Skull and Bones is de piratengame waar niemand om vroeg

Skull & Bones is de gaminghaven binnengevaren. Na elf jaar ontwikkeling is dit volgens Ubisoft het allereerste AAAA-spel ter wereld. Is het daadwerkelijk een game waar mensen nog jaren over zullen praten, of is het iets om snel te vergeten?

Na de eerste verschijning op E3 2017 is Skull and Bones vele vertragingen later dan toch echt uitgekomen. Het piratenavontuur kan beginnen. Althans, dat zou kunnen als dit een piratenavontuur was. De focus is toch een andere kant op gegaan dan veel mensen hadden verwacht, maar is Skull and Bones daardoor een slecht spel? En welke kant is het dan wel op gegaan?

Een pijnlijk begin

De eerste twee uur van de game zijn de zwakste van de game. Het begint met een gevecht tegen de Britten, waar al snel duidelijk wordt dat je ten onder zal gaan. Daarna kom je in de tutorial terecht waar je een personage kunt maken en je eerste ‘schip’ in je bezit krijgt. Doordat je nog een zwakke piraat bent, heb je alleen een klein bootje tot je beschikking genaamd de Dhow. Dit schip is niet zo snel, maar in de tutorial is alles op een normale afstand voor jouw kleine schip. Als je eenmaal in de open wereld terecht komt, is dat anders – dan is dit bootje verschrikkelijk om mee te spelen.

Doordat de Dhow erg sloom – de helft langzamer dan het eerste grote schip – en klein is, duurt het reizen lang. Voor sommige missies kun je alleen de Dhow gebruiken en in het begin duurt het een tijd voordat je een normaal schip krijgt. Dit zorgt voor een gameplayloop die negentig procent varen is en tien procent jagen op dieren of resources verzamelen. Het is een rare keuze van de ontwikkelaar, voornamelijk omdat Skull and Bones een grote piratengame moet zijn. Om dan vervolgens de eerste paar uur in een vissersbootje te zitten zonder te kunnen vechten met grote schepen geeft bij mij het gevoel dat ik het verkeerde spel zit te spelen.

De eerste paar uren laten niet de sterke punten van de game zien. Het begin heeft ook niks te maken met de focus van de latere gameplay, die voornamelijk op naval combat leunt. Ik zou begrijpen  dat mensen op dit punt al afhaken doordat het langzame begin niet veelbelovend is. Gelukkig is er wel een beloning voor het doorzetten, namelijk de gevechten.

Er is een arsenaal aan verschillende wapens dat voor iedere speelstijl wat te bieden heeft.

Beeld: Ubisoft

Beeld: Ubisoft

De kunst van zinkende schepen

Het systeem voor het vernielen van boten zit goed in elkaar en is erg uitgebreid. Er is een arsenaal aan verschillende wapens dat voor iedere speelstijl wat te bieden heeft. Zo is er een vlammenwerper voor de schepen die je graag op de hielen zitten, of een kanon die een groot bereik heeft en hoge schade veroorzaakt voor wie graag afstand houdt, en alles ertussenin. Er is voor ieder wat wils en de wapens zijn goed gebalanceerd.

De wapens kunnen ook gegroepeerd worden op het schadetype. Je kan er bijvoorbeeld voor kiezen om de kanonnen vuurschade te laten doen, om zo alles om je heen in brand te steken. Daarnaast is er de mogelijkheid voor bijvoorbeeld flooding waarin je permanente schade doet tegen een schip, dat vervolgens pas gerepareerd kan worden als het in de haven is. Wat deze schadetypes een duw in de rug geeft zijn de specialisaties van de schepen.

Zet je schrap

Er zijn verschillende schepen die een boost geven aan de verschillende schadetypes. Zo is er bijvoorbeeld de Brigantine die erg snel is en ervan houdt om een ander schip te rammen of de Padewakang, die erg van explosies houdt. Met al die technologie om schade aan te brengen moet er natuurlijk ook wat zijn om het af te weren.

Dit komt in de vorm van bracing, oftewel je schrap zetten. Dat is de manier om schade te voorkomen. Tijdens het schrap zetten kan je zelf niet aanvallen en wordt elke klap opgevangen door het denkbeeldige schild op je scherm. Dit schild is niet oneindig sterk en houdt op als je stamina op is of er letterlijk doorheen wordt geschoten. Het is een fijn iets dat een enkele klap kan voorkomen, maar als er meer barrages volgen zit je in grotere problemen. Je kunt je beter focussen op het ontwijken, omdat je schild niet veel kan hebben. Je hebt weliswaar een schip dat zich in het verdedigen specialiseert, maar ondanks die specialisatie wordt ook dat schild overklast door schepen die zich wat meer richten op schade.

Het meest merkwaardige is toch wel de Nederlandse factie genaamd DMC.

Beeld: Ubisoft

Beeld: Ubisoft

Word een piratenlegende

Het verhaal zelf is niet veelzeggend en de missies zijn niet geweldig. Je begint als een piraat die weinig respect krijgt van andere piraten en zich naar de top toe werkt om een legende te worden. Je doet dit door verschillende kapiteinen te helpen en opdrachten te voltooien.

De opdrachten voelen wat basaal aan. Ze bestaan voornamelijk uit: vaar ergens heen, schiet een schip of dorpje kapot en vaar weer terug. Ondanks dat de gevechten vermakelijk zijn, zorgt dit concept voor een herhalend gevoel. Er is namelijk weinig variatie als het aankomt op het verhaal. Dat zorgt ervoor dat er niet meer bij komt kijken dan het hersenloos kapotschieten van schepen.

De overige content is over het algemeen wel wat beter. Zo heb je veel verschillende mogelijkheden om je voor een tijdje zoet te houden. Zoals bijvoorbeeld ‘world events’; dit kan een vloot zijn met veel goederen, een bossfight of zelfs iets player-versus-player-gerelateerd. Al is dat laatste wat minder spannend omdat de pvp-evenementen vaak zonder tegenstanders zijn, waardoor je er makkelijk met de buit vandoor kan. Dit komt doordat er gewoon zo weinig mensen spelen dat pvp-evenementen bijna niet gevuld kunnen worden.

Klap van de molen

Ook zijn er schatkaarten waar goede middelen mee te verdienen zijn, maar deze missies voelen eerder als hekelpunt dan als leuke uitdaging. De schatten liggen namelijk altijd in outposts. Na een kleine puzzel op de kaart kom je erachter welke locatie dat is. Eenmaal daar is het onnodig onhandig om de juiste plek van de schat te vinden. Wat het niet beter maakt is dat als je de kist met goud hebt gevonden, er geen geluid te horen is. Je hoort weliswaar een muziekje maar al het andere geluid verdwijnt op het moment van graven. Dit geeft een ongemakkelijk gevoel omdat het de hele ambiance doet verdwijnen. Je hoort alleen een lullig muziekje, waardoor ik me af ben gaan vragen hoe lastig het is om een graafgeluid toe te voegen aan een game.

Er zijn ook verschillende facties waarmee je genoeg confrontaties krijgt. Het meest merkwaardige is toch wel de Nederlandse factie genaamd DMC. Toen ik voor het eerst de oranje-wit-blauwe vlag zag, bracht dat toch wel een grote glimlach op mijn gezicht. Nederlandse cultuur in grote spellen doet mij altijd wel goed. Wat nog leuker is, is dat de Nederlanders de sterkste factie van allemaal zijn doordat ze het hoogste niveau hebben (op bosses na). Ubisoft snapt alleen niet zo goed wat een molen is, want ze hebben er abnormaal veel bij elkaar neergezet op kleine eilandjes. Dat laat duidelijk zien dat Ubisoft niet weet waar en wanneer een molen daadwerkelijk gebruikt wordt.

Tijd voor een handelsimperium 

Na het verhaal heeft het piratenavontuur nog veel te bieden, mits de activiteiten in je straatje liggen. Zo ligt de grote focus op het stichten van een handelsimperium. Je kunt verschillende gebieden overnemen om ervoor te zorgen dat er pieces of eight (ook wel de endgame currency) geproduceerd worden. Je kunt ervoor kiezen om de gebieden over te nemen door middel van pvp of een co-op quest. Al is de uitvoering teleurstellend, voornamelijk door te weinig spelers.

De co-op quest is te lastig om in je eentje aan te kunnen. Het is namelijk gemaakt voor drie personen. Het grote probleem wat dat met zich meebrengt is dat die opdracht onmogelijk is als je geen vrienden bij je hebt. Zelf heb ik meerdere keren geprobeerd om de quest te volbrengen, alleen werden er nooit andere mensen aan toegevoegd.

Als je neer gaat, is de kans groot dat de tegenstander er met de buit vandoor gaat.

Beeld: Ubisoft

Beeld: Ubisoft

Het pvp-arsenaal mist munitie

Dit komt waarschijnlijk doordat de pvp-variant een stuk makkelijker is. Doordat hier weinig mensen aan bod komen is het heel makkelijk om te voltooien aangezien er geen weerstand is. De enkele keren dat ik een pvp-quest met andere mensen speelde, kwam ik er gelijk achter dat deze modus van de game erg sterk is. Het is intens, want als je neer gaat, is de kans groot dat je de missie faalt en de tegenstander er met de buit vandoor gaat. Een goede strategie komt gelukkig wel echt van pas. Zo moet je de oplossing vinden tussen je eigen arsenaal en de zwakheden van de tegenstander om zo de winst binnen te slepen.

Het is jammer dat dit één van de weinige pvp-momenten is. De pvp is namelijk sterk doordat de combat zo goed in elkaar zit. Het doet je wel afvragen waarom Ubisoft de keuze heeft gemaakt om pvp-servers te schrappen. Er wordt weliswaar gezegd dat er hiervan meer modi komen en Ubisoft belooft jarenlang content uit te brengen. Al betwijfel ik of dat echt waar gemaakt gaat worden doordat er al zo weinig spelers zijn.

Skull and Bones is nu verkrijgbaar. Voor deze review is de game gespeeld op PlayStation 5.

Conclusie

Skull and Bones is niet het piratenavontuur dat veel mensen hadden verwacht. De focus ligt meer op het opzetten van een handelsimperium dan echte piraterij. De combat is uitgebreid en gaat sterk hand in hand met pvp. Dat maakt het extra jammer dat er zo weinig pvp is en je het niet vaak zal tegenkomen, ook al focus je erop. Met het live service aspect ervan is het afwachten of er meer pvp en goede content bijkomt. Dat zie ik alleen door het lage aantal spelers niet gebeuren.

Pluspunten

• Sterke combat
• Intense pvp
• Veel combinaties in combatmogelijkheden

Minpunten

• Schaarse pvp
• Saai verhaal
• De Dhow

Beeld: Ubisoft

Beeld: Ubisoft