Sony brengt in samenwerking met Marvel een van de minder bekende superhelden naar het witte doek. Als je het oordeel van recensenten en het grote publiek moet geloven, hebben ze daar geen goed aan gedaan, want Madame Web krijgt er genadeloos van langs. Oef, en de superheldenbranche zit al in de hoek waar de financiële klappen vallen. Aan de andere kant was deze film een aanvaardbaar risicootje. De kosten bedroegen ‘slechts’ tachtig miljoen dollar en dat is te zien!

In alles schijnt het beperkte budget van deze film door. In de categorie acteurs waaruit gecast is, in de belabberde actiescènes en CGI, in de kostuums die door kleuters lijken te zijn bedacht en gemaakt, maar vooral in het ridicule scenario. De tekstschrijvers van Hollywood waren afgelopen zomer aan het staken, omdat ze bang zijn dat hun werk door AI wordt overgenomen. Nou, Madame Web is in elk geval niet door robots geschreven, daar is het script te slecht voor. Nee, hier hebben ze een aap voor op het toetsenbord losgelaten. Een hele domme aap.

Een tipje van de sluier

Op een andere manier vallen de onzinnige plotpunten, de bizarre beweegredenen van de personages en het idiote uitgangspunt niet te verklaren. Ik zal een tipje van de sluier oplichten. Cassandra Web (Dakota Johnson) wordt door perfect Engels sprekende Amazonebewoners (tevens spinnenmensen) bij haar geboorte met superkrachten behept. Als ze een dertiger is, komt ze erachter dat ze glimpen van de toekomst op kan vangen en de gebeurtenissen met die voorkennis kan veranderen.

In plaats van naar het casino te gaan, ontfermt Cassandra zich over een drietal tienermeiden die elkaar niet kennen, maar wel allemaal achterna worden gezeten door een superschurk (Tahar Rahim). Julia (Sydney Sweeney), Anya (Isabella Merced) en Mattie (Celeste O’Connor) hebben stuk voor stuk niemand die naar ze omkijkt, dus vinden ze het na enige aarzeling prima om zich door Cassandra in een gestolen taxi van hot naar haar te laten rijden, want ze willen natuurlijk niet opvallen. En hoe doe je dat het beste? Door alles van de menukaart in een wegrestaurant te bestellen, aan te pappen met andere gasten en op tafel te dansen op Toxic van Britney Spears.

Britney Spears, wie is dat, opa? Och ja, Madame Web speelt in de beginjaren nul, dus er hangen posters van Beyoncés Dangerously in Love-tour en het is niet vanzelfsprekend dat tieners een mobiele telefoon hebben. De keuze van dit tijdvak heeft te maken met de geboorte van een andere superheld die deel uitmaakt van een gemeenschappelijk cinematografisch universum.

Deze film doet zijn best om dat universum vast op toekomstige delen voor te bereiden. Julia, Anya, Mattie en een Cassandra 2.0 zullen dan weer present zijn, tenzij deze hele tak wordt afgezaagd natuurlijk. Dat laatste lijkt niet onwaarschijnlijk, want Madame Web doet het aan de box-office nog slechter dan Sony’s vorige dieptepunt: Morbius.

Madame Web verdient (bijna) alle hoon die ze over zich heen krijgt — 2023 CTMG, Inc. All Rights Reserved.

Eeuwig belachelijk

Dakota Johnson heeft zichzelf natuurlijk al eeuwig belachelijk gemaakt met haar deelname aan de Fifty Shades of Grey-trilogie en Madame Web zal haar blazoen ook niet opvijzelen. Nee, de dochter van Don en Mel is een matige, vanillesmaak acteur. Dat maakt niet eens zoveel uit, als ze maar andere kwaliteiten mee zou brengen naar het witte doek, maar ik vind haar naar Hollywoodmaatstaven niet eens zo knap.

Ze hadden voor een paar miljoen extra vast wel iemand kunnen casten die de naam van haar personage – Cassandra betekent ‘zij die mannen strikt’ – meer eer aan doet. Overigens was Cassandra uit de Griekse mythologie ook helderziend. Zij had echter de vloek dat niemand haar voorspellingen zou geloven en zo dus niet kon voorkomen dat de Trojanen vrolijk het houten paard binnen de stadsmuren brachten.

De opgejaagde meiden

Tahar Rahim als de slechterik Ezekiel Sims brengt geen enkele dreiging mee naar de film en lijkt in veel van zijn dialogen te zijn nagesynchroniseerd of de boom mic hing veel te dichtbij. Op zijn rare accent na is Rahim totaal vergetenswaardig. Wie?

De drie jonge actrices die de opgejaagde meiden spelen hebben potentie, maar kunnen natuurlijk niets met het waardeloze draaiboek. Bovendien zijn ze alle drie overduidelijk een paar jaar te oud om voor tieners door te gaan, maar dat zal te maken hebben met mogelijke sequels.

Sydney Sweeney (die momenteel ook in de uitstekende romcom Anyone But You te zien is) is wel weer erg komisch. Overigens zei Johnson over de film bij Saturday Night Live: “It’s called Madame Web, it is in the Marvel Universe and it also stars Sydney Sweeney, so it’s kind of like if AI created your boyfriend’s perfect movie.” Zo, dat is een betere zin dan in het volledige scenario van de film voorkomt.

Krenten in de pap

Een tamelijk misleidende titel, filmposter en trailer? Check! Reshoots die de logica van de gebeurtenissen tot een uitgegumde voetnoot maken? Check! Belabberde actiescènes die ook nog eens verschillende keren gerecycled worden? Check!

Zit er dan werkelijk geen enkele gedroogde vrucht in de pap? Oké, het mechanisme van toekomstflashes waarop Cassandra haar koers kan bepalen is soms best aardig uitgewerkt en heeft in het overkoepelende verhaal zelfs een Back to the Future-, Terminator-achtige vibe.

Vreemd genoeg is de film ook niet saai. Op een manier van ‘zo slecht dat het weer goed wordt’ blijf je toch benieuwd naar de volgende knullige dialoog, de volgende emotie die totaal uit de lucht komt vallen en de volgende continuïteitsfout waardoor alles wat je ervoor hebt gezien als een tang op een varken sloeg. Laat maar komen.

En had ik al gezegd dat Sydney Sweeney best grappig is?

Conclusie

Doe jezelf een plezier en geef geen geld uit aan Madame Web in de bioscoop. Dat heb ik al gedaan, zodat ik je deze waarschuwing kan geven. Regisseur S.J. Clarkson maakt er in haar eerste bioscoopfilm echt een potje van. Madame Web is lachwekkend slecht, dus misschien nog wel geinig om dadelijk eens op Amazon Prime Video aan te zetten, met een alcoholisch drankje of zes voor de buis.

Pluspunten

Voelt als een ramp die zich voor je ogen voltrekt, dus niet saai
Grappige Sydney Sweeney

Minpunten

Hoofdrolspeler Dakota Johnson is matig op dreef
Deze film had beter met het eind kunnen beginnen om dan wél een interessant verhaal te vertellen
Heb je even?

Beeld: Madame Web