Hearts of Iron IV: No Step Back
De strijd der titanen met een gloednieuwe Sovjet-Unie
Het oostfront in de Tweede Wereldoorlog was het toneel van een hevige en wrede strijd tussen Duitsland en de Sovjet-Unie. De twee grootmachten vochten vier jaar lang met hand en tand tegen elkaar. Van Warschau tot Stalingrad en volledig terug naar Berlijn: Het oostfront speelde een enorme rol in de Tweede Wereldoorlog. Niet meer dan logisch dus dat Hearts of Iron IV, een van de meest uitgebreide Tweede Wereldoorlog strategiespellen, eindelijk ook dit aspect van de Tweede Wereldoorlog weergeeft die het verdient met de recentste DLC: No Step Back.
Fans hebben eventjes moeten wachten. Al sinds dag en dauw zien veel fans de content voor de Sovjet-Unie als ondermaats. Als één van de belangrijkste spelers in de Tweede Wereldoorlog leek het zacht gezegd krom dat landen als Spanje of Bulgarije meer opties en diepgang hadden dan het hart van de Communistische Wereld. Paradox Interactive vond dat ook en beloonde fans met de grootste focus tree in het spel.
De rework van de Sovjet-Unie is maar het tipje van de sluier wat het aanbod van deze DLC betreft. De content, die gepaard gaat met de gratis Barbarossa update, zet Hearts of Iron IV volledig op zijn kop.
Een kolossale strijd in al zijn omvang
Oost-Europa was het toneel van de zwaarste slagen in de Tweede Wereldoorlog. Het duizenden kilometers lange front omvatte onder andere een van de langste belegeringen van de 21e eeuw in Leningrad (St. Petersburg), een van de bloedigste slagen in de wereldgeschiedenis bij Stalingrad, en de grootste tankslag ooit bij Koersk. Het Oostfront was groot, er gebeurde veel en het is complexe materie.
De naam van de DLC komt van een bevel dat Jozef Stalin gaf in de zomer van 1942, temidden Operatie Barbarossa: de Duitse invasie van de Sovjet-Unie. Het voltallige arsenaal van de Sovjet-Unie werd opengetrokken om de invasie terug te dringen. Dit idee van twee wereldmachten die beide hun volle gewicht in een kolossale strijd werpen beïnvloedt duidelijk waar Paradox Interactive voor ging met deze DLC.
“Dit idee van twee wereldmachten die beide hun volle gewicht in een kolossale strijd werpen beïnvloedt duidelijk waar Paradox Interactive voor ging met deze DLC.”
Als speler van de Sovjet-Unie is het namelijk niet een kwestie van simpelweg even wat mannetjes maken en alvast in 1936 een nog onvoorbereid Duitsland aanvallen. Je krijgt te maken met reeksen problemen, waaronder een gigantisch gebrek aan oorlogsindustrie, incompetente generaals en een paranoïde Stalin die overal en nergens vijanden en verraders van de revolutie ziet. Met een paranoïde-meter moet je door middel van schijnprocessen voorkomen dat Stalin’s paranoia te hoog wordt. Het is jouw niet zo schone taak om te voorkomen dat de Sovjet-Unie uit elkaar valt voordat de oorlog überhaupt begint.
Spoorwegen zijn een echte gamechanger
Toegegeven: spoorwegen zijn geen deel van de DLC, maar van de gratis Barbarossa-update. Dat betekent dat je de DLC’s niet hoeft aan te schaffen om gebruik te maken van deze geweldige nieuwe functie. Ik hou er niet van om met termen als “fantastisch” te smijten, maar in dit geval is het niet meer dan terecht. Spoorwegen veranderen volledig hoe Hearts of Iron IV werkt.
Voor hun introductie was het spel een kwestie van fronten; als je 44 grensprovincies had, was het verstandig om op iedere grens een divisie te stationeren, omdat de vijand anders kon doorbreken en je kon afsnijden. Onherbergzaam of lastig te bevoorraden gebied speelde nagenoeg geen rol. De nieuwe update werkt daarentegen met spoorlijnen die je kunt aanleggen om jou van bevoorrading te verzekeren.
Daarnaast kun je ook strategisch de spoorwegen van de tegenstander afsnijden, waardoor hun troepen geen voorraad meer hebben. In plaats van doelloos vooruit lopen staat het spel je nu toe veel strategischer na te denken over waar je wanneer aanvalt, om je vijand makkelijker op zijn knieën te dwingen.
“In plaats van doelloos vooruit lopen staat het spel je nu toe veel strategischer na te denken over waar je wanneer aanvalt, om makkelijker je vijand op zijn knieën te dwingen.”
Reworks in het leger
De DLC biedt naast spoorwegen en een aanzienlijke vooruitgang in de Sovjet-ervaring ook een aantal aanpassingen in het legerkorps en tanks. Je kunt nu gebruikmaken van de talenten van je generaals om een specifieke generale staf samen te stellen die jouw strategie zo goed mogelijk ondersteunt.
Daarnaast kun je specifieke aanval modellen kiezen die ieder specifieke voordelen hebben. Deze nieuwe functies geven je meer opties om je leger naar wens in te richten. Je kunt bijvoorbeeld alle pijlen richten op de perfecte Blitzkrieg of je juist specificeren in meer verdedigende tactieken. Alhoewel deze nieuwe functies leuk zijn, zijn ze op zichzelf niet de meest baanbrekende toevoegingen.
Hetzelfde kan gezegd worden over de tank ontwerper. Hiermee kunnen spelers hun eigen tanks samen stellen, die bijvoorbeeld minder bevoorrading nodig hebben, sneller zijn, of meer schade aanrichten. Deze functie maakt het produceren van tanks een stuk complexer. Enerzijds is dit een vooruitgang voor spelers die graag de diepgang van militaire productie in duiken, anderzijds voegt dit nog weer wat complexiteit toe aan een al behoorlijk complex spel.
De Sandbox van Eurazië
Iedere DLC gaat gepaard met een reeks alternatieve geschiedenissen die je met landen kunt verkennen. Hetzelfde geldt voor deze DLC. Je hoeft uiteraard niet Stalin aan de macht te houden – zo kun je de communistische wereldrevolutie ontketenen met Stalin’s aartsrivaal Leon Trotsky. Je kunt er zelfs voor kiezen om gewoon helemaal met het communistische stelsel te stoppen en de Tsaar terug te brengen.
De DLC verandert Noord-Oost Europa tot een ware sandbox. De DLC richt zich immers op meer dan alleen de Sovjet-Unie. Ook Polen en de Baltische Staten krijgen middelen tot hun beschikking om Europa naar hun hand te zetten. Hervorm het Pools-Litouws Gemenebest met Polen of Litouwen, onderwerp Scandinavië als Estland of verenig de Baltische Staten met Letland. Natuurlijk kun je er ook altijd voor kiezen om je aan de Sovjets of de Duitsers te onderwerpen en aan een van beide zijdes te vechten.
