Among Trees

De game-wereld kent bizar veel iconische bomen en bebossing. Van de wijze Deku Tree tot aan de deceptie van Sudowoodo; gamers zien door de bomen het bos niet meer. Des te verfrissender is de visie van indie-ontwikkelaar FJRD Interactive, die ons met Among Trees één met al die mooie begroeiing probeert te maken. In hoeverre kan dat natuurgevoel opbloeien tot een speelbare succesformule? We kampeerden in de Early Access-versie voor een vroeg proefverblijfje onder de bomen.

Among Trees volgt qua opzet een aantal clichés uit de indie-wereld. Het betreft hier een stijlvol ingestoken survivalspel, waarin vibes meer belang dragen dan regelrechte actie. In het bos dreigt wel degelijk het gevaar van verhongering of een minder plezante aanvaring met een beer, maar daar blijft het ook wel bij. Als bosbewoner ben je vooral bezig met rustig je omgeving verkennen, materiaal verzamelen en langzaamaan je koddige blokhutje verbouwen.

FJRD Interactive leunt dan ook zwaar op dat rustgevende kampeergevoel. Het bos is als een sfeervolle oase van rust, bestaande uit zachte pastelkleuren en ASMR-achtig natuurgeritsel. Konijntjes huppelen wat rond, terwijl menig tak verrijkt is met fluitende en fladderende vogels. Geen wonder dat de game een Zen-modus kent, die vrijwel alle survival-drang en gevaren wegstript. Among Trees wil echt dat warme, wollen deken zijn. Zo eentje waar je jezelf een hele herfstavond in kunt verstoppen met een gigantische mok thee — of een mond vol truffels. Ik oordeel niet.

En ja, laten we wel wezen: FJRD Interactive slaagt erin een paar magische plaatjes te schetsen. De kabbelende beekjes in de ochtend, de oranje gloed van de avondzon, het flikkerende kampvuurtje in de duistere nacht; er is genoeg om van te genieten. Gun de game één dag-nachtcyclus en je kunt een jaarvoorraad aan subliem wallpaper-materiaal verzamelen.

In die wereld is het dus aan jou om de dagen door te komen. Van dag tot dag verzamel je wat spulletjes, knutsel je gereedschap bij elkaar en bouw je stapsgewijs nieuwe blokken voor je hut. In de eerste paar dagen is dat betoverend en bijtijds zelfs spannend, maar niet veel later bekruipt je een nieuw gevoel: dit is routinewerk.

Na een week heb je die steevaste avondgloed wel weer gezien. Dat rustgevende beekje ben je al tig keer overgestoken en inmiddels weet je ook precies hoe je de beer daarachter moet omzeilen. De hut is met drie statische uitbreidingen een comfortabele thuisbasis en voor een vaste dosis voedsel heb je nu zelfs een broeikas vol bieten. En als je dan voor de zoveelste keer door hetzelfde grasveld trekt, op zoek naar het zoveelste lijstje aan dun verspreide materialen, beginnen die wallpaper-waardige vibes pas echt hun levendigheid te verliezen.

Among Trees kent legio fraaie aanzichten, maar het kent net zo veel schrale leegte. Het bos blijkt een volledig statische en gelimiteerde spelwereld, waar je maar zelden iets nieuws vindt of beleeft. Zelfs de meest ‘exclusieve loot’ die door beren bewaakt wordt, blijkt meer van dezelfde drie-vier bouwmaterialen. De verzamelplekjes die mijlenver van je hutje liggen, zijn zelden te onderscheiden van hoe het er rond jouw (evenals statische) thuisbasis uitziet. Op dag drie wekt een mooie vista misschien nog wat verwondering, maar op dag veertien hakt de verveling er harder in.

Zelfs het vissen — waar ik persoonlijk een gigantisch zwak voor heb in games — weet momenteel nauwelijks te boeien. Misschien noemen anderen dit ‘heerlijk realistisch’, maar als ik in een game drie dagen nodig heb om één generiek visje te vangen, dan beroep ik me morgen wel gewoon op mijn vaste bietensoep.

Maar goed, dat is de valkuil van Early Access-titels. Het concept staat als een huis — of in dit geval een knusse blokhut — maar de uitwerking laat te wensen over. Des te beter ook dat FJRD Interactive een ambitieuze roadmap voor Among Trees onderhoudt, waar toch zeker niet de minste beloftes op prijken. Tot en met de winter van dit jaar werkt men onder meer aan rijkere variatie in omgevingen en knutselprojecten, het adopteren van dierenvrienden en, misschien nog wel het interessantst, verhalende elementen.

Het zijn vooral die beloftes die Among Trees iets bieden om naar uit te kijken. Zonder precies die variatie en verdieping, blijkt de huidige stand van zaken simpelweg te dun begroeid. Dan heb je bijtijds nog steeds een schitterende horizon om van te genieten, maar stiekem is wat daarachter ligt hetgeen wat je wilt zien; een beetje nieuwigheid en natuurlijk avontuur. Totdat dat een beetje opbloeit in Among Trees, kom ik mijn comfortabele blokhut niet meer uit.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]