Alles van Rammstein tot aan een eerbetoon aan de Schotse Hooglanden
Je weet dat het december is als je social media-feeds volstromen met Spotify Wrapped. Pixel Vault grijpt het muziekoverzicht van de streamdienst graag aan om de redactie zijn muzikale (wan)smaak te laten opbiechten. Lees hier waar de crew in 2022 naar luisterde en deel jouw toplijstje in de comments.
Op het gebied van games ligt de mening van de redactie ver uit elkaar, maar dat is niets vergeleken met de verschillende muzieksmaken van de redacteuren. Dat blijkt ook uit de Spotify-lijsten van 2022, waar echt van alles voorbij komt.
Amador – Rammstein | Zeit
Over het algemeen was de pandemie een vreselijke periode voor iedereen, daar kunnen we het over eens zijn. Toch heeft het voor mij iets heel moois opgeleverd en dat is Zeit, het nieuwe album van mijn favoriete band Rammstein. In 2019 had de band al een nieuwe plaat uitgebracht en was er een lange internationale tour gepland, maar door COVID-19 heeft de Duitse groep ruim twee jaar geen shows kunnen geven. In 2020 en 2021 werden er al foto’s gedeeld dat de mannen vooral in opnamestudio’s en oefenruimtes te vinden waren om de tijd te doden, met als resultaat het fantastische nieuwe album Zeit dat dit voorjaar is verschenen.
Het liedje met dezelfde titel als het album is veruit het beste nummer: een epische track die met een rustige piano begint om langzaam op te bouwen naar een muur van geluid. Het is voor Rammstein een gevoelig nummer, vooral qua tekst waarin wordt bezongen dat de tijd niet stilstaat ook al wil je het soms heel graag.
Het album Zeit is een rare mix tussen dit soort gevoelige nummers en de nogal platte teksten waar Rammstein ook om bekendstaat. Er komen maar weinig mensen weg met een tracklist waarin een nummer over racisme en vreemdelingenhaat wordt opgevolgd met een track waarin de zanger toch heel graag een vriendin wil met grote borsten. Oh Rammstein. Never change!
David – One More Time | Highland
Ik val vrijwel elk jaar in een of ander obscuur rabbit hole. Twee jaar geleden was het Japanse citypop, vorig jaar was het Oekraïense moderne pop. Dit jaar besloot het magische Spotify-algoritme mij Zweedse pop uit met name de jaren tachtig en negentig voor te schotelen en dan verwijs ik specifiek naar het nummer Highland, een nummer uit 1992. Nu ga ik niet ontkennen dat dit nummer eigenlijke een enorme guilty pleasure is. Het nummer is een lofzang voor de (Schotse) Hooglanden en het verlangen naar een uitvlucht uit het stadsleven en complete rust.
Erg realistisch is het niet natuurlijk, maar het is lekker om er eens flink bij weg te dromen. Dit nummer kwam vaak langs toen ik écht geen zin meer had in mijn baan, dus het wist flink op mijn gemoederen te spelen. Het nummer heeft een lekkere beat, een goede hoeveelheid synthesizer en een heerlijk dramatische en ietwat kleffe tekst, dat allemaal samenkomt in een stevig overdreven refrein. Typisch iets voor mij om in 2022 heel hard te gaan op een nummer dat dertig jaar geleden uitkwam. Maar ach, the algorithm knows best.
Freek – Nightwish | Shoemaker
Nightwish heeft met zangeres Floor Jansen natuurlijk toptalent in huis. Deze Nederlandse dame geeft dan ook stem aan de rest van de Finse band. Met het nummer Shoemaker van het album HUMAN. :II: NATURE raakt Nightwish even letterlijk als figuurlijk de juiste snaar.
Het nummer gaat over dr. Eugene Shoemaker, een Amerikaanse geologist met een bijzondere voorliefde voor de maan. De prominente wetenschapper heeft in de jaren vijftig en zestig veel betekend voor onze kennis met betrekking tot deze natuurlijke satelliet. Helaas is hij in 1997 overleden in een auto-ongeluk. Maar als eerbetoon aan zijn bijdrage is in 1999 zijn as naar de maan gebracht en daar tot rust gelegd, waardoor dr. Shoemaker nu als enige mens op een ander hemellichaam mag rusten. Nightwish doet hem eer aan met dit nummer. Daarnaast heeft Nightwish ook zijn favoriete tekst van Romeo and Juliet in het nummer verwerkt.
Deze man mag als enige elke dag genieten van een aardopkomst vanaf de maan, waar hij zoveel voor heeft gedaan. Dat de band dan ook nog Nightwish heet, kan geen toeval zijn.
Robert – Taylor Swift | Anti-hero
Net als vorig jaar vorig jaar staat Taylor Swift opnieuw bovenaan mijn Spotify Wrapped. Momenteel zit ik nog in de ontkenningsfase als swiftie en wijt ik dit vooral aan het nieuwe album Midnights dat dit jaar verscheen. Het is weer meer een echte popplaat geworden na de folkalbums Evermore en Folklore.
Wel zitten er opnieuw mooie samenwerkingen in met onder andere Lana Del Rey (Snow on the beach), Aaron Dessner (The Great War) en de Haim-zussen in de videoclip van het nummer Bejeweled. Het meest beluisterde nummer van dit album was bij mij uiteindelijk toch Anti-Hero. Swift stelde zich nog niet eerder zo kwetsbaar op, door haar eigen onzekerheden te beschrijven.
Anti-Hero was uiteindelijk niet het meest beluisterde nummer van mijn 2022 Spotify Wrapped. Stipt op 1 staat Motion Sickness van nieuwkomer Phoebe Bridgers. Nieuwkomer in mijn lijst dan, want ze heeft al meerdere albums op haar naam staan die ik afgelopen jaar allemaal heb geluisterd, met haar laatste album Punisher op één. Het feit dat ik haar per toeval kon zien op Rock Werchter dit jaar, maakt Bridgers de meest memorabele artiest van 2022 voor mij.
Paul Schulte – Bo Burnham | Don’t Wanna Know
Ik was vrij laat met het bekijken van de documentaire van Bo Burnham, die al in 2021 uitkwam. Begin dit jaar keek ik Inside in eerste instantie alleen, maar na twintig minuten drukte ik toch op de pauzeknop en heb ik mijn vrouw overtuigd mee te kijken en aan het einde voelde ik een leegte. De nummers in de film vond ik zo briljant dat ik gelijk Spotify in dook op zoek naar het album.
Wat de maanden daarna gebeurde was een ware verslaving, waarbij ik tijdens elke autorit standaard het album aanzette. Resultaat was dat ik op de dag van vandaag alle nummers mee kan zingen, inclusief het satirische: “Welcome To the Internet”. Het nummer Don’t Wanna Know staat toevallig bovenaan, maar van de top 20 meest beluisterde nummers staan er zeker tien in van Bo Burnham. Het is een understatement dat ik een fanboy ben geworden.
Verder is mijn lijst een standaard lijst die al een aantal jaren voor mij bekende artiesten laat terugkomen, zoals Radiohead, James Blake en Vulfpeck. Wel moet ik toegeven dat ik dit jaar minder muziek ben gaan luisteren en me meer heb beziggehouden met podcasts.
Eentje die ik liefhebbers van de serie Scrubs zou willen aanbevelen is Fake Doctors, Real Friends. Tijdens deze Podcast vertellen Zach Braff en Donald Faison (JD en Turk) over hun avonturen tijdens de opnames van de serie en kijken ze elke aflevering terug, waarin ze hun mening over de aflevering geven en leuke anekdotes vertellen.
Kevin – Sting | What Could Have Been
Mijn Spotify Wrapped-lijstje is altijd een rommeltje. Vaak scoren Nederlandstalige bands aardig zoals Bløf of De Dijk, maar dit jaar is het iets meer een mengelmoesje. Lo-fi beats en soundtracks vullen de lijst aan, maar fier bovenaan staat de Britse Gentleman in New York: Sting. Nadat ik ontdekte dat Sting de soundtrack voor een musical had geschreven, viel ik langzaam in een Sting-rabbit hole waar ik voorlopig nog niet uit kom.
Toch is het niet een nummer van zijn laatste album The Bridge of uit zijn musical The Last Ship dat helemaal bovenaan staat, hoewel beide heerlijke nummers hebben. Mijn meest gedraaide plaat van dit jaar is What Could Have Been, het sluitstuk van de televisieserie Arcane. Dit heerlijke, diepe, duistere nummer geeft een goed beeld van wat de serie in zich had en wordt fenomenaal aangevuld door violist Ray Chen. By far de beste plaat van de soundtrack en sowieso mijn nummer van het jaar.
