Eerste indruk: Read Only Memories – Deel #1

Kan er liefde tussen mens en robot bestaan? Kan kunstmatige intelligentie überhaupt voelen en verliefd worden? Het zijn vragen die worden gesteld in de nieuwe comic Read Only Memories, waarvan wij het eerste deel hebben kunnen lezen.

Het is de eerste keer dat we uitgebreid stilstaan bij een comic op Pixel Vault en vermoedelijk niet de laatste keer. Het is niet voor niets dat Read Only Memories als eerste comic door ons behandeld wordt, want het verhaal is gebaseerd een game: 2064: Read Only Memories. De indietitel van ontwikkelaar MidBoss was een aardig succes en de ontwikkelaar heeft nu samen met IDW Publishing een comic ontwikkeld in dezelfde cyberpunk-sfeer.

Het vierdelige verhaal volgt de avonturen van privédetective Lexi Rivers, die woont in een versie van Santa Cruz in de verre toekomst. Het verhaal speelt zich af tussen de gebeurtenissen in de game 2064: Read Only Memories en het vervolg dat momenteel wordt ontwikkeld: Read Only Memories: Neurodiver. Centraal in dit verhaal staan de androids die nog niet heel lang geleden een bewustzijn hebben ontwikkeld.

De wereld van Read Only Memories is een echte cyberpunkwereld compleet met neon-lichten en obscure technologieën. Het sfeertje komt terug in het paars-roze-blauwe kleurenpalet van de tekeningen. Daarbij zijn de hoeken waarmee de hoofdpersoon is getekend even scherp als haar persoonlijkheid. Rivers weet wat ze wil en windt er geen doekjes om als dat niet nodig is.

Dit eerste deel wordt vooral gebruikt om kennis te maken met Lexi Rivers. We krijgen een inkijkje in haar werk en interesses en kunnen letterlijk haar gedachten lezen tijdens verschillende interacties met anderen in Santa Cruz. Je hoeft het verhaal van 2064: Read Only Memories dus niet te kennen om de comic te kunnen volgen.

Wel komt het verhaal hierdoor wat traag op gang. Pas halverwege het eerste deel raakt Rivers in gesprek met de robot die op zoek is naar zijn vermiste geliefde, waar het verhaal eigenlijk om draait. In de tussentijd krijg Rivers uitgebreid de tijd om nog wat eigen flirtacties te ondernemen en wordt duidelijk dat de verliefde robot niet de enige is die buiten de heteronormatieve kaders treedt.

Heel erg ver in deze zaak komt de flirtende Rivers dan ook niet, maar dat houdt de schrijvers niet tegen om een nog groter mysterie te onthullen tegen het einde van de comic. De cliffhanger zorgt er zeker voor dat je benieuwd raakt naar de komende drie delen. Waar ik wel enige twijfels over heb, is of de schrijvers niet te veel hooi op hun vork hebben genomen en de verhaallijn nu niet onnodig complex en groots hebben willen maken. Vier delen is namelijk niet bijzonder veel voor een comic en ze willen wel aardig wat stof verwerken.

Hopelijk gaat dit niet ten koste van de diepgang van het verhaal en kunnen we ook in deel twee, drie en vier blijven genieten van de bijzondere verhoudingen tussen androids en mensen. Want Read Only Memories heeft de potentie om je gedachten over wat bewustzijn is even lekker door elkaar te schudden.