Abzû biedt een oase van rust

In 2016 gaf het toepasselijk genaamde Giant Squid Studios de game Abzû uit. Daarin neem je de rol aan van een duiker die de diepe krochten van de zee ontdekt en het leven terugbrengt in verdorde onderwaterlandschappen. De korte game viel in de prijzen dankzij de prachtige soundtrack van Austin Wintory. Ik was benieuwd of de game vijf jaar later nog steeds de moeite waard is en heb hem daarom maar eens opgestart.

Eigenlijk ben ik nooit zo’n groot fan geweest van de zee; grote diepten waarvan de bodem onzichtbaar is vind ik eerder beangstigend dan rustgevend. Toch besloot ik Abzû eens een kans te geven omdat ik een zwak heb voor goede soundtracks en kleurrijke games – en ook een beetje voor haaien. Na een aantal wat langere games beloofde het een frisse, korte duik te zijn. Of dat ook zo was…

In het Oud-Sumerisch kan het woord abzu letterlijk vertaald worden als ‘diep water’ (ab=water, zu=diep). De titel is dus een goede reflectie van de game zelf: kort maar krachtig. Je begint je reis door de zee simpelweg door vanuit het wateroppervlak naar beneden te duiken. Vanuit daar is vrijwel de hele game op intuïtieve wijze te ervaren. In het begin is het heerlijk om even rond te zwemmen en mee te liften met de wat grotere vissen en schildpadden, maar daarna beginnen de handen te jeuken naar meer.

Dat wordt gegeven: elk deel heeft een eigen biodiversiteit om te ontdekken. Bij verborgen poeltjes op de bodem kun je nieuwe diersoorten loslaten en op andere plekken zijn schelpen verstopt. In bijna elk gedeelte kun je een plekje vinden om te mediteren, waardoor je de dieren op je gemak kunt bekijken. Heerlijk. Een mooie bijkomstigheid is dat alle soorten die je tegenkomt ook daadwerkelijk bestaan, of ooit bestaan hebben.

Het duurt niet lang voor je erachter komt dat er meer aan de hand is; in ruïnes van een gevallen samenleving zijn muurschilderingen te zien van duikers net zoals jij. Van die samenleving zijn ook schadelijke resten achtergebleven. Aan jou als speler dus de taak om de oorzaak ervan te vinden en uit te schakelen.

Het verhaal is simpel en laat een hoop aan de verbeelding over. Als speler kun je de gaten zelf invullen en de game voelt daardoor behoorlijk intuïtief aan, maar soms miste ik persoonlijk een beetje context. Het middenstuk werd daardoor juist verwarrend en dat is jammer. De levels waarbij je een groep verschillende diersoorten loslaat en met ze mee kunt zwemmen zijn daarvoor een enorme goedmaker, evenals de onverwachte vriendschap die je met één van deze zeewezens sluit. Het voelt alsof je alle tijd van de wereld hebt, ook al ben je eigenlijk in een uur of drie door de game heen.

Mocht je ooit Journey gespeeld hebben, dan weet je ongeveer wat je kunt verwachten: een game die zowel avontuur als rust biedt. Het is een aparte combinatie die verrassend goed werkt. Overigens heb ik me slechts een paar keer ongemakkelijk gevoeld bij een diepe onderzeese afgrond. Ook al heb je het net zoals ik dus niet zo op diepe zeeën, Abzû is zeker de moeite waard. Dat kleine momentje van rust is nu zo veel meer waard dan ooit tevoren.

Heb jij Abzû gespeeld? Laat ons in de comments weten wat je ervan vond!

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]