Het jaar 2015 was er eentje met fantastische hoogtepunten en schandalige dieptepunten. De redactie van Pixel Vault beantwoordt een aantal vragen over het afgelopen gamejaar, waarmee we reflecteren op wat er allemaal gebeurd is in de game-industrie. Hiermee willen we jullie wat inzicht bieden in wat er in de grijze massa’s van de dame en heren omgaat. Vandaag neemt Tim zijn 2015 met jullie door.

Voor eenieder die jou nog niet kent, stel jezelf eens eventjes netjes voor.

Mijn naam is Tim en ik ben inmiddels al zo lang bij Pixel Vault dat ik praktisch bij het interieur hoor. Ik schrijf nieuws, artikelen, host de podcast en ben manusje-van-alles als het op video aankomt. Ik houd van fightinggames en kan het niet laten om in vrijwel elk artikel of review een referentie naar een of andere (obscure) film te maken.

Het jaar 2015 zit er alweer bijna op. Hoe kijk jij terug op dit jaar?

2015 begon hetzelfde als de vorige jaren en eindigde ook in een mineur. De afgelopen twee, drie jaar is er de trend dat het lijkt alsof het aankomende jaar hét grote jaar in gaming gaat worden, vergelijkbaar met hoe 2007 dat destijds was. De ene na de andere grote release, één game nog groter dan de ander. 2015 zou niet anders zijn, maar net als de vorige paar jaren werden games eindeloos uitgesteld, waardoor de helft van de games die we in 2015 verwachtten, in 2016 uit gaan komen. Op papier lijkt 2016 nu een groot jaar, maar veel titels die gepland staan voor 2016 zullen ongetwijfeld ook weer uitgesteld worden naar 2017.

Volgens de grote drie moest 2015 hét jaar van de nieuwe generatie worden. Heb jij hem zo ook ervaren?

Ha! Dat heb ik allerminst zo ervaren. We zitten nog steeds in die rare periode dat de oude consoles opgedoekt zijn, maar dat er niet echt denderende games uitkomen voor de nieuwe consoles. Het was bij de Xbox 360 en PlayStation 3 niet anders. Die consoles begonnen pas echt op stoom te komen met de release van games als Assassin’s Creed, Devil May Cry 4 en Gears of War. Games die lieten zien dat de nieuwe generatie tot dingen in staat was die absoluut niet konden op de vorige. Het is nu alleen wachten op de Assassin’s Creed of Gears of War van deze generatie. Maar misschien dat dat nog lang duurt, aangezien veel van de topgames van dit moment HD-versies of collecties zijn van games van de vorige generatie.

Eind 2014 lagen de Xbox One en de PlayStation 4 mijlenver uit elkaar. Vind jij dat die verhoudingen zijn bijgetrokken?

Ze zijn waarschijnlijk nog groter geworden. Alleen is dat een beetje verraderlijk: de PlayStation 4 is wereldwijd tegelijkertijd uitgekomen terwijl de Xbox One stukje bij beetje uitkwam. Daarnaast had Sony een aantal exclusieve topgames achter elkaar, terwijl Microsoft dat niet had. De komende maanden is dat volledig omgedraaid, dus kan Microsoft met de Xbox One een inhaalsprintje trekken. Of het mag baten moeten we nog zien, maar het zal niet lang duren voordat de PlayStation 4 weer een aantal exclusieve toppers kan verwachten dus misschien blijft het gat even groot.

Wat was voor jou het absolute hoogtepunt qua games van 2015?

De E3 van dit jaar was misschien niet geweldig, maar het leverde wel een aantal verrassingen en goede games. Na een generatie die te lang leek te duren, lijkt het erop dat alles weer een beetje op volle toeren gaat draaien. Nintendo lijkt eindelijk een beetje in touch te komen met het jaar 2010 en verder en pc gaming is still going strong.

Wat was daarentegen het absolute dieptepunt?

Er waren veel nare dingen dit jaar. Hatred schiet me als eerste te binnen. Wat me ten tweede te binnen schiet is het uitstellen van zoveel games, dat microtransacties in games steeds prominenter lijken te worden en dat sommige games half werkend in de winkels komen te liggen. Denk bijvoorbeeld aan Batman, Fallout, Call of Duty en meer. Maar misschien was het absolute dieptepunt wel het verlies van Iwata-san…

Hoe ziet de top 3 van het jaar 2015 er voor jou uit?

Ori and the Blind Forest: spelen die hap!
Skyshine’s BEDLAM: verslavend, altijd veranderend en een zwart gevoel voor humor.
Transformers Devastation: ik was weer even kind.

Als jij een game zou mogen kiezen, welke verdient dan volgens jou de stempel Game van het Jaar?

Als ik terugkijk valt het aantal toppers reuze tegen. Er zijn misschien maar tien games die in aanmerking zouden komen voor de GOTY stempel. Ik heb me vermaakt met bijvoorbeeld Mad Max en Super Mario Maker, maar mijn keuze valt dan denk ik op Fallout 4.

Kun je in het kort uitleggen waarom je juist uit alle toffe titels die 2015 rijk is juist die game hebt gekozen?

Als alles gepatcht en opgepoetst is, is er zo veel om te beleven. Een game waarin ik mezelf heerlijk in kan verliezen. Waar alles mag en niets moet. Veel replay value en meerdere stijlen om te spelen. Het is niet zo leuk als Fallout New Vegas of Fallout 3, maar misschien kan de toekomstige DLC het naar een hoger niveau tillen.

Vooruitkijkend op 2016, waar kijk je momenteel het meeste naar uit?

Ik geloof dat er een game uitkomt dat gaat over fighters in de street. Street Fighter, zou je haast kunnen zeggen.

Verwacht je dat 2016 voor de gamers een beter jaar gaat worden of juist niet?

Als alle games die momenteel voor een release in 2016 gepland staan ook daadwerkelijk in 2016 uitkomen, dan hebben we te maken met een klapper van een jaar. Maar gezien de vele vertragingen van de afgelopen jaren, is dat een grote als. Voor de rest hebben we misschien de onthulling van Nintendo’s nieuwste console voor de boeg en komen als het goed is eindelijk de VR-brillen uit. Het kan nog best eens een interessant jaar gaan worden.

Heb je nog een mooie anekdote om je interview mee af te sluiten?

Werken bij Pixel Vault geeft je veel aparte verhalen. De meesten zijn leuk, sommige zijn bizar. Ik denk dat veel van mijn collega’s Amador’s WTF-moment zouden kiezen, maar ik kies er eentje die twee dagen later gebeurde.

We hadden ons voorgenomen om tijdens gamescom elke dag een podcast op te nemen. De vraag was alleen, waar doe je dat? Een podcast opnemen in een van onze hotelkamers met zes man zagen we niet zitten. Gelukkig hadden we een uitermate rustig plekje gevonden in ons hotel waar we op woensdag en donderdag de eerste twee konden opnemen. Op vrijdag waren we bezig met de derde toen er in de lobby (minstens vijftig meter verder) een vrouw opera begon te zingen. Het was overduidelijk te horen via onze microfoons, waardoor de opname verpest was. We waren ongeveer halverwege en hadden geen zin om opnieuw te beginnen. Daarnaast wisten we niet hoe lang die vrouw, die tevens begeleid werd door een man op de piano, nog zou gaan ‘zingen’.

Maar het ontbijt in het hotel was uitstekend. En het bier was lekker. Dat was ook wat waard.