Word CEO van de opiumboeren in Cartel Tycoon

Net als Pablo Escobar al snel toegang had tot de wereldwijde drugsmarkt, hebben wij vroegtijdige toegang tot Cartel Tycoon. Deze indiegame van Moon Moose valt onder de vlag van Tiny Build, wat al menig succesvolle indietitel uitbracht. We kijken of de studio goed op weg is met deze early access van Cartel Tycoon.

Verhalen over criminele organisaties die zich bezighouden met drugshandel lenen zich goed voor spannende verhalen. Dat bewijzen populaire series als Escobar en Mocro Maffia uit ons eigen land. Bij Moon Moose moeten ze gedacht hebben dat een ‘beetje drugs smokkelen’ zich ook prima leent voor een game en daar heeft de ontwikkelaar wel een punt.

Bij een spel over drugsbazen liggen veel schieten en explosies voor de hand, zoals bijvoorbeeld Scarface The World is Yours van Sierra uit 2006 laat zien. Het woord tycoon in Cartel Tycoon verraadt al dat Moon Moose het illegale circuit op een andere manier benadert, namelijk als managementgame.

Dat betekent niet à la GTA door de straten racen terwijl de politie achter je aanzit, maar een villa bouwen voor je drugsbaas met een klik op de kaart. Vervolgens moet je een heel imperium uit de grond stampen door opiumplantages aan te leggen en te zorgen dat je drugs door de douane komen op het lokale vliegveld of goederenhaven.

In eerste instantie is dat net zoals in zoveel managementgames een kwestie van een goede productielijn opzetten. Om vervolgens de goederen te kunnen exporteren heb je goede controle nodig over belangrijke knooppunten in het gebied, zoals een vliegveld, maar ook de stad waar de snelweg naar het vliegveld doorheen loopt.

Dit is waar Cartel Tycoon meer op een RTS begint te lijken. Naast het bouwen van plantages en werkplaatsen moet je ook sleutelfiguren in je criminele netwerk aansturen. Natuurlijk is er de capo die boven iedereen staat en de meeste invloed heeft. Dat betekent dat hij of zij grote hoeveelheden cash kan verplaatsen, maar ook de meeste slagkracht heeft om een plantage van een vijandige bende over te nemen.

Deze invloed heeft hij ook nodig om de luitenanten binnen de bende in het gareel te houden. Als pionnen in je criminele netwerk niet tevreden zijn, kunnen ze snel de loyaliteit aan hun capo verliezen en letterlijk de boel kort en klein slaan. Of erger: ze komen achter jouw capo aan.

Het inhuren en tevreden houden van je luitenanten zorgt voor een politieke laag en extra micromanagement die ik nog niet eerder heb gezien in een managementgame. Het heeft wel wat weg van de interfamiliaire strijd uit de Crusader King-games. Wanneer je capo er een potje van maakt kan de huurmoordenaar die normaal andere drugsbazen omlegt achter jou aankomen en de nieuwe capo worden. Dan is de game niet voorbij, maar grijpt de meest invloedrijke figuur uit je netwerk de macht.

Deze pionnen zorgen ervoor dat je er behoorlijk wat micro-managementtaken bij hebt en dat je ervoor moet zorgen dat alles in balans is in je criminele koninkrijk. Helaas is deze balans nog niet helemaal op orde in de huidige versie van Cartel Tycoon. Een kleine misstap als wat te laat genoeg cash naar je taxibedrijf te sturen om wit te wassen is moeilijk te herstellen. Dit zorgt vaak voor een kettingreactie waardoor je de DEA achter je aan krijgt, je luitenanten een voor een door het lint gaan en je hele netwerk implodeert.

Nu is het tof als een game je een uitdaging geeft, maar op dit moment voelt Cartel Tycoon teveel als een schaakspel dat je maar op éénmanier kunt winnen. Geen zet mag afwijken, want anders kun je het bestaan als drugsbaas vergeten en blijf je als een eenzame Pablo achter op verlaten plantages en villas. Gelukkig is de game nog in early access en bengt Moon Moose met regelmaat updates uit om precies deze balans goed te krijgen.