Horizon Zero Dawn: Complete Edition

Oorspronkelijk kwam Horizon Zero Dawn in 2017 uit voor de PlayStation 4. De game werd heel goed ontvangen en kon zich meten met games als God of War en Bloodborne. Guerilla Games vond het daarom hoog tijd de game ook beschikbaar te maken voor de pc en nu is Horizon Zero Dawn: Complete Edition eindelijk te spelen. Tijd om terug te gaan naar een toekomst waarin de mensheid weer in stammen leeft en moet zien te overleven in een wereld vol vijandige robots.

De Horizon Zero Dawn: Complete Edition bevat de oorspronkelijke game, inclusief de The Frozen Wilds DLC. Deze DLC bestaat uit een nieuw gebied om te verkennen en nieuwe verhaalelementen en collectibles. Daarnaast is het mogelijk om de game nu in 4K te spelen zonder framerate cap en zijn andere grafische zaken, waaronder onder andere reflecties en gebladerte, verbeterd ten opzichte van de PlayStation 4-versie. Naast het spelen met een controller kun je op de pc ook toetsenbord en muis gebruiken. Voegen al deze verbeteringen ook echt iets toe, of klinkt het allemaal alleen leuk?

Het verhaal van Horizon Zero Dawn: Complete Edition is identiek aan het verhaal van het origineel. Je speelt als Aloy, een meisje dat schijnbaar moederloos geboren is. Aloy wordt opgevoed door een outcast van de Nora-stam, Rost. Rost traint Aloy om te kunnen overleven in de wildernis. Deze wildernis kent vele gevaren, waarvan het grootste gevaar de robots zijn die er leven. Deze machines zijn extreem gevaarlijk en werken samen om elkaar te beschermen. Word je gespot, dan heb je binnen de kortste keren een kudde machines achter je aan. 

Tijdens de training wordt Aloy steeds nieuwsgieriger naar waarom ze verbannen is uit de Nora-stam en met Rost buiten het dorp moet leven en wie haar moeder is. Tijdens een van haar avonturen in de wildernis valt Aloy in een ravijn. Dit ravijn komt uit in een grot die iets wegheeft van een laboratorium of fabriek. Hier vindt Aloy een holografisch hulpmiddel dat haar informatie geeft over de topografie van de wereld en de vijandige machines. Natuurlijk vindt Aloy ook dit interessant en wil ze hier meer van weten.

Dat is dan ook waar het verhaal verder om gaat. Jij bestuurt Aloy en gaat op onderzoek uit naar haar verleden en toekomst. Daarbij bevind je je in een open wereld, waarin je kunt gaan en staan waar je wilt. Wat de game meteen tijdens de training al goed duidelijk maakt, is dat je de machines niet moet onderschatten. Heb je een Watcher toevallig niet gezien, dan kan deze zomaar een kudde andere machines oproepen om je aan te vallen. Dit blijft een belangrijk mechanic in de game, dus wen er maar aan. Het geeft je in ieder geval het gevoel dat je altijd op je hoede moet zijn en dat is knap voor een open wereld-game. Daarnaast is het verhaal, ook van de zijmissies, goed van opzet; je hebt het gevoel dat je altijd wel iets nuttigs doet. Daarmee blijf je steeds de behoefte houden om toch nog even door te spelen.

Zoals gezegd bestaat een deel van de game uit het vechten tegen machines. Deze machines kom je in allerlei soorten en maten tegen. Zo zijn er de kleinere Watchers, ter grootte van een paard, die de wacht houden en bijvoorbeeld de veel grotere Tallnecks die veel weghebben van een giraffe, maar dan zo groot zijn als een flatgebouw. Het vechten zelf werkt fantastisch. Je krijgt de mogelijkheid om zelf je strategie samen te stellen en voor iedere soort speler is er dan ook wel een eigen speelstijl mogelijk. Zo heb je de beschikking over een speer voor melee-combat en een boog voor afstands-combat. Daarnaast kun je ook gebruikmaken van vallen en elemental-bommen met een katapult. Ben je dus liever een sneaky archer? Dan blijf je op een afstand en zet je wat vallen neer, om daarna de vijand naar je toe te lokken. Ga je liever direct het gevecht aan? Ren dan met je speer op je vijanden af om ze neer te halen.

Het mooie hieraan is dat de skill tree en je armor hier goed op inspelen. Zo kun je punten in skills investeren die je speer sterker maken, skills die je stealthy laten sprinten of skills die de tijd vertragen als je inzoomt met je boog. Je armor geeft je bepaalde bonussen, waardoor je bijvoorbeeld minder makkelijk gespot wordt door vijanden of waardoor je minder schade oploopt als je geraakt wordt door een vijandelijke melee-aanval. Daarbij is de keuze voor een controller of toetsenbord en muis helemaal aan jezelf; ondanks dat de game oorspronkelijk gemaakt is met een controller in gedachten, doet de toetsenbord en muis-combi er zeker niet voor onder. Persoonlijk ligt mijn voorkeur bij de controller, maar als je de precisie van een FPS in je boog zoekt, dan raad ik je zeker de toetsenbord en muis-controls aan. Dit alles maakt het gevoel van vrijheid nog groter.

Het enige dat dit gevoel van vrijheid iets inperkt is het terrein. Op sommige plaatsen is het namelijk mogelijk om heel atletisch en zonder enige moeite muren te beklimmen die daarvoor speciaal zijn aangeduid. Wil je echter zelf een rots beklimmen die er veel minder spannend uitziet, dan gaat dat niet, ondanks dat je makkelijk tot aan de top van de rots kunt springen. Het is een klein minpuntje, maar het is toch jammer.

Het grootste verbeterpunt van de game moet toch wel de graphics zijn. Guerilla Games heeft ervoor gezorgd dat Horizon Zero Dawn op pc te spelen is in 4K, tot en met Ultra setting en zonder framerate cap. De wereld ziet er dan ook prachtig uit. De grote vraag is nu natuurlijk hoe goed de grafische kaart dit trekt, vooral denkende aan de vaste 30 fps van de PlayStation 4. Ik moet zeggen dat de game op mijn pc, die een RTX 2080 Ti-videokaart en een i9 9900K CPU bevat, ongelofelijk lekker speelt. Op Ultra-settings draai ik de game op een stabiele 70 fps, waarbij dit in menu’s natuurlijk omhoog schiet. Mocht je niet weten voor welke settings je moet gaan, dan heeft Guerilla Games aan jou gedacht. Wanneer je de game voor het eerst opstart, zoekt de game zelf naar de ideale settings voor jou. Mocht je het daar echter niet mee eens zijn, dan kun je die natuurlijk zelf aanpassen. Dit laatste is prettig, vooral als je hoort dat meerdere gamers online hebben laten weten problemen te hebben wanneer ze niet beschikken over de laatste nieuwe hardware. Denk hierbij aan framedrops en lag. Guerilla Games heeft veel van deze problemen al opgelost in de Day One patch, maar heeft ook toegezegd dat het oplossen van de problemen op dit moment “de hoogste prioriteit” heeft.

Daarnaast is er ook een ander klein minpuntje te noemen en dat heeft puur te maken met de originele opbouw van de game. Een aantal cutscenes ziet er net niet helemaal natuurlijk uit. Daarnaast zijn de gezichtsuitdrukkingen van de personages vaak hetzelfde en vrij statisch. Ook dit haalt je net weer even uit de immersie die de game verder heel goed neerzet. Het gebeurt niet vaak dat je in spanning zit voor een Watcher die je in principe met één schot kunt vermoorden. Als je dat soort kleine dingetjes tegenkomt, dan valt dat op. Maar ach, als ik daar vloeiende, explosieve combat en een geweldige wereld met een sterk verhaal voor terugkrijg, dan wil ik dat wel accepteren.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]