Wie zijn de grote kanshebbers op Eurovisie 2021?

De euphoria was groot toen Nederland in 2019 met Duncan Laurence het Eurovisie Songfestival won. Want niet alleen was het wat ons betreft de terechte winnaar, zijn winst betekende ook dat het eerstvolgende songfestival in Nederland zou plaatsvinden. Helaas is dat een jaar later dan gepland en met allerlei voorzorgsmaatregelen, maar dat mag de voorpret niet drukken voor het Eurovisie 2021 in Rotterdam.

De inzendingen zijn bekend, er is al gerepeteerd en alles ziet er naar uit dat het grote Europese muziekfeest vanavond van start gaat. De bookmakers hebben in elk geval al een eerste rangschikking gemaakt in de acts die uit de 39 landen worden afgevaardigd. Nu zitten de gokkende Eurovisiefans er nog al eens naast dus besloten wij aan de nummers eens goed te analyseren.

Maxime – Ik heb behoorlijk wat favorieten dit jaar: Italië, België, Frankrijk en Portugal bijvoorbeeld. Ook voor de Nederlandse inzending heb ik een zwakke plek. Al die landen hebben heel verschillende nummers ingestuurd die stuk voor stuk goed doen wat ze moeten doen. Toch steekt er maar eentje bovenuit, en dat is voor mij de inzending van Litouwen:  Discoteque van The ROOP. 

Het nummer is misschien niet iets dat voor mij bij de eerste keer aan zou slaan – muzikaal en met name tekstueel gezien zit het vrij simpel in elkaar. Het is dan ook niet een song die je niet alleen moet luisteren, maar ook moet zien. De uitstraling van de band – en dan vooral de zanger – maakt het plaatje namelijk compleet. Toen frontman Vaidotas Valiukevičius vorig jaar in isolement zat in een studio, kwam daar vanzelf een nummer uit over dansen in je eentje. Een danser ben ik nooit geweest maar het sentiment mag er wat mij betreft zijn: soms is het best oké om in je eentje even los te gaan.

Ivo – Net als Maxime vind ik het dit jaar echt lastig om te kiezen. Er zitten veel sterke kandidaten bij, die allemaal hun eigen kracht hebben; Rusland heeft misschien wel het beste concept, Ijsland is het meest aandoenlijk, Ierland zou het goed doen op de radio en ga zo maar door. Hoe kies je dan je favoriet?

Nou, op gevoel. Dan bedoel ik een letterlijk gevoel: Growing Up Is Getting Old is het enige nummer waar ik kippenvel bij kreeg. Ik kan eigenlijk niet helemaal plaatsen waarom ik het zo’n fijn nummer vind, want echt revolutionair is het niet. Het is gewoon mooi gearrangeerd, met als kers op de taart dat de zangeres een fijne, Billie Eilish-achtige klank toevoegt. Daarnaast toont de tekst kwetsbaarheid, en dat heeft iets ontwapenends – vooral als je het daarna vergelijkt met de dansende ijshoorns van Moldavië.

Robert – Voor mij was het ook Growing up is getting old van Victoria uit Bulgarije die grote indruk maakte. Een gevoelig nummer dat een prachtige opbouw heeft. Daarnaast hoeven we niet bang te zijn dat Victoria straks op het podium opeens vals zingt, want ook in deze akoestische versie zingt ze het nummer perfect. 

Toch is Victoria niet mijn favoriete inzending dit jaar. Dat is toch echt IJsland met het nummer 10 Years. Daði og Gagnamagnið is namelijk niet alleen een band die zichzelf niet te serieus neemt en daar een prachtige act omheen heeft gebouwd, maar het is ook een heel lekker nummer. Lekkere basloopjes, goede vocals; dit is een band waar ik rustig een concertkaartje voor zou kopen.

Maxime – Bij een aantal inzendingen probeer ik me altijd af te vragen wat de schrijvers en performers er nou echt zelf van vinden. Dit jaar staat Denemarken bij mij hoog op die lijst met een nummer dat onsamenhangend overkomt en wat betreft staging niet echt interessant is. Ook Rusland vind ik muzikaal gezien niet indrukwekkend, maar daar maakt de staging het juist weer goed. De dansende ijshoorns van Moldavië die Ivo hierboven al noemde maken ook niks bij me los.

Gelukkig valt het aantal saaie ballads dit jaar redelijk mee, maar Georgië stuurde er een die zowel muzikaal als tekstueel bijna slaapverwekkend is. Ach, over smaak valt natuurlijk niet te twisten en voor de afwisseling zijn dit soort nummers ook prima.

Ivo – Dit Songfestival lijkt er een te zijn van uitersten. Er zijn veel sterke inzendingen, maar ook echt wel een aantal inzendingen waarbij ik me spontaan afvraag wat er achter de schermen gesnoven werd. Dit jaar vind ik Fallen Angel van Noorwegen persoonlijk het dieptepunt.

Kijk, het is natuurlijk het Songfestival, dus ik vind het echt niet erg als er een flinke dosis camp bij komt kijken. Kijk maar naar de inzending van Duitsland: ze zullen waarschijnlijk niet winnen, maar het optreden is wel grappig voor de afwisseling. Het probleem bij Noorwegen is echter dat het totaalplaatje niet klopt. De staging en styling zijn extravagant, maar het liedje zelf is bijna banaal te noemen. Door dat contrast ontbreekt de knipoog – de zelfspot die juist zo belangrijk is als je het kitscherige op wilt zoeken. Gelukkig kan hij die vleugels wel gelijk gebruiken om terug naar Noorwegen te vliegen.

Robert – Een flink aantal acts kan dit jaar de halve finales maar beter overslaan en direct naar huis. Bijvoorbeeld Denemarken dat probeert om iedereen negatieve associaties te geven bij de jaren 80 vibes. Ook Duitsland hoeft wat mij betreft niet af te reizen naar Rotterdam, want naast zijn haatgevoelens ontbreekt ook enig gevoel voor muziek. 

Dan is er nog een hele reeks van acts die gewoon vrij saai zijn. Zoals Slovenië dat opnieuw een vrouw stuurt en haar met grote uithalen een heel saai nummer laat zingen. Gelukkig kan Ana Soklič meteen aan de bak als Britney Spears look-a-like. Dus haar carrière is niet helemaal verloren. Het dieptepunt dit jaar vind ik toch wel Georgië. Hoewel hij een mooie baard heeft, zingt hij in de clip al vals, dus dat kan nooit goed gaan.

Maxime – Ik hoop dat Italië wint, en die kans is volgens de bookmakers best aanwezig. Hoewel ik de inzending van Litouwen erg tof vind, behoort mijn muziekhart toe aan de rock en wist de Italiaanse band Måneskin het helemaal te veroveren met Zitti e Buoni. Het zou niet de eerste keer zijn dat een harder rocknummer wint (ken je deze nog?), maar het is wel al even geleden. 

Ik denk dat we Malta niet meteen moeten afschrijven, want zangeres Destiny heeft een lekker nummer en een stevige stem. Ook het nummer van Cyprus maakt wellicht kans, mits performer Elena haar zang zuiver kan houden ondanks de strakke tempowisselingen en een flinke choreografie. Als Frankrijk de eerste plek behaalt – en die kans is ook zeker aanwezig – dan vind ik dat overigens ook zeer terecht. Barbara Pravi zet een prachtig gevoelig nummer neer dat ingetogen begint maar uiteindelijk uitbarst in emotie. Gewoon mooi.

Ivo – Hoewel Bulgarije bij mij op één staat, denk ik dat de winst dit keer naar Italië gaat. De band heeft veel charisma en het nummer heeft gewoon een hoeveelheid power waar je u tegen zegt. Persoonlijk voel ik me vaak minder verbonden met een nummer als ik de tekst niet versta, maar het zou zeker niet de eerste keer zijn dat een non-Engels nummer (terecht) wint.

Robert – Ik hoop natuurlijk dat IJsland wint, maar ik denk eerlijk gezegd niet dat het gaat gebeuren. Frankrijk staat erg hoog bij de bookmarkers, maar ik denk toch dat Victoria uit Bulgarije de meeste kans maakt. Een gevoelig liedje met een mooie opbouw kan het goed gaan doen nu we allemaal een lastig jaar achter de rug hebben.

Het Eurovisie Songfestival is op 18, 20 en 22 mei te volgen op NPO1.

Wat zijn jouw favoriete nummers? We horen het graag van je in de comments!

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]