Super Mario Party: Jamboree is meer dan alleen het bordspel

Er zijn een aantal dingen waar je vanuit kunt gaan in het leven. De blaadjes vallen uiteindelijk toch weer van de bomen, je mobiele telefoon dien je toch echt wel eens te vervangen, er is weer een nieuwe Star Wars-serie en Nintendo dropt eens in de zoveel jaar weer een nieuwe Mario Party. De vraag blijft bij elke weergave toch weer: wat hebben ze dit keer aangepast? Vernieuwen vooral de borden en de minigames, of lijkt Super Mario Party: Jamboree het anders aan te pakken?

Bij bijna elke nieuwe console van Nintendo wordt naast een Super Mario-game ook een Mario Party-game uitgebracht. Vaak om de nieuwe specificaties van de console te combineren met de vele minigames. Zo stond Super Mario Party, de eerste release op de Nintendo Switch, in het teken van de nieuwe Joy-Cons. Je kon bijna alles ontdekken wat je met de controllers kon doen en de toch wel leuke “high five” gaf net die extra stimulans om je arm wat vaker naar boven te bewegen. Is Super Mario Party: Jamboree, de derde Mario Party-game voor op de Switch, nog veelzijdig of vooral meer van hetzelfde? Je leest het in deze review.

Oh nee, Bowser doet weer een Bowser

Mario Party heeft over het algemeen geen verhaal om zich aan vast te klampen. En ook bij deze versie hoef je geen episch verhaal te verwachten zoals bij The Legend of Zelda. Toch heb je bij Super Mario Party: Jamboree een grote boosdoener in de vorm van… tromgeroffel… Impostor Bowser. Naast dat hij bij de bordspellen een vakje heeft waar je niet op terecht wilt komen, heb je ook een aparte spelmodus waar je als team dient te strijden om Impostor Bowser te verslaan. Niet echt een verhaallijn, maar hé, je moet vasthouden aan de kleine dingetjes.

Het gaat niet meer om het bordspel

Even een stap terug. Mario Party bestaat al sinds de Nintendo 64 en werd voor het eerst uitgebracht in 1998. Op elke daaropvolgende console is een versie van het digitale bordspel uitgebracht, ook op de handheld hardware. Super Mario Party: Jamboree is alweer het negentiende deel in de franchise. Mijn favoriete Mario Party is Mario Party 4 voor de Gamecube. Die heb ik destijds helemaal kapotgespeeld samen met mijn broers.

De gameplay van Super Mario Party: Jamboree is in essentie gelijk gebleven aan zijn voorgangers. Voor de mensen die nog nooit een Mario Party hebben aangeraakt, hierbij een korte samenvatting. Je speelt als je favoriete Mario-personage een bordspel vergelijkbaar met Ganzenbord of Monopoly. Je dient als speler sterren te kopen door een bepaald vakje te passeren. Deze kosten echter muntjes, die je overal op het bord kunt verdienen. Na iedere speelbeurt is er ook een minigame-ronde, waarbij je extra muntjes kunt verdienen. Degene die aan het eind van het spel de meeste sterren heeft, wint! Dit is alleen de basisgame van Super Mario Party: Jamboree. Maar er is nog zoveel meer!

De bonussterren aan het eind zijn in mijn ogen een van de meest frustrerende eigenschappen van de Mario Party-games. Hierdoor kan zomaar degene die laatste is geëindigd in het bordspel ineens toevallig winnen. Dat maakt dat niet altijd de beste speler het spel ook wint. Laat Nintendo daar nu een oplossing voor hebben bedacht, namelijk de Pro Rules. Zo kun je slechts één bonusster verdienen en weet iedereen van tevoren hoe je deze kunt verdienen. Daarnaast heeft de winkel geen onbeperkte voorraad van gouden buizen meer en zijn de straffen duidelijker: landen op een Bowser-vlak betekent dat je een ster verliest, terwijl Boo je 15 munten of een ster kost.

Nog meer!

In Super Mario Party: Jamboree kun je met je luchtballon een aantal eilanden bezoeken. Een aantal eilanden kennen we al van zijn voorgangers, zoals Minigame Island, waar je ongehinderd alle minigames kunt uittesten. Ook Rhythm Island is terug in de vorm van Rhythm Kitchen. Op dit eiland speel je minigames op een muzikale beat. Het doel is om een perfect gerecht te maken. Hoe beter je op de beat een opdracht uitvoert, hoe beter het gerecht. Bij Toad’s Item Factory dien je samen met je medespelers te werken om voorwerpen naar een eindpunt te dragen.

In Super Mario Party: Jamboree zijn ook twee totaal nieuwe game modes. Neem de Koopathlon, een modus waarin twintig spelers van over de hele wereld het tegen elkaar opnemen in allerlei minigames. Het concept is simpel: verzamel muntjes in minigames om als eerste de finish over te komen. Ieder muntje wordt namelijk omgezet in een stapje op het bord, wat betekent dat je een grotere kans hebt om te winnen als je goed presteert in de minigames. Anderzijds kun je elkaar uiteraard ook stangen door Mario Kart-achtige items te gebruiken zoals sterren, Bullet Bills of Bloopers die de voortgang van je tegenstander vertragen. Je kunt deze items verdienen tijdens twintig-speler-games die om de drie beurten gespeeld worden.

Dan is er ook nog een wat experimentelere modus, genaamd Bowser Kaboom Squad, waarin twintig spelers samenwerken om Bowser te verslaan door bommen op hem af te vuren. Deze modus mist helaas wat impact, hoewel we de inspanning zeker waarderen. Het openbreken van kisten in de wereld voelt, zelfs met acht online spelers, namelijk niet echt spannend. De minigames tussendoor bieden uiteraard vermaak, maar het tempo is iets te traag om het een waardige aanvulling voor Mario Party te maken. Dat geldt soms ook voor het speltempo van de basisgame trouwens. De game voelt wat sneller om te spelen dan Bowser Kaboom Squad, maar we hebben de animaties van items en in-game gebeurtenissen nu al honderd keer gezien.

Spierpijn van het vliegen

En dan is er nog Paratroopa Flight School. Een speltype waarbij je solo of in een duo als een vogel door de game heen vliegt. Deze gamemodus is een ware fitnessoefening, waarbij je de gehele tijd met je armen gespreid een vogel nadoet en door de omgeving heen vliegt. Het concept klinkt leuk, maar houd maar eens 30 seconden voor de lol je armen gespreid en de verzuring begint al.

Verder miste ik het duo-bordspel, waarbij je in teams het bordspel kunt spelen. Dit vond ik een van de leukste modussen van Super Mario Party. Bij alle andere modussen speel je afhankelijk van het spel solo of als een groot team. Het duo-element komt niet terug helaas, net als de high five die daarbij hoort.

Conclusie

Al met al is Super Mario Party: Jamboree een van de meest uitgebreide spellen uit de franchise. Natuurlijk, sommige komen niet allemaal even goed uit de verf, maar het maakt het wel enorm veelzijdig. Super Mario Party: Jamboree is allang niet meer alleen het bordspel en is door de verschillende modussen zeer geschikt om alleen te spelen. En met meer dan 100 minigames, de meeste van alle spellen, heb je genoeg mogelijkheden om te laten zien dat jij toch echt de beste bent.

Pluspunten

• Veelzijdigheid aan soorten games
• Meer dan 100 minigames
• De meest complete versie tot nu toe

Minpunten

• Niet alle game-modussen komen goed uit de verf
• Lange animaties bij het bordspel