Anger Foot doet precies wat het belooft

De naam Anger Foot laat weinig aan de verbeelding over: je bent boos op de wereld en zal daarbij voornamelijk je voeten gebruiken om dat te laten merken. Een redelijk simpel concept, maar ontwikkelaar Free Lives duikt er voor de volle honderd procent met een gestrekt been in. Toch wist de game bij mij nooit meer dan alleen een vervelende trap tegen mijn schenen te worden.

Het leven in Shit City is… nou ja, niet geweldig te noemen. Een stad die in de handen is van de Crime Minister en waar misdaad letterlijk loont – het is een teringbende, op zijn zachts gezegd. Shit City heeft vier gangs die de macht verdelen in de vorm van de Violence Gang, de Pollution Gang, de Business Gang en de Debauchery Gang. Of het een niet al te subtiele sneer is naar Kaapstad − thuishaven van ontwikkelaar Free Lives − laten we maar even in het midden.

In het midden van deze chaos woon jij: Mr. Foot, maar voor je vrienden gewoon Anger Foot. Samen met je vriendin leef je een leven van lichte misdaad en het verzamelen van sneakers. Als men echter het lef heeft om je zuurverdiende collectie sneakers te stelen, komt het slechtste in je naar boven en ga je aardig wat stennis schoppen om erachter te komen wie jouw woede op zijn hals heeft gehaald.

Stap voor stap, trap voor trap

In Anger Foot storm je door zo’n 60 levels heen op zoek naar je favoriete sneakers. Het feit dat iedereen in de stad je tegen lijkt te willen houden, kan jou weinig schelen. Onder keiharde hardstylebeats begint het bloed te pompen en vliegen de vijanden in de rondte. Vliegen is hierbij vrij letterlijk, want het merendeel van jouw aanvallen gebeurt door middel van je voet. Met een druk op de knop vliegt je voet vooruit en tuimelen jouw vijanden door de levels heen.

Het wordt daarbij een soort dodelijke balletvoorstelling, waarbij iedere vijand als een goed ingestuurde tegenspeler op het juiste moment het toneel oploopt. Keer op keer krijg je de kans om vijanden door de lucht te laten vliegen, maar zoals bij een voorstelling van hoog niveau wordt iedere fout ook meteen afgestraft.

Eén vijand die zijn handen op jou weet te leggen of een kogel te veel die je schampt en het is klaar. Level over, leven voorbij: begin maar opnieuw. Zo kan het makkelijk voorkomen dat je een level wel veertig keer speelt, helemaal omdat er geen checkpoints in de relatief korte levels zijn. Dat maakt de game vaak onvergeeflijk en als dat je niet ligt, is het al snel niet meer leuk.

Stampvoetend de wereld door

Wanneer je echter in de flow zit, dan is Anger Foot een samensmelting van epische chaos. Je trapt deuren in, pakt een wapen op, schiet een aantal vijanden neer, gooit je wapen weg om een vijand te verdoven, pakt een ander wapen op, deelt weer een trap uit. Trappen, schieten, gooien, pakken, trappen, schieten, trappen, trappen. Trappen. Heel veel trappen.

Trappen blijft de hele game essentieel. Want ondanks dat er tien verschillende wapens zijn, hebben ze allemaal maar beperkte munitie tot hun beschikking. Van pistolen en SMG’s tot toiletontstoppers en kruisbogen: ze hebben allemaal maar een paar kogels. Zo heeft een shotgun maar vier patronen voordat je deze weer weg moet gooien, wat je continu wel laat nadenken over wanneer je een trap of een kogel afvuurt. Beslissingen die in een fractie van een seconde moeten gebeuren, want… ah, je bent alweer dood. Begin maar opnieuw.

Brand new kicks

Om de levels meer dynamiek te geven, heeft ieder level ook zijn eigen doelstellingen. Buiten het standaard ‘voltooi het level’ hebben levels ook doelen als ‘gebruik alleen je voet’, ‘niet springen’ of ‘voltooi binnen X seconden’. Om die doelstellingen te voltooien, moet je vaak weer gebruik maken van speciale schoenen die je kan kiezen. Deze verdien je door eerdere missies te voltooien en sterren te verdienen of eindbazen te verslaan.

Helaas is maar een klein setje schoenen echt nuttig om alledaags te gebruiken. Denk aan de sandalen die je een tweede leven in het level geven of schoenen die je bij iedere geraakte trap een kogel teruggeven. Maar het merendeel is niet nuttig of gewoon niet leuk. De game is al moeilijk genoeg zonder dat je bijvoorbeeld doodgaat wanneer je stilstaat of deuren tegenkomt die ontploffen wanneer je er tegenaan trapt.

Deze extra challenges, die meteen al worden gepresenteerd wanneer je een eerste keer door het level gaat, haalden dan ook de flow weer uit de game. Ook andere aspecten van de game hebben last van dit vertragende effect. Het feit dat je een paar seconden moet wachten voordat je het level kan resetten, of dat je eerst terug naar de kaart moet om een nieuw level te beginnen bijvoorbeeld. Je wordt telkens weer uit de high van die koortsachtige, hardstyle-gedreven droom getrokken en de low die daaruit volgt was voor mij genoeg om het plezier uit de game te zuigen.

Voor wie zijn opgekropte woede er even uit wil trappen, is Anger Foot nu beschikbaar op Steam. Het is nog niet bekend of de game ook naar andere platformen gaat komen.