Strange Horticulture is de droom óf nachtmerrie van elke botanist

Planten verzamelen en mysteries oplossen

Een eigen plantenzaak starten is voor veel mensen met groene vingers zo’n stille dagdroom. Een occulte plantenzaak daarentegen… In Strange Horticulture erf je de winkel van een familielid in het eigenaardige stadje Undermere, waarna je terechtkomt in een reeks gebeurtenissen die maar moeilijk te verklaren is.

Een verklaring is er wel, maar je moet het zelf uitpluizen. De bewoners van Undermere hebben namelijk allemaal hun eigen geheimen. Gelukkig komen de meesten langs jouw winkel voor advies en geven ze je daarbij ook wel eens wat informatie, dus je kunt jezelf in deze point-and-click-puzzelaar van Bad Viking helemaal op het mysterie storten.

Een eigenaardige winkel

In eerste instantie lijkt het doel van de game slechts te zijn om je zaak te runnen, maar uiteindelijk blijkt er meer aan de hand te zijn. Langzaamaan word je namelijk betrokken bij een moordmysterie en kom je in aanraking met het bovennatuurlijke.

Je start je winkel met een kleine verzameling planten, maar gaandeweg krijg je er meer van klanten, of vind je ze in het bos door aanwijzingen te volgen op de kaart. Sommige planten kunnen gebruikt worden om onzichtbaar te worden, andere weer als vredesoffer of juist als gif. Het is aan jou om uit te zoeken welke plant welke is. Hierin blijft de opzet steeds vergelijkbaar: klanten zoeken een specifieke plant die hen kan helpen, en vervolgens kun je met behulp van je plantengids uitzoeken wat de kenmerken van de plant zijn. Zo kun je hem vervolgens identificeren. Elke dag in de game komt er een aantal klanten voorbij met nieuwe wensen en nieuwe aanwijzingen.

In het speelscherm zie je bovenin al je planten, linksonder een bureaublad om op te werken, rechtsonder een lade met al je benodigde voorwerpen en daarboven de toonbank van je winkel, waar je de klanten ontvangt. De dingen die je het meest op je tafel gebruikt zijn je gidsboek, de kaart van het gebied en clues die je gevonden hebt, zoals brieven of vreemde munten. Niet alle aanwijzingen kun je meteen gebruiken en dat geeft een interessante invalshoek. De game kauwt namelijk niet precies voor wat je wanneer moet doen, wat je genoeg bewegingsruimte geeft om zelf de documenten in te duiken en uit te pluizen hoe het zit. Omdat er geen timer op de puzzels zit, kun je dat ook helemaal op je gemak doen.

Planten verzamelen

De beschrijvingen van het boek geven je precies genoeg informatie om het zoeken naar de juiste plant uitdagend te maken, en hetzelfde geldt voor de brieven. Vaak staan daar aanwijzingen op naar een kader op de kaart. Wanneer je de kaart erbij pakt en de juiste coördinaten aanklikt, verschijnt er steeds een visual novel-achtige tekst waaruit blijkt dat je een nieuwe plantensoort hebt gevonden.

Al die planten verzamel je op de planken, waar je ze zelf kunt rangschikken zoals jij dat prettig vindt. Dat is een fijne toevoeging, want het zorgt ervoor dat het speelscherm echt voelt als jouw winkel. Het is wel frustrerend dat het labelen van de planten helemaal handmatig gaat, maar ook daar is iets aan te doen: het menu heeft een optie waarmee je automatisch labelen aan kunt zetten. Gelukkig maakt dat het spel – en daarmee de winkel – een stuk overzichtelijker! Dat is dan ook gelijk het meest overzichtelijke, want je loopt vrijwel meteen tegen een ander probleem aan…

Help, mijn scherm is te klein!

Strange Horticulture kwam eerder dit jaar al uit voor pc en is nu geport naar Nintendo Switch. Voor sommige games is deze transitie niet zo heel drastisch, maar bij deze point-and-click-game pakt het toch iets anders uit. Wanneer je de game voor de eerste keer opstart, wordt er al aangegeven dat er kleine tekst is en dat je kunt zoomen met de L- en R-knoppen. Vervolgens moet je met de joysticks rondkijken over het speelveld. Dat, of je kunt het touchscreen gebruiken. Beide manieren zijn niet ideaal ingericht, want de joysticks gaan nooit de snelheid die je wilt, en het touchscreen doet precies het tegenovergestelde van wat je verwacht.

Na een tijdje gespeeld te hebben, waagde ik een poging om Strange Horticulture in docked-modus op de tv te spelen. Dat maakt de tekst wat leesbaarder, maar alleen als je redelijk dicht op het scherm gaat zitten. Ook dat is dus geen ideale oplossing.

Detectivewerk! Maar eerst koffie met een donut

In de eerste paar in-game dagen, toen ik de planten- en kaartpuzzels eenmaal onder de knie had, kwam er een licht “Is dit het nu?”-gevoel bij me op. Het leek alsof er mijns inziens iets miste; een ander perspectief dan de winkel bijvoorbeeld. Naargelang de dagen vorderden en ik steeds meer informatie begon te vinden, kwam er toch steeds meer plezier en nieuwsgierigheid om de hoek kijken. Het helpt dat de game niet te lang is: in ongeveer vier à vijf uur speel je door het verhaal heen, en dat is eigenlijk precies kort genoeg om je niet te storen aan de repetitie.

Strange Horticulture heeft een beetje tijd nodig om op gang te komen, maar wanneer het dat doet bouwt het naar een groots einde toe waar je je volledig bij betrokken voelt. Er zijn in totaal drie verschillende eindes, met elk eigen variaties, maar allemaal berusten ze op de keuzes die jij als winkeleigenaar maakt. Als je alle eindes wilt meemaken, kun je de game op verschillende plekken herladen nadat je hem hebt uitgespeeld. Aangezien de puzzels en verreweg de meeste interacties steeds hetzelfde blijven, is het fijn dat je na het einde in een vrij korte tijd kunt uitvinden hoe het verhaal anders had kunnen eindigen. Het is er eigenlijk nog te vroeg voor, maar ik zou zeggen dat dit een prima game is voor een stormachtige herfstdag.

Strange Horticulture is nu verkrijgbaar voor pc en Nintendo Switch.