Babylon’s Fall

Er zijn veel historische achtergronden die tot de verbeelding spreken. The Witcher speelt zich af in een middeleeuws Centraal-Europa, waar het diverse, mystieke en chaotische verleden de perfecte setting is voor de lore van het spel. Castlevania bouwt voort op de vele griezelverhalen die we associëren met Transylvanië om tot een geslaagd, gotisch horrorspel te komen. Babylon’s Fall heeft uitstekend laten zien dat dit soort werelden niet altijd succesvol uitpakken.

In een alternatieve geschiedenis was Babylon’s Fall het uitgewerkte eindproduct van de teaser trailer in 2019. De trailer liet een onmiskenbare Platinum Games-titel zien dat leek op populaire games zoals Bayonetta en NieR Automata. Snelle slagen, gevechten van epische proporties en het in je eentje opnemen tegen een overweldigende, mythische wereld. Na twee jaar radiostilte kregen we in 2021 een hele andere game te zien. Platinum Games en Square Enix leverden in 2022 een Babylon’s Fall dat een co-op online spel is geworden en het ‘gaming-as-a-service’-model perfect opdringt.

De titel van het spel geeft al het een en ander weg over het verhaal zelf. Ver voor de gebeurtenissen van Babylon’s Fall stortte de originele Babylonische beschaving in. Het enige wat nog van de oude Babyloniërs overeind staat is de mythische Toren van Babel, in het spel beter bekend als de Ziggurat. Het spel vindt vele jaren later plaats in een nieuwe stad genaamd “Neo-Babylon,” dat strategisch aan de voet van deze mythische Ziggurat ligt. In het kolossale gebouw liggen enorme rijkdommen, die jij namens het nieuwe keizerrijk mag gaan ophalen.

In dit verhaal speel je als speler de rol van een Sentinel, een supersoldaat in dienst van het keizerrijk. Aan de hand van een parasitaire Gideon Box krijg je verschillende superkrachten tot je beschikking die je helpen door de Ziggurat heen te komen. Het verhaal zelf is niet het meest unieke concept, maar de high fantasy-setting zorgt voor een interessante achtergrond.

Direct als je het spel opstart word je gebombardeerd met jargon van de samenleving en met problemen die je moet oplossen. De oppervlakkige personages zorgen niet voor de meest meeslepende wereld, maar het verhaal zelf biedt een fascinerende wereld die schreeuwt om verkend te worden. Van bruisende marktplaatsen tot mystieke cults en gruwelijke ziektes: de wereld van Babylon’s Fall voelt alsof er in geleefd wordt.

De grafische stijl van Babylon’s Fall werkt maar matig. Het spel haalt zijn inspiratie uit olieschilderingen. De stijlkeuze is een originele keuze die fascinerend zou zijn als het goed zou zijn uitgevoerd. Platinum Games slaagt daar bij dit spel niet in. De stijl zorgt voor een hele lage resolutie, waardoor het lijkt alsof de graphics eerder thuishoren op de PlayStation 3. Gelukkig zitten de graphics de gameplay niet in de weg. De vijanden zijn goed zichtbaar en je kunt duidelijk zien waar je heen moet springen. Helaas zien de levels er wel vaak wat saai, weinig gedetailleerd en vlekkerig uit.

Dit valt extra op in de cutscenes. Soms is er sprake van volledige animatie, zoals in het intro, maar meestal zijn het een reeks afbeeldingen waarin de personages af en toe opeens van positie verspringen. Het voelt alsof je naar een film kijkt met een framerate van 1 fps en dat is niet prettig kijken. Babylon’s Fall kan niet goed kiezen of het de cutscenes wil presenteren als een vol-geanimeerde minifilm of een korte strip. De gulden middenweg bleek in dit geval het slechtste van beide werelden.

Over de jaren heeft Platinum Games een imposante reputatie opgebouwd als het aankomt op gameplay, zoals in spellen als Bayonetta en Astral Chain. De gameplay van Babylon’s Fall is verre van slecht, maar ook hier schiet het spel in vergelijking tekort. In het spel gebruik je meerdere wapens tegelijk, die je in verschillende combinaties kunt aanpassen. Je hebt zowel zwaarden, schilden, bijlen, bogen en staffen tot je beschikking, die voor allerlei unieke aanvalscombinaties kunnen zorgen. Ieder wapen staat onder een andere knop op het toetsenbord, waardoor je nooit handmatig van wapen hoeft te wisselen. In hack-and-slash-stijl gebruik je de meerdere wapens om groepen vijanden maniakaal te lijf te gaan.

De gevechten zijn soepel, snel en maken gebruik van interessante mechanismen. Het maakt daarnaast gebruik van crossplay, dus pc-spelers kunnen met hun PlayStation-vrienden spelen. De gevechten zijn daarentegen ook traag en herhalend. De flitsende en intense gevechten van eerdere Platinum Games-spellen ontbreken grotendeels in de gevechten dwars door de Ziggurat.

Omdat zowel de visueel spectaculaire aanvallen als ontwijkmanoeuvres  ten koste gaan van je staminameter, is er voor constant spektakel geen plaats. Als je eenmaal de eerste horde vijanden hebt verslagen, ontmoet je snel daarna de tweede waarbij je exact dezelfde tactiek gaat toepassen. Zeker in het begin is Babylon’s Fall een ongelofelijke grind waarin je gedurende de levels constant hetzelfde doet.

De timing van Babylon’s Fall was ronduit beroerd. Spectaculaire spellen zoals Horizon Forbidden West en Elden Ring domineren op dit moment zowel het medialandschap als de portemonnee van de spelersgroep waar ook Babylon’s Fall het van moet hebben. In tegenstelling tot deze spellen leveren Platinum Games en Square Enix niet alleen een slechtere speelervaring, ze leveren het als live-service-game tegen de prijs van een volledig spel.

Het spel biedt een basis met constante uitbreidingen. Ieder seizoen kent een Premium Battle Pass, die je vanaf seizoen twee telkens weer moet kopen om het spel volledig te kunnen spelen. De basis is verre van gratis: je mag zo zestig euro neerleggen voor een half spel. In een competitief landschap vol andere Triple A-releases is dit een prijs-kwaliteitverhouding die terecht volledig wegvalt bij de competitie. Het is niet verwonderlijk dat op de dag dat het spel uitkwam er maximaal zeshonderdvijftig spelers tegelijkertijd via Steam aan het spelen waren.