The Long Way to a Small, Angry Planet
Door de ruimte met je 'found family'
Becky Chambers (1985) bracht haar debuut The Long Way to a Small, Angry Planet op een verrassende manier uit: ze promootte het boek via Kickstarter en haalde zo genoeg geld op om het zelf uit te kunnen geven. Inmiddels is de in 2015 uitgekomen sci-fi-roman voor verschillende prijzen genomineerd, waaronder de Arthur C. Clarke Award.
In Chambers’ sci-fi-verhaal duik je niet alleen de toekomst in, maar ook het schip dat een thuis vormt voor haar excentrieke crew. Het is een frisse wind die het genre binnenwaait en die stof tot nadenken biedt. Het is ook het begin van een prachtige serie die zich uitspreidt over een breed scala aan plaatsen, tijden en situaties. Maar het begint bij Rosemary Harper.
Wormgaten tunnelen
Wanneer de gevluchte Rosemary met een nieuwe identiteit aan een baan begint op het ruimteschip de Wayfarer, verwacht ze er niet veel van. Het is een van de schepen die wormgaten maakt zodat anderen er later doorheen kunnen reizen – dat blijkt best gevaarlijk werk, want als het misgaat, dan gaat het ook écht goed mis.
Ashby, de kapitein van de Wayfarer, krijgt een flinke kans aangereikt wanneer hem de grootste opdracht tot nu toe wordt voorgelegd. De crew wordt gevraagd een wormgat te bouwen naar een vijandige planeet die ver buiten de politieke grenzen van de geallieerde Galactic Commons ligt. Om dat te doen, zal de groep eerst naar de planeet af moeten reizen. De weg ernaartoe is gevaarlijk, mooi en indrukwekkend, en Rosemary en de rest van de crew ontdekken langzaam maar zeker dat hetzelfde geldt voor het wereldje dat ze voor zichzelf hebben opgebouwd in de Wayfarer.
“The point of a family, he’d always thought, was to enjoy the experience of bringing something new into the universe, passing on your knowledge and seeing part of yourself live on. He had come to realize that his life in the sky filled that need.”
– Becky Chambers
Een groot schip met een kleine crew
In plaats van ingewikkelde lore en loslopende verhaallijnen biedt The Long Way to a Small, Angry Planet een verhaal dat vooral gedreven wordt door de personages. Het grootste deel van het boek speelt zich af op de Wayfarer, waardoor de focus blijft liggen op de kleine groep mensen, aliens en AI, en hoe zij zich binnen het universum bewegen.
De crew bestaat uit hele diverse soorten personages die allemaal een eigen cultuur, geloof en biologie met zich meebrengen. De culturele verschillen laten je nadenken over hoe wij in het echte leven met zaken als oorlog, seksualiteit of het opvoeden van kinderen omgaan. Het is een stuk minder bombastisch dan veel andere sci-fi en geeft daardoor ruimte voor rust en reflectie – ondanks de onrust waarin de crew zich soms bevindt.
De Wayfarer-serie is nog niet voorbij!
Becky Chambers’ The Long Way to a Small Angry Planet is het eerste deel van een serie waarbij de focus in elk boek verschoven wordt naar nieuwe hoofdpersonages. Het vierde en laatste deel wordt komend jaar uitgebracht.
Geschreven door:
[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]
