Little Nightmares 2

Het simpel ogende platform-puzzelspel Little Nightmares veroverde in 2017 onverwacht de wereld. Na vier lange jaren en slechts drie kleine DLC’s brengt Tarsier Studios ons eindelijk Little Nightmares 2. Is deze game het kopen waard?

Little Nightmares 2 – een productie van Tarsier Studios en uitgegeven door Bandai Namco Entertainment – verscheen op 11 februari 2021. In het eerste deel mochten we op avontuur in de lugubere wereld van Little Nightmares met protagonist Six, een meisje met een geel regenjasje. In Little Nightmares 2 speel je als Mono, een jongetje met een papieren zak over zijn hoofd.

Mono baant zich een weg door de verrotte wereld die Little Nightmares 2 is. Van een donker woud tot een sinistere school en een ziekenhuis overspoeld met halfdode mensen. Al snel wordt duidelijk dat de televisies in deze wereld een effect hebben op de mensen (of wat er nog van hen over is). De mensen zijn misvormd en lopen als zombies achter elkaar aan.
Ook Mono zelf is niet onaantastbaar. Geregeld merk ik dat hij wordt beïnvloed door de vreemde frequentie uit de televisieschermen verspreid door Little Nightmares 2. Zijn naam doet bovendien vermoeden dat hij meer met dit signaal te maken heeft dan je als speler in het begin weet.

Wie de cover van de game al zag of een aankondiging heeft bekeken, weet dat Six een comeback maakt in dit deel. Vroeg in de game ontdekt Mono haar, opgesloten in de boshut van een verminkte jager. Het verdere avontuur ga je aan met Six als trouwe metgezel. Ze geeft je tips en rent voor je uit om routes aan te geven.

Er is al genoeg spannends gebeurd voor dit punt, maar de ontmoeting met Six laat precies zien waar de game zo goed in is: details waar je nekharen van overeind gaan staan. Six zit in haar gevangenis en staart voor zich uit terwijl ze aan een muziekdoosje draait. Op de muur achter haar staan krijtstrepen die ogenschijnlijk aangeven hoeveel dagen ze al gevangene is.

Little Nightmares wordt een horrorgame genoemd maar heeft ook iets schattigs. Mono is een jochie met een zak over zijn hoofd met twee gaatjes erin. Door het spel heen kun je andere hoedjes voor hem verzamelen zoals een kapiteinspet en een regenmuts. Er zitten meer knullige elementen in, zoals hoe Mono zware objecten vastpakt. Dat lukt hem amper omdat hij zo klein is en dit ziet er vreselijk komisch uit.

Dat maakt de game niet minder spannend. Little Nightmares 2 is precies dat: een omvatting van alle kleine nachtmerries die veel van ons kennen. Een sadistische schooljuf, een jager die Mono en Six als prooi ziet, een gestoorde dokter die zijn patiënten verminkt door ze de ledematen van mannequins te geven. Misschien niet de meest originele personages voor een horrorgame maar als ze achter je aan zitten toch behoorlijk eng. 

Wat gameplay betreft is er weinig veranderd ten opzichte van het eerste deel. Net als Six moet Mono het vooral hebben van vluchten, sluipen en verstoppen. De puzzels lijken ook veel op wat we al zagen. Het spel zou volgens de ontwikkelaars twee tot drie uur langer duren. Als dat al zo is, komt het mede doordat er veel puzzels in zitten die totaal niet in lijn zijn met eerdere opdrachten en waar je dus frustrerend lang vastzit. Dat gebeurde overigens ook veel in het eerste deel.
Dat veel overeenkomt met het eerste deel, wil niet zeggen dat niets verbeterd is. Little nightmares 2 speelt soepeler. De laadtijden zijn korter en besturing lijkt beter afgestemd. Op een kleine bug hier en daar na is er weinig op aan te merken.

Er zit ook een element van combat in Little Nightmares 2. Mono kan zichzelf verdedigen met nabijgelegen hamers, stokken en meer. Hij blijft echter een kind, dus de grote wapens die hij vindt kan Mono amper optillen en moet hij achter zich aanslepen. Een leuk detail om te benadrukken hoe weerloos deze kinderen zijn in de genadeloze wereld van Little Nightmares.

Wat verder opvalt is dat de verschillende levels en werelden veel van elkaar verschillen. Ik kom in deel 2 onder andere een ziekenhuis, een donker bos een een spookachtig hotel tegen. Die sterke afwisseling in ambiance houdt de game tot aan het einde intrigerend.

Toch was ik het de vierde keer behoorlijk zat om een zekering naar een kast te moeten brengen. Ik had iets meer variatie verwacht van een spel waar ik zo lang naar uitkeek. De puzzels die nieuw waren ten opzichte van eerdere delen, voelden weinig origineel voor iemand die veel soortgelijke games speelt. De volg-de-muziek-naar-de-juiste-gang-puzzel hebben we nu wel gezien. Annemaria Koekoek spelen met mannequin-zombies was daarentegen wel origineel (en doodeng).

Google op Little Nightmares, één van de DLC’s of Little Nightmares 2 en de theorieën vliegen je om de oren. Zowel Six als Mono praten niet en dat geldt ook voor andere personages. Er wordt kortom niets uitgelegd en al helemaal niet bevestigd over het plot. Het gebrek aan antwoorden maakt deze game ontzettend sterk, al moet je er wel tegen kunnen dat je altijd met een WTF-gevoel blijft zitten.

In dat opzicht stelt het tweede deel niet teleur. Wederom blijft veel onverklaard. Geregeld staan mijn nekharen overeind terwijl ik niet eens precies weet waarom. Het onbehaaglijke gevoel dat ik had bij het eerste deel is constant in Little Nightmares 2. Het is meer van hetzelfde, maar hetzelfde is gewoon zó goed.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]