XIII
Hoe je een remake niet moet doen
Zo nu en dan denk je nog wel eens terug aan een game die je vroeger speelde, maar waar je eigenlijk niks van snapte. Een persoonlijk voorbeeld daarvan is de in 2003 uitgebrachte XIII. Gelukkig heeft de game zeventien jaar later een remake gekregen en mag ik er wederom mee aan de slag. Is de game nu wel te begrijpen?
Dat ik de game destijds niet begreep had helemaal niks te maken met de game zelf, maar meer met mijn eigen kennis. Ik snapte het Engels nog niet helemaal goed en kreeg daardoor niks van het verhaal mee. Waarom ik de game toen wel kocht? Simpel, het was een first person shooter en het had hele toffe cell-shaded graphics die echt het gevoel gaven dat je ook daadwerkelijk in een tekenfilm zat.
Karakter verloren
Hoe pijnlijk was het dan ook om de game op te starten en direct te zien dat ze deze stijl overboord hebben gegooid. Het hele cell-shaded stijltje heeft plaatsgemaakt voor iets dat er grafisch minder goed uitziet dan de originele game uit 2003. De personages zien er nu eerder uit alsof ze weg zijn gelopen uit Fortnite, dan dat ze uit een comic komen.
Hierdoor verliest de game meteen het hele karakter van het origineel. Dit wordt pijnlijk duidelijk bij de eerste headshot dat je maakt. De oorspronkelijke game liet in stripboekstijl drie vensters zien. In het eerste venster zag je de impact, in het tweede venster de verbaasde blik van het slachtoffer en in het derde venster de val naar de grond. In de remake opent er een enkel venster waarin je iemand om ziet vallen.
Daar blijft het niet bij
De nieuwe grafische keuze is voor iedereen die het origineel heeft gespeeld natuurlijk een enorme tegenvaller, maar hoeft voor spelers die de franchise niet kennen geen belemmering te zijn. Toch zou ik nieuwe spelers ook niet aanraden om XIII uit de (digitale) schappen te pakken. De game schiet in alle fronten tekort. Als we door de nieuwe grafische stijl heen kijken, kom je nog steeds bizar veel visuele glitches tegen. Personages wiens hoofd uitgerekt is, personages die in elkaar blijven hangen, voorwerpen die opeens verschijnen of verdwijnen.
Daarbij is het geluid tenenkrommend. Ze hebben voor deze remake het originele geluid gebruikt en daar is op zich niks mis mee. Het is leuk om die oude stemmen weer eens te horen. Toch heeft ontwikkelaar PlayMagic bij het afmixen van het geluid flink wat steken laten vallen. Zo hoor je soms uit het niets een gesprek dat op standje gehoorbeschadiging door je speakers knalt. Vervolgens sta je weer naast iemand en is degene bijna niet te verstaan. Zeker als je met een koptelefoon op speelt, zijn dit hele irritante zaken die je echt uit de game halen.
Geen modernisatie
Ontwikkelaar PlayMagic heeft verder weinig moeite gestoken in het moderniseren van de game. Ze hebben besloten dat het voor deze remake wel handig was om een weapon wheel toe te voegen, maar daar blijft de innovatie ook wel bij. In het origineel zat namelijk al de onhandige functie dat je een granaat als wapen moest selecteren om hem vervolgens te kunnen gooien. Hierdoor liep je de hele tijd te prutsen als je na het gooien van een granaat weer wilde schieten met een wapen. Je zou verwachten, na jaren van shooters waarbij je met de rechterbumper of R1 een granaat gooit, dat PlayMagic dit wel overneemt, maar helaas.
De lijst met problemen wordt helaas langer en langer. De animaties van de tegenstanders zijn erg belabberd afgewerkt. Zodra je een vijand doodschiet, blijft die even kort verstijfd staan en valt die daarna naar de grond. Het lijkt wel alsof er geen goede animatie gemaakt kon worden voor een vallend karakter. Het is overigens niet de enige smet op je vijanden. Soms zien ze je al terwijl je nog om de hoek achter het muurtje zit en soms loop je er een halve meter vandaan en val je nog niet op. Het is zo inconsistent de hele tijd. Dat geldt ook voor vijanden op afstand. Met een sniper missen ze je continu, maar als iemand met een handpistool veertig meter verderop staat te schieten, is het altijd raak.
Excuses helpen weinig
Twee dagen nadat de game was uitgebracht kwam uitgever Microïds met uitgebreide excuses over alle problemen rondom de game. Ergens begrijp ik de hele situatie wel. Mensen werken vanuit huis en de situatie is wat complexer dan anders. De ontwikkelaar vroeg hier dan ook om wat begrip en beloofde verbetering middels een grote patch die alles op zou lossen. Persoonlijk heb ik het idee dat er te veel fundamenteel mis is aan deze game dat een patch dat nog kan oplossen.
Het is werkelijk waar ook onbegrijpelijk dat men er niet voor heeft gekozen om de game uit te stellen. Natuurlijk, dat is nooit leuk en wellicht zitten er boze aandeelhouders achter die de game zo snel mogelijk op de markt willen hebben. Toch bekruipt me het gevoel dat de game in deze staat zowel ontwikkelaar PlayMagic als uitgever Microïds meer schade toebrengt dan geld oplevert.
Het moge duidelijk zijn dat je deze game, zeker in deze staat, niet moet halen. De game is haast onspeelbaar door de vele glitches, het irritante geluid en de belabberde animaties. Doordat de tegenstanders in de game ook nog eens van belabberd niveau zijn, valt er echt niks positiefs over deze game te melden. De ontwikkelaar belooft verbetering, maar de remake van XIII heeft een zeer grondige remake nodig om dat nog recht te trekken.
{!{wpv-view name=’review-blok’}!}
Geschreven door:
[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]