Deep Rock Galactic

In bijna iedere vorm van fantasy bestaan er dwergen. Harde, kleine wezens die zich op hun best voelen onder honderden meters rots, badend in goud en mineralen. Deep Rock Galactic stelt de vraag: wat gebeurt er met deze bekende dwergen wanneer de technologie ver vordert en hen ver van hun vertrouwde bergen en grotten draagt?

Wapens, kapitalisme en bier. Dit zijn de drie pijlers in de post-fantasy samenleving van de dwergen in Deep Rock Galactic. Er is weinig overgebleven van de massieve, ondergrondse koninkrijken. De trots en glorie van de ondergrondse cultuur is vervaagd en vervangen door maniakale graafwerkfanaten die alles op alles zetten voor eigen gewin. Oh, en er zijn heel veel spinnen.

Recht voor z’n raap

Deep Rock Galactic is, net zoals de dwergen zelf, rechtdoorzee in zijn doel en functie. Er zijn vier klassen dwergen: Scout, Driller, Gunner en Engineer. Ieder hebben ze unieke wapens en gebruiksmiddelen die je nodig hebt om goud en mineralen te verzamelen en missies te voltooien, zodat je uitbetaald krijgt. Met deze premie kun je je gear upgraden, waardoor je efficiënter wordt in je werk.

Zoals al eerder vermeld, speelt de game zich af in een post-fantasysetting. Ver weg van de thuisberg, bevinden onze dwergen zich in een ruimtehub van de Deep Rock Galactic corporatie. Van hieruit worden ze gedetacheerd naar ruimterotsen en planeten om daar grotten leeg te plunderen. Waarom? Geen idee, maar who cares?! Er komt geld in het laatje, meer is er niet nodig.

In die zin is de game bizar simpel, maar ook bijzonder efficiënt. Zonder enige vorm van narratieve ondersteuning kun je met weinig uitleg meteen aan de bak. Na een korte, optionele tutorial van vijftien minuten, spring je zo je eerste missie in. Bij het succesvol afronden van deze missie krijg je goud, mineralen en XP toegewezen, waardoor je systematisch nieuwe opties vrijspeelt. Naast dat het herlder is waarvoor je het doet, zijn de missies duidelijk en haalbaar en tegelijkertijd uitdagend. Hierdoor voelt het lekker bevredigend als je een missie afrondt en weet je waar je naar toe werkt.

Een dwerg is nooit alleen

Hoewel je de game prima alleen kunt spelen met behulp van Bosco de robot die je helpt vechten, mijnen en wonden kan genezen, is Deep Rock Galactic ontworpen voor een multiplayer-setting. Met een groep van maximaal vier dwergen, zijn er vijf verschillende missietypes die je kunt kiezen in negen biomes met vier moeilijkheidsgradaties. Kortom: er is veel content. Dit geldt al helemaal omdat iedere map willekeurig in elkaar gezet is. Een missie twee keer voor je snufferd krijgen, is dan ook compleet onmogelijk.

De keerzijde is wel dat niks écht speciaal voelt. Ondanks dat ontwikkelaar Ghost Ship Games veel aandacht heeft gestoken in het finetunen van de map-building-algoritmes, kan een willekeurige map nooit op tegen de kwaliteit van een handgemaakte map.

Zeker op de hogere moeilijkheidsgraden is het belangrijk dat je een volledige party hebt. De grotten zijn namelijk allemaal volledig volgelopen met reusachtige spinnen en ander ongedierte, die graag op dwergen snacken. Je hebt de hulp van vrienden hoognodig om dit te kunnen overleven en je missie te voltooien. Jammer genoeg weten we allemaal hoe lastig het kan zijn om ten eerste vier van je vrienden dezelfde game te laten spelen en ten tweede een game-avond te organiseren. Om dit te overbruggen heeft Deep Rock Galactic een uitstekend drop-in/drop-out-systeem ontwikkeld.

Ten eerste kun je bij aanvang van de game aangeven of je bezoekers wilt accepteren. Doe je dit wel, dan kunnen spelers gericht missies zoeken via een server list. Daar kun je ook zien welke klassen er al aanwezig zijn in een missie en waar jij dus het meest nodig bent. We weten allemaal hoe vervelend online communicatie met vreemde mensen kan zijn, dus om de geforceerde voice chat te omzeilen, heeft Ghost Ship Games chat- en ping-functionaliteiten in de game gestopt. Daarnaast heeft de game een erg fijne community en heb ik geen vervelend moment meegemaakt.

Mijnen van pyriet

Over het algemeen doet de game veel goed. De missies zijn erg divers. Het upgraden van je dwerg is leuk en het delven van mineralen voelt bevredigend aan. De gevechten zijn spannend en wanneer je met je granaatwerper vijftien spinnen tegelijk opblaast, voel je je een badass. Daarnaast draait de game als een zonnetje bij strakblauwe lucht. Op geen enkel moment tijdens mijn speelsessies daalde mijn framerate onder 140 fps: iets waar de meeste games een puntje aan kunnen zuigen. Ondanks dat de grafische kwaliteit niet heel spectaculair is, blijft de consistente hoge performance indrukwekkend.

Ondanks dit alles, ontbreekt er iets aan de game. Het probleem zit hem in de afwezigheid van enige narratieve richting. Je zult mij nooit horen zeggen dat het verhaal belangrijker is dan de gameplay, maar enige narratieve lading is nodig om de gamewereld te verkopen. Waarom zijn er dwergen in de ruimte? Waarom werken ze voor Deep Rock Galactic? Wat moet Deep Rock Galactic met die fossielen en pseudo-mineralen? Er is niet veel nodig om deze vragen te beantwoorden. Onbeantwoord als ze blijven, vind ik het moeilijk om me echt te hechten aan de game.

Een tweede probleem wat daaruit voortvloeit, is de vraag waarom je dit doet. De eerste tien uur gameplay is tof: je bent bezig met het upgraden van je dwerg, het vrijspelen van nieuwe missies en het verzamelen van goud. Na dertien uur heb je je dwerg geupgrade tot level vijftien en dan stagneert je vooruitgang. Er is endgame content in de vorm van Deep Dives (een soort raids), maar die krijg je pas bij level 25. Die Deep Dives worden eens per week ververst, waardoor je je wapens en gear wat verder kunt upgraden. Echter zijn deze upgrades niet heel extreem, waardoor de veranderingen niet echt iets om naar huis over te schrijven zijn.

Existentialisme in de krochten van een asteroïde

Het vooruitzicht om nog eens een aantal uur te grinden om dat kleine beetje extra content te mogen ervaren, is alles behalve aanlokkelijk. Ja, de game is tof opgebouwd, functioneert als een goed geoliede machine en doet alles wat het belooft. Maar wat de game belooft is helaas vrij weinig.

Hoewel Deep Rock Galactic absoluut een succesvolle early-access-titel is geworden, faalt het om spelers langdurig te binden door enkele cruciale vragen onbeantwoord te laten. Dit zorgt ervoor dat, hoewel de game leuk is om af en toe op te starten, het niet meer is dan een partygame. Hier is intrinsiek niks mis mee, maar het doet wel af aan de potentie die de game heeft.