Gelukkig zijn alle verzamelbare items wel goed door de hele stad verstopt, maar geldt dit bijvoorbeeld weer niet voor de zijmissies. Van de tien zijmissies spelen er zich zeven af in Harlem.

Ondanks de kritiekpunten zal Marvel’s Spider-Man: Miles Morales me misschien wel langer bijblijven dan het origineel. Dat komt omdat Insomniac Games er niet voor schuwt om maatschappelijk beladen onderwerpen een platform te geven. Zo wordt er een duidelijk statement ingenomen rondom Black Lives Matter. De ontwikkelaar heeft dit op een manier in de game weten te verwerken die totaal niet geforceerd overkomt. Hulde daarvoor!

Ook komt Miles Morales in aanraking met personages die niet zo snel een platform zouden krijgen in een videogame. Zo ontmoet hij de dove kunstenares Haily. Voor je het weet zit je naar een gesprek te kijken dat helemaal in gebarentaal wordt gevoerd. Het zijn dit soort details die de game onvergetelijke momenten geeft.

Een laatste onvergetelijk moment is wanneer je het Into the Spider-Verse-pak vrijspeelt. Dit is het pak dat werd gedragen in de Sony-animatiefilm Spider-Man: Into the Spider-Verse. Deze film draait in minder dan 24 frames per seconde, waardoor de animatie wat ‘houterig’ loopt. Zodra je dit pak aan hebt, beweegt Spider-Man ook in deze lagere framerate, terwijl alles om je heen wel keurig doordraait.

Door dit soort toevoegingen kun je zien dat er met veel liefde aan de game en aan het Spider-Man-universum is gewerkt. Ondanks dat je af en toe het gevoel krijgt dat er net iets te veel vijanden jouw kant op komen en dat je soms wel heel lang moet reizen, doet de game eigenlijk niks fout. Wie nog geen genoeg van Spider-Man heeft gekregen, kan deze game met gemak aanschaffen.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]