Dit zijn de horrorgames waar wij als redactie naar uitkijken

Bibber je suf

De pompoenen zijn verdwenen uit het straatbeeld, de kostuums weer terug in de kast en de snoepjes zijn inmiddels alweer verteerd. Om toch nog even in de sfeer van Halloween te blijven, gaan we het hebben over het genre horror. Er zijn de laatste tijd veel nieuwe releases en remakes aangekondigd in het genre horrorgames. Onze redactieleden kijken er erg naar uit om zichzelf de stuipen op het lijf te jagen en geven allemaal hun favoriete game aan die nog moet uitkomen.

Met de wintertijd die kort geleden is ingegaan wordt het ‘s avonds ook steeds eerder donker. Ideaal om je horrorgame-ervaring te maximaliseren. Weg mag je verduisterende rolgordijn en zeg maar hallo tegen je koptelefoon voor de perfecte ervaring. Ik heb een haat-liefdeverhouding met horrorgames. Ik vind het spelen doodeng, maar ook weer verslavend. Ik vergelijk de schrikmomenten in horrorgames met hetzelfde gevoel, vlak voordat ik op ga tijdens een toneelstuk. Je denkt: ”Ah crap waarom doe ik mezelf dit aan!”, maar de adrenaline voelt te goed om het niet te doen. Hebben onze redacteuren net zo’n verslavingsgedrag voor horrorgames en waar kijken zij het meeste naar uit? Je leest het hieronder!

Paul – Dead Space

In mijn ogen een van de beste sci-fi horrorgames die ooit is uitgekomen en eentje waar ik razend naar uitkijk in de categorie remake. Dead Space is een third-person shooter met elementen die we kennen uit de Resident Evil-franchise. Lastige besturing, weinig kogels, schrikeffecten, epische bazen en een solo campaign. Het verhaal draait om protagonist Isaac Clarke. Hij is een technicus die met zijn team op een noodoproep af gaat van een groot ruimteschip: de USG Ishimura. Hun eigen ruimteschip raakt beschadigd tijdens het aanmeren en dus moeten er reparaties worden verricht. Maar er klopt iets niet op Ishimura. Het is stil, verdacht stil en terwijl Isaac door de ruimtes van Ishimura loopt, komt hij tot de verschrikkelijke ontdekking dat de hele bemanning niet meer leeft. Althans, niet meer op de ‘gewone’ menselijke manier.

We hebben al een preview geschreven waarin uitgebreid wordt stilgestaan bij de aankomende remake. Dead Space is de eerste horrorgame die ik volledig heb gespeeld. Het heeft me wel zes maanden geduurd om deze uit te spelen. Ik was namelijk meerdere keren gestopt, omdat ik de game te eng vond. Na een aantal keer een schone pyjama te hebben aangetrokken is het me toch gelukt om de game helemaal uit te spelen. Ook deel twee en drie heb ik vervolgens met plezier uitgespeeld. Gaat de remake mij de game wederom een aantal keer op pauze laten zetten? Ik kan in ieder geval niet wachten totdat ik Isaac Clarke weer onder mijn controle heb.

Brechtje – The Outlast Trials

Ik hou van horror. Films, games, boeken: you name it. Door zoveel angstaanjagende verhalen te bingen wordt het wel steeds moeilijker om iets engs te vinden. Dan komt er een punt waarop je een beetje immuun wordt. Bij de Outlast-games is dat niet het geval. Deze survival-horrorgames gaan onder je huid zitten. Daar ging ik aan de slag met Outlast 2: midden in de nacht, lampen uit, deur op slot (want je weet nooit) en spelen. Doodsbang was ik, maar toch moest ik door. Kort daarna speelde ik ook het eerste deel. Outlast is een van de meest creepy, twisted horrorgames die ik ken.

Je kunt je dus wel voorstellen dat ik behoorlijk uitkijk naar The Outlast Trials, een nieuwe game aangekondigd door ontwikkelaar Red Barrels. Een beetje apart is dat het onder andere een multiplayergame wordt. Ik ben heel nieuwsgierig naar hoe ze daar vorm aan gaan geven (en of ik iemand zo gek krijg om mee te doen). Over de setting is nog weinig bekend, maar we weten dat er waarschijnlijk experimenten op de speler gedaan worden door een maffe professor tijdens de Koude Oorlog. Ik ben geïntrigeerd.

Dirk Sung – Resident Evil 4 Remake

Oei, wat heb ik in mijn leven al veel tijd gestoken in Resident Evil 4. Eerst alle groeven uit de minidisc gedraaid op de GameCube (2005) en daarna nog de remastered-versie stuk gespeeld op de Playstation 3 (2011). Mensen vragen mij wel eens: “Maar Dirk Sung, gaat dat nou nooit vervelen, dat Resident Evil 4?” en dan dien ik ze van repliek met “Nee, mensen, nooit!”. Zo gaan die gesprekken.

Resident Evil 4 was bij de release compleet overdonderend. Het is het eerste deel in de franchise dat een over-de-schouder-perspectief hanteert bij het vuren van je wapen. Het liet je in een 3D-wereld rondlopen, waar voorgaande delen stilstaande pre-rendered omgevingen hadden. Het verschoof de focus van pure survival-horror (weinig munitie, weinig vijanden) naar actie-horror (veel munitie en golven van vijanden). Het verhaal was ook veel grootser dan de toch wat beperkte avonturen in Raccoon City en de Spencer Mansion. In Resident Evil 4 verken je verlaten mijngangen, bezoek je smoezelige kerkjes en kom je de engste gedrochten tegen in de laboratoria van Los Illuminados. Die eerste keer dat je ‘bewerkt’ wordt door de chainsaw ganado vergeet je de rest van je leven niet meer.

23 maart volgend jaar verschijnt Resident Evil 4 Remake. Ik heb er weer zin in; tot ziens zonlicht! Je schijnt in de remake te kunnen lopen en schieten tegelijk, maar ik hoop verder dat de vernieuwingen, behoudens de visuele upgrade, minimaal zijn. Je verandert immers ook niets aan de glimlach van de Mona Lisa.

Amador – The Callisto Protocol

Van de hele redactie ben ik misschien de grootste bangerik en mijd ik enge games maar al te graag. Het engste wat ik heb gespeeld is de remake van Resident Evil 2 en de eerste BioShock-games. Toch is er een horrorgame die me sinds de eerste trailer heeft weten te grijpen en dat is The Callisto Protocol. Het doet denken aan die goede oude tijd toen games als F.E.A.R., Amnesia en uiteraard Dead Space iedereen de stuipen op het lijf jaagden. Iedereen behalve ik dan. De man achter Dead Space is nota bene verantwoordelijk voor The Callisto Protocol. Het project lijkt in hele goede handen te zijn en de game heeft me al een hartverzakking gegeven tijdens ons bezoekje aan gamescom…

Na iedere trailer die uit is gekomen ben ik steeds meer vastbesloten om mijn angsten aan de kant te zetten, want de game ziet er zo goed uit. De graphics, de designs van de vijanden en de enorme hoeveelheid gore. Blijkbaar is The Callisto Protocol zo choquerend dat de game niet meer uitkomt in Japan. Het klinkt alsof Striking Distance Studios de grenzen van het genre heeft opgezocht en dat moet de echte horrorfans goed doen. Of het een hele goede keuze is om te spelen voor een held op sokken is te betwijfelen, maar ik ben van plan er zelf achter te komen volgende maand.