Bravely Default 2
Dapper in zijn soort
Claytechworks en Square Enix bundelen opnieuw hun krachten om het origineel op de 3DS een waardig vervolg te geven. Bravely Default staat bekend om het unieke vechtsysteem, maar is de franchise op de Nintendo Switch net zo geslaagd of juist gedateerd?
Soms is een goede ouderwetse JRPG precies wat we nodig hebben in een tijd vol high-end cinematics en snelle gameplay. In 2012 brachten Claytechworks en Square Enix het eerste succesvolle deel van Bravely Default uit op de 3DS waarna er nog een spin-off volgde. Deze spin-off was een prima game maar kwam niet dichtbij het succes met het eerste deel. Nu is het de beurt aan het officiële tweede deel op de Nintendo Switch.
Terug naar de basis
In Bravely Default 2 speel je als Seth, een matroos die overboord is geslagen en aanspoelt op de kust van Excillant. Zoals een ware JRPG betaamt ben jij de uitverkorene om de wereld van het kwaad te verlossen. Gelukkig hoef je dit niet alleen te doen. Al gauw ontmoet je Prinses Gloria en haar bodyguard Sir Sloan. Gloria is op zoek naar vier kristallen die de basiselementen bevatten: vuur, water, aarde en wind. Doordat deze kristallen verdwenen zijn, wordt het continent geteisterd door allerlei extreme weersomstandigheden.
Na een aantal confrontaties ontmoet Seth ook nog twee figuren met een vage achtergrond genaamd Elvis en Adelle – ik verzin dit ook niet. Adelle is een ingehuurde huurling en Elvis is een rondreizende geleerde die op zoek is naar edelstenen genaamd Asterisks. Hoewel we dit soort verhalen al tig keer hebben gezien in andere games, blijft het toch vermakelijk door de kleurrijke personages en hun stemacteurs.
Tussen twee banen in
Waar het plot vrij simpel is, blijkt de gameplay veel meer diepgang te bieden. Ten eerste noem ik hierbij de moeilijkheidsgraad. Deze kun je aan het begin instellen, maar zelfs op normaal kom je voor de nodige uitdagingen te staan. Zo krijgen de standaard vijanden op een gegeven moment allerlei vaardigheden die echt om tactiek vragen. Deze tactiek plan je door middel van het job-systeem. Elk personage kan twee verschillende jobs krijgen die de drager aanvallen geeft. Zo kun je bijvoorbeeld verschillende magiërs combineren zoals Black/Red mage om een groot arsenaal aan spreuken toe te eigenen. Deze jobs kun je verkrijgen door het verzamelen van de eerder genoemde Asterisks.
Vervolgens wil ik het Brave/Default-systeem benoemen. In de default-modus kun je beurten sparen die je in de brave-modus kunt gebruiken. Zo kun je bijvoorbeeld vier keer aanvallen in een beurt en een combo aan aanvallen uitvoeren. Blijken deze aanvallen niet genoeg schade aan te richten, dan moet je een aantal beurten wachten tot deze weer zijn opgeladen. Dit alles zorgt er dus voor dat je goed moet nadenken wanneer je salvo aan aanvallen op de vijand afvuurt.
Zoals ik hierboven al zei is het combineren van magiërs vrij logisch, maar het loont zich ook om twee verschillende jobs te combineren. Zo kies je een hoofd-job en een sub-job waarbij je ook nog passieve vaardigheden vrij speelt. Deze zijn daarna altijd beschikbaar voor je personage. Het uitpluizen van deze jobs is waar Bravely Default 2 in uitblinkt. Zo combineerde ik zelf een Monk en Berserker waardoor de gebruiker waanzinnig sterk werd. De Monk heeft van nature sterke aanvallen en de Berserker verhoogt de aanvalskracht met flink wat punten. Hetzelfde deed ik voor Thief en Phantom. De Thief werd daardoor vrijwel niet te stoppen door zijn hoge snelheid.
Een schop onder de kont
Het grootste hekelpunt van Bravely Default 2 is echter het tempo van de quests. Deze kent namelijk een aantal problemen. Zo brengt het verhaal je constant van stad A naar stad B, gevolgd door een kerker en een eindbaas. De kerkers en bazen zien er anders uit maar toch heb je dit na drie keer wel gezien. Een aantal puzzels of andere omgevingen hadden het tempo al wat laten variëren. Daarnaast is de moeilijkheidsgraad een dingetje. Het blijft een moeilijke game nadat je deze hebt ingesteld. Je ontkomt er dan ook niet aan om soms flink te grinden en je level/jobs te verhogen.
Om dit grinden enigszins tegen te gaan kun je voorwerpen vinden die je wat XP geven. Dit is echter zo minimaal dat het niet veel verschil gaat maken. Toch is het grinden een bekend element bij JRPG en weten spelers dit voordat ze aan zo’n game beginnen.
Nostalgie in een modern jasje
Bravely Default 2 haalt flink wat elementen uit het origineel en streeft daarnaast ook naar het recreëren van de grafische elementen die we zagen op de 3DS. Dit element heeft zo zijn positieve en negatieve uitwerkingen. Zo is de waterverf-achtige visuele stijl prachtig vormgegeven en vind je genoeg details hierin terug. De designs van de personages en monster zijn daartegen dan weer wat minder uitgewerkt. Ik kan niet goed plaatsen hoe dit komt, maar deze lijken niet geheel op hun plaats te zijn. De Chibi-stijl ziet er op zichzelf staand goed uit, maar passen niet in elke omgeving. De stemmencast is daarentegen dan wel weer geslaagd. Zowel de Engelse als Japanse cast passen goed bij de personages en de vrijheid om te wisselen tussen deze twee is een groot pluspunt.
De game ziet er over het algemeen goed uit in handheld-modus maar wanneer je op de tv speelt merk je dat niet alles even helder en strak is. Het job-systeem en Brave/Default-systeem uit het origineel stelen wederom opnieuw de show in dit deel waardoor er flink wat tactiek komt kijken bij zowel de standaard gevechten en de baas gevechten.
{!{wpv-view name=’review-blok’}!}
Geschreven door:
[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]
