Pokémon Sword and Shield

Pokémon bestaat inmiddels al dik twintig jaar en elke keer als er een nieuwe game uitkomt, zijn er weer hopen mensen die enthousiast de handen dichtknijpen. Ik ben een van deze mensen en dat al sinds dat ik een jaar of tien was. Zo ging het ook op het moment dat Pokémon Sword en Shield werden aangekondigd. Ik kon mijn geluk niet op en heb ze dezelfde dag nog in de pre-order gezet. Op 15 november kon ik eindelijk bekijken of dat een slimme zet was.

Elke Pokémongame brengt weer wat nieuws met zich mee en meestal ben ik daar vanaf het begin enthousiast over. Sword en Shield waren de enige games waarbij ik wel mijn vraagtekens had over de nieuwe feature, namelijk Dynamax. Ik moest nog maar even kijken of dit iets was waar ik blij van werd. Toch hield dat mijn enthousiasme niet tegen en met goede hoop drukte ik de game in mijn Switch.

Pokémon Sword en Shield droppen spelers in de Galar-regio. Nieuwe Pokémon zijn aangevuld met oude bekenden die zichzelf soms in een compleet nieuw jasje hebben gestoken. In een klein dorpje met drie huizen en een Wooloo begint het verhaal van onze protagonist. Door diens aankomende rivaal Hop wordt hij of zij uit zijn huis gerukt om de kampioen van de regio van het station op te halen. Eenmaal buiten krijg je al snel je eerste Pokémon in handen en is het aan jou om de wijde wereld in te trekken.

Veel motivatie heb je daar niet voor nodig, want een uitgebreid verhaal biedt de titel niet. Wel krijgen we in de loop van het verhaal iets meer informatie over Dynamax, maar de rest van je aansporing ligt in het doel om alle gym badges te behalen en uiteindelijk de kampioen uit te dagen. Nadat je de game hebt uitgespeeld, hoef je echter niet meteen op je lauweren te gaan rusten. Je kunt namelijk nog de strijd aangaan in de Battle Tower, je eigen Charmander opvoeden en op jacht gaan naar de legendarische Pokémon.

Om dit te kunnen doen, moet je wel eerst op het avontuur der avonturen gaan. Tijdens je reis brengen de titels je door heel Galar en de diverse steden en gebieden die deze regio te bieden heeft. Terwijl je aan het reizen bent, heb je genoeg reden om je ogen uit te kijken. Duidelijk is dat Game Freak veel aandacht en detail in de omgeving heeft gestopt. Elk stukje is anders en daardoor voelt alles heel vernieuwend aan. Zo heb je enorme steden, afgewisseld met kleine dorpjes in de bergen of in het bos.

De enorme steden zijn dan toch wel de klapper van de game. Niet langer hebben we het over enkele huizen en de gym, maar we praten over steden waarin je compleet kunt verdwalen. Een groot deel hiervan is zelf bereikbaar, maar door ook aandacht te besteden aan de achtergrond, zorgt Game Freak voor een compleet plaatje op alle gebieden. Deze achtergrond is niet alleen in de steden te zien. Met regelmaat fietste mijn personage op een soort landpad, terwijl er op de achtergrond een meer te zien was. De wereld van Pokémon voelt meer en meer levendig en als een open wereld aan.

De oudgedienden van Pokémon weten inmiddels wel dat we elke game een aantal nieuwe Pokémon kunnen verwachten. Dit is in Sword en Shield niet anders en nieuwe pocket-monsters worden aangevuld door oude in de Galarian-vorm. Elke generatie heeft zo zijn goede en mindere Pokémon, maar deze generatie heeft voor het eerst in jaren weer wat coole Pokémon om te introduceren. De nieuwe Pokémon hebben vrijwel allemaal een heel cool ontwerp, of een trucje dat ontzettend gaaf is. Zo heb je de watervogel Pokémon Cramorant. Deze kan de aanval Dive uitvoeren. Als hij na deze aanval weer omhoog komt, heb je zomaar kans dat hij een Pikachu of andere Pokémon half in zijn snavel heeft hangen. Geen zorgen, hij spuugt hem wel weer uit, maar dan wel richting jou, dat begrijp je.

Een toevoeging waar ik zelf helemaal lyrisch van ben, is het feit dat je Pokémon nu zelf door de wijde wereld ziet lopen. Ze beperken zich het grootste gedeelte van de tijd nog steeds tot de plukken gras hier en daar, maar je weet van tevoren toch al vaak tegen wie je gaat knokken. Om toch een element van verrassing erin te houden, heeft de Japanse ontwikkelaar ervoor gezorgd dat niet alle Pokémon zich zo gemakkelijk laten zien. Sommigen verstoppen zich in het gras en kun je enkel tegen komen door het geruis van het gras en het enorme uitroepteken te volgen.

Aan de aanvallen die je Pokémon kunnen leren, is niet heel veel veranderd. In vele gevallen zijn zelfs de animaties hetzelfde, maar aan perfectie kun je dan ook niet heel veel aanpassen. Wel zijn er een aantal toffe aanvallen bijgekomen. Cinderace, de laatste evolutie van de starter Scorbunny, leert de aanval Pyro Ball. Deze is perfect voor het voetballerachtige uiterlijk van het uit de kluiten gewassen konijn. Hij houdt een klein steentje hoog en maakt daar een steeds grotere brandende bal van. Uiteindelijk knalt hij deze met volle kracht naar zijn vijand: machtig mooi en afschuwelijk sterk.

Al tijdens de E3 toonde Nintendo ons enkele elementen van een nieuw gebied, namelijk de Wild Area. Na flink wat uren achter de kiezen te hebben, kan ik vertellen dat dit het gebied is waar je het grootste gedeelte van je tijd gaat slijten.  Het gebied is immens en biedt de speler een uitgebreid scala aan mogelijkheden. Mocht je nog totaal niet weten waar ik het over heb, de Wild Area moet je zien als een soort Nationaal Park. Alle Pokémon die je op de gewone paden niet kunt vinden, komen hier samen. Het is dan ook de ultieme locatie om wat kekke nieuwe partners te scoren voor je team.

De Wild Area is niet zomaar een gebied waar je enkel wat Pokémon kunt vangen en weer door kunt gaan, het bevat namelijk een aantal districten. Elk van deze districten heeft weer andere weersomstandigheden, waardoor er andere Pokémon te vinden zijn. Het weer is echter veranderlijk, waardoor er om de zoveel tijd een wisseling van de wacht plaatsvindt en het loont om af en toe terug te gaan en een kijkje te nemen. Ook de levels van de wilde figuren, wisselen van stuk tot stuk. Naast de Pokémon die zich in het gras vermaken, heb je er ook een aantal die zich buiten deze stukjes begeven. Dit zijn bad asses waar je voor moet uitkijken. Over het algemeen zijn het de laatste evoluties van Pokémon en deze zijn ontzettend sterk. Afhankelijk van je gym badge, kun je deze verslaan en vangen.

In dit park komt ook het online gebeuren tot zijn recht. Hier kun je namelijk andere spelers zien lopen, waardoor het niet meer als een singleplayer game aanvoelt, maar je direct kunt communiceren met alle andere spelers die een van beide titels speelt. Ruilen en vechten met anderen kan ook nog steeds en je kunt samen de strijd aangaan met de diverse Dynamax-Pokémon. Het enige wat ontbreekt is GTS, waardoor je niet meer naar believen online kunt zoeken naar Pokémon om te ruilen. Voor het compleet maken van je Pokédex was dit toch wel handig, dus voor de completionists onder ons voelt dit als een gemis.

Game Freak heeft heel wat elementen in de games gestopt die de nieuwste titel in de franchise erg aangenaam maken. De Wild Area voegt een compleet nieuwe dimensie toe aan de game en de afwisseling van weersomstandigheden en bijbehorende Pokémon is heel interessant. De strijd om een badge voelt ook grootser door de toevoeging van gym missies, waarbij je een missie moet voltooien om bij de leader te komen, maar ook door het publiek dat compleet uit zijn plaat gaat tijdens het gevecht. Ook de toevoeging van het Pokémon Camp is een mooie en persoonlijk mijn favoriet. Je kunt dan kamperen met je Pokémon en op de kampeerplaats met ze spelen of samen tig soorten curry maken.

Al deze fijne punten van de game kunnen echter niet wegnemen dat er ook een aantal kleine teleurstellingen aan te treffen zijn. Zoals het ontbreken van een National Dex, waardoor een bepaalde selectie Pokémon de game niet gehaald heeft en helaas Vanillite wel, want logica. Ook heeft Game Freak er niet slim aan gedaan om geen hele duidelijke uitleg van Dynamax te geven. Dit zou net wat meer de puntjes op de i gezet hebben. Als laatste miste ik op enkele stukken echt ingesproken tekst. Een machtig mooie cutscene met allerlei geluiden, een man die zijn mond open doet, begint te praten en bam! Tekst op je scherm. Echt een hele dikke gemiste kans.

Met het spelen van de game heb ik me uren en uren vermaakt. Positieve uren, waarin ik als fan helemaal los ging op al het nieuws dat de game te bieden heeft. Het is een waardige titel voor de franchise, maar zeer zeker niet de beste. Met details zoals de uitgebreide en levendige omgevingen en de Wild Area, legt Game Freak de lat wel ontzettend hoog voor de volgende delen in de franchise. Op naar meer en nog beter!

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}