Esther leest 80 boeken – deel 3

Ik wil graag 100 boeken per jaar lezen. Waarom? Omdat lezen is wat ik het allerliefste doe. Ik vind het zo leuk dat ik zelfs Literary Studies heb gestudeerd, maar ik merk dat mijn leestijd tegenwoordig besteed wordt aan TikTok, Instagram en het gedachteloos opnieuw en opnieuw kijken van Modern Family. Elk jaar leg ik de lat iets hoger, van 50 boeken per jaar (2022), naar 60 boeken per jaar (2023) en dit jaar wil ik 80 boeken lezen. Elke maand vertel ik je hier hoe het gaat en welke boeken ik gelezen heb. Vandaag: deel 3. Maak je klaar voor een paar teleurstellingen.

Een kleine disclaimer, want ik wil benadrukken dat ik niet vind dat het gaat om het getal, het aantal boeken dat je per jaar leest. Ik heb dit persoonlijke doel gesteld omdat ik denk dat ik per jaar makkelijk 100 boeken kan lezen, maar nu mijn tijd aan onnodige andere dingen besteed. Ik doe die dingen dus minder en in plaats daarvan lees ik. Ik dwing mezelf niet en ga ook niet alleen maar hele korte boeken lezen, zodat ik mijn leesdoel maar haal. Het echte doel is mijn liefde voor lezen weer de ruimte geven. Laatste opmerking: lezen hoeft echt niet duur te zijn met een bibliotheekabonnement.

Het magische boek – Alice Hoffman (NL)

Laten we slecht van start gaan. Kan ik me dit boek nog goed herinneren? Nee. Waarom? Omdat ik echt bijzonder veel moeite heb gedaan om hier doorheen te komen. Het magische boek is het tweede deel in de serie Practical Magic en het eerste deel kan ik me dan nog wel goed herinneren. Dat heb ik met veel plezier en interesse gelezen en vandaar dat ik benieuwd was naar het volgende deel. Ik had moeten stoppen. 

De familie Owens kampt al driehonderd jaar met een liefdesvloek. Zodra de familieleden een liefdespartner krijgen, overlijdt deze bijna direct. Kylie besluit dat het genoeg is geweest en besluit de waarheid achter de vloek te ontdekken en de vloek ongedaan te maken. Klinkt spannend genoeg − is het niet.

Het boek gaat namelijk merkwaardig weinig over Kylie. In plaats daarvan volgen we familieleden die haar proberen tegen te houden (geen idee waarom) en lezen we vooral veel onnodige informatie over de personages (die we al kennen), over bezweringen, drankjes en hun ingrediënten (echt eindeloze lijsten) en eigenlijk over alles.

Personage Gillian doet er bijvoorbeeld bijna 20 pagina’s over om op een deur te kloppen. De persoon erachter wordt tot in den treure beschreven. Elk aspect van zijn leven en lichaam: zelfs een opsomming van al zijn tatoeages ontbreekt niet. En dat is eigenlijk het hele boek. En o, ja, dan hebben we Kylie nog. Waar we weinig van zien en dus ook weinig voor voelen.

Ik was zo blij dat ik het boek uit had. En ja, ik bleef lezen, want ik wilde weten hoe het dan zou eindigen. Maar goed, wat bleek: voor het einde hoef je het ook niet te doen. Verrassing!

Giovanni’s Room – James Baldwin (ENG)

Het boek dat ik hierna oppakte was Giovanni’s Room van James Baldwin. Dit was het boek dat de hoofdpersonages in Zwemmen in het donker stiekem lazen en dat maakte me nieuwsgierig. De thematiek van het boek komt deels overeen met dat van Zwemmen in het donker.

Dit boek vertelt het verhaal van David en Giovanni in Parijs. Ze beginnen een hartstochtelijke relatie, maar wanneer de vriendin van David terugkomt naar Parijs, doet David alsof zijn relatie met Giovanni nooit bestaan heeft. Het is het begin van het einde voor Giovanni, terwijl David de consequenties van zijn keuzes moet overzien.

Gepassioneerde liefde, onbeantwoorde liefde, verstikkende liefde, verboden liefde. Eigenlijk gaat dit boek over liefde en om die reden denk ik dat iedereen zich wel ergens in dit boek zal herkennen. Het laat ons gekke dingen doen, zet ons voor moeilijke keuzes en heeft vaak een permanente impact op ons leven. Liefde is lang niet altijd nog lang en gelukkig. James Baldwin weet dit ontzettend mooi te beschrijven in Giovanni’s Room en ik kan dit boek dan ook ten zeerste aanraden. Ik wil niet te veel verklappen, maar houd zakdoekjes paraat.

The Girls – Emma Cline (ENG)

In mijn vorige deel kon je al lezen dat ik erg gecharmeerd was van Emma Cline’s De gast. The Girls heb ik na het lezen van De gast dan ook direct gereserveerd bij de bibliotheek. Het is 1960 en we volgen tiener Evie Boyd. Haar ouders zijn gescheiden en thuis heeft haar moeder vooral aandacht voor zichzelf en haar eigen herontdekking na de scheiding. Evie kan daardoor rustig haar gang gaan en is grotendeels onzichtbaar, behalve als haar moeder weer eens een nieuw vriendje mee naar huis neemt, maar dat is vaak van korte duur.

Het duurt niet lang of Evie komt buiten in contact met een groep meiden die haar meenemen naar een oude boerderij en haar voorstellen aan een charismatische man, die de leider van de groep mensen op het stuk land blijkt te zijn. Evie is direct onder de indruk van de manier waarop ze leven, de vrijheid, seksuele spanning en de algehele geborgenheid. Evie is wanhopig op zoek naar een familie en acceptatie en wil ver gaan om dit te vinden. En ver gaat het.

Het boek is losjes gebaseerd op de Manson-familie, de cult van Charles Manson. Het is geen perfect boek of een literair hoogstandje, maar het houdt je aandacht vast. De schrijfstijl komt overeen met dat van De gast en Emma Cline weet de worstelingen, gevoelens en kwetsbaarheden van de jonge vrouw schrikbarend goed op papier te zetten. Ik vind het verfrissend om te lezen. Voor de schrijfstijl alleen vind ik eigenlijk dat je een keer een boek van Emma Cline gelezen moet hebben.

Niets is waar – Lisa Jewell (NL)

Wil je een boek om in één zit uit te lezen? Dan is Niets is waar een goede gegadigde. Alix Summers en Josie Fair zijn allebei op dezelfde dag geboren en daar komen ze achter wanneer ze op hun verjaardag in hetzelfde restaurant zitten. Ze raken aan de praat in de wc en een paar dagen later lopen ze elkaar weer tegen het lijf. Alix is podcastmaker en Josie bekent alle afleveringen na hun ontmoeting te hebben geluisterd. Ze vraagt of ze misschien haar eigen verhaal in een podcast met Alix mag doen. Alix is geïnteresseerd en stelt voor een proefaflevering te doen. En dat is het begin van alle ellende. Want wie is Josie eigenlijk?

Ik verklap al snel te veel met een boek als dit, dus veel meer ga ik niet zeggen, maar ik kan in ieder geval vertellen dat het alle kanten op gaat. Om die reden kon ik dit boek gewoon niet wegleggen. Het heeft me een halve nacht gekost. Je vermoedt al snel hoe de vork in de steel zit, maar dat maakt de uitkomst er niet minder schokkend op. Hup, lezen dus!

Fifty Fifty – Steve Cavanagh (NL)

Ik las dit boek voor mijn boekenclub. Het was een gigantische tegenvaller en ik was opgelucht toen ik erachter kwam dat de hele boekenclub dit gevoel deelde. In het kort worden twee zussen verdacht van de moord op hun vader en ze zeggen allebei dat de andere zus het gedaan heeft. Advocaat Eddie verdedigt de ene zus, advocaat Kate de andere. Welke zus heeft het gedaan? Het klinkt simpel genoeg, maar het boek haalt zo ongelooflijk veel thema’s, verhaallijnen en personages aan, dat het soms lastig te bepalen is over wie en wat het boek nou eigenlijk hoofdzakelijk gaat.

We hebben lijstjes bijgehouden met bewijs dat voor een van de twee zussen zou kunnen gelden, maar we kwamen er al snel achter dat elk verdacht iets vervolgens ook voor de andere zus genoemd werd. Voorbeeld: de perspectieven van de dader hebben eigen hoofdstukken en daarin wordt diegene altijd omschreven als iemand in zwarte hardloopkleren. Al snel zien we de ene zus in die hardloopkleren, maar een hoofdstuk later de andere zus ook. Het voelde alsof de auteur tijdens het schrijven ook niet wist welke zus het ging worden en daarom alle bewijzen liet gelden voor beide zussen.

Niets is zo frustrerend als een thriller lezen waar je zelf niet mee kunt denken. De helft van het boek speelt zich daarnaast af in de rechtszaal en is allesbehalve boeiend. Voeg daar een onbevredigend einde aan toe en de teleurstelling is compleet. Het is een ‘nee’ van ons.

De stand staat nu op 17 boeken. Laat in de reacties weten wat jij van leesdoelen vindt en welke boeken jij graag wilt tippen!