Genshin Impact

De overstap tussen games op je computer en je mobiele telefoon wordt tegenwoordig steeds kleiner. Games als PlayerUnknown’s Battlegrounds en Fortnite maakten de stap naar mobiel al, en met diensten als Cloud Streaming van Microsoft kunnen ook je console-games gewoon mee in je broekzak. Het Chinese MiHoYo gaat echter nog een stap verder met Genshin Impact, want of je nu op console, pc of mobiel speelt: overal krijg je dezelfde versie van de game. Misschien wel nog belangrijker: dat alles hoeft ook nog eens geen rooie cent te kosten.

Over het algemeen besteden we in Nederland weinig aandacht aan free-to-play games, helemaal als ze vanuit het Aziatische continent komen. Games kopiëren elkaar vaak schaamteloos en hebben ook maar weinig inhoud om het lijf, buiten heel veel van hetzelfde spel aspect. Het was dan ook een verrassing dat heel het internet een aantal weken geleden plots Genshin Impact leek te ontdekken toen deze game verscheen. Met de hoeveelheid Destiny 2-content op een dieptepunt besloot ook ondergetekende maar eens een gok te wagen aan de game.

Een broer en zus gestrand in een vreemde wereld, een God die ze verbiedt de wereld te verlaten en een heftige strijd in de lucht. Het is het begin van jouw verhaal in de wereld van Genshin Impact, zoals jij het vertelt tegen je kleine compagnon Paimon. Wie die God is, waar jij eigenlijk vandaan komt en wat er met de andere helft van de tweeling – als speler kies je een van de twee als hoofdpersoon – is gebeurd blijft voorlopig nog onduidelijk. In de tussentijd is jouw doel duidelijk, maar de weg ernaartoe niet. Het enige wat je kunt doen is meegaan in de waan van de dag.

Het duurt echter nog geen vijf minuten voor je een gevoel van déjà vu kan overvallen. Alles voelt vaag maar vertrouwd. Waarschijnlijk heb je in dat geval The Legend of Zelda: Breath of the Wild gespeeld, want MiHoYo is niet bang om te bekennen waar ze inspiratie vandaan hebben gehaald. De wereld van Genshin Impact is dan ook wel het beste te omschrijven als de Chinese bootleg-versie van Breath of the Wild’s Hyrule. Dit is echter geen reden om al direct negatief te zijn over de game, want de Chinese ontwikkelaar heeft z’n huiswerk op de juiste manier gedaan: het is misschien een kopie, maar ze snappen wel degelijk de sommen.

Dat het een afgekeken versie is, zie je aan een hele hoop elementen in de game. Simpele dingen als de Hilichurls die duidelijk zijn geïnspireerd door Bokoblins, het verzamelen van ingrediënten en het vliegen met je glider. Maar ook diepere spelelementen als een gedeelde stamina-meter voor rennen, klimmen, zwemmen en zweven, het onthullen van je kaart door torens te ontgrendelen en kleine dungeons met eindbazen en speciale items. Voor spelers van Breath of the Wild zal Genshin Impact niet lang onbekend voelen.

Ondanks alle gelijkenissen – en het is natuurlijk heel makkelijk om het een kloon te noemen – staat Genshin Impact wel zeker op z’n eigen benen. Want voor alles waar Genshin Impact iets vergelijkbaars doet, doet het ook wat nieuws. Hoewel je jouw avontuur namelijk maar met één vrij generieke held begint, krijg je al snel de mogelijkheid om nieuwe kompanen toe te voegen aan je team. Tot maximaal vier kun je er in je team hebben, waarbij je ze on the fly wisselt om zonder kleerscheuren uit het gevecht te komen.

De action-adventure game – een MMO wil ik het niet noemen – gaat verder dan alleen zwaardvechten en je pijl-en-boog gebruiken. Ieder personage in de game heeft namelijk een element aan zich gekoppeld en het is aan jou om daar goed gebruik van te maken. Elementen kunnen gecombineerd worden voor flink wat schade: maak een vijand nat en gebruik dan ijs om hem te bevriezen, om deze daarna met wind weer met flink wat geweld uit het ijs te breken. Of combineer grond en elektriciteit om iemand veel crystal schade aan te doen. De combinaties zijn talrijk en je moet ze goed kunnen benutten om vooral sterkere vijanden slim af te zijn.

Zoals ik al zei: Genshin Impact is geen MMO, hoewel deze wel vaak door mensen als zijnde wordt bestempeld. Het grootste gedeelte van de game speel je namelijk alleen: jij tegen de natuur en de tal van vijanden die je tegenkomt. Dat betekent echter niet dat je de game niet met andere kunt spelen. Wanneer jouw Adventure Rank hoog genoeg is, kun je samen met andere spelers de co-op modus induiken. Daarbij ga je met maximaal vier spelers dungeons in om het tegen grote monsters op te nemen. Op dat moment speel je echter maar wel met één personage, dus is het goed afstemmen welke elementen je meeneemt.

Die personages met de verschillende elementen moet je natuurlijk ergens vandaan halen en hoewel ik graag zou zeggen dat ze niet uit de lucht komen vallen, is dat in Genshin Impact wel het geval. De game maakt gebruik van het gacha-principe, dat vooral in mobiele games regelmatig terug naar voren komt. Dit principe is gebaseerd op de Aziatische gacha-machines, waarbij je in ruil voor een ‘kwartje’ een capsule met een klein speelgoedfiguurtje terug krijgt. Je weet echter nooit wat je terug krijgt: voor de zoveelste keer wat rommel, of echt een speciaal exemplaar.

Ditzelfde gaat op in Genshin Impact, alleen zijn die kwartjes in-game valuta geworden. Door de game te spelen verzamel je Primogens met bijna alles wat je doet: missies voltooien, kisten openen, in-game berichten lezen. Deze Primogens kun je inwisselen voor verschillende varianten van de Fate-valuta, om zo uiteindelijk verschillende Wishes te kunnen doen. Daarbij is iedere wish goed voor één personage of wapen, maar het is maar afwachten wat er uit de lucht komt vallen. De kans dat je een zeldzaam personage krijgt is echter een stuk kleiner dan je zoveelste drie-sterren zwaard.

Natuurlijk is het ook mogelijk om echt geld over de balk te smijten en deze Primogens en Fates in grote getallen te kopen. We zien nu al dat mensen honderden euro’s in de game steken om bepaalde personages te krijgen, iets waar MiHoYo waarschijnlijk dankbaar voor in zijn handen wrijft. Maar net als bij een echte gacha-machine verhoogt het de kans niet op een specifiek personage. Het is dan ook maar goed dat de game ook zonder geld uit te geven prima te spelen blijft voor iedereen.

Dat de game free-to-play is en waar MiHoYo zijn geld probeert te verdienen is ondertussen wel duidelijk, maar toch zijn er mensen die klagen over Genshin Impact. De game zou immers te veel doen om je tegen te werken wanneer je gaat grinden. Dat heeft alles te maken met het Resin-systeem dat de game gebruikt: een in-game item dat zich automatisch bijvult gedurende de dag, wat je gebruikt om bij dungeons en speciale eindbazen je items te verkrijgen. Heb je geen Resin meer, dan krijg je ook geen beloning.

Natuurlijk is het wel mogelijk om sneller nieuwe Resin te krijgen, maar hiervoor moet je speciale items hebben of in de buidel tasten. Voor bepaalde gamers een probleem, maar wat deze spelers lijken te vergeten is dat ook dit een model is voor de ontwikkelaar om spelers terug te laten komen. Een model wat je ook vaak ziet in mobiele games, waar ook meteen de kern zit van dit ‘dilemma’: hoe mooi en uitgebreid Genshin Impact ook is, het is en blijft een mobiele game die ook op andere platformen is te spelen. Het is een game die je in korte sprints speelt, in plaats van marathon-sessies.

Toch worstelt Genshin Impact wel met een probleem, want het is de vraag hoe lang de game spelers vast weet te houden voordat de in-game valuta de overhand gaan nemen. Ondertussen heb ik een goede dertig uur in de game zitten en begin ik langzaam richting Adventure Rank 30 te kruipen, maar nu merk ik ook dat mijn quest-log leeg begint te raken en de dingen die ik kan doen een restrictie hebben.

Restricties in de vorm van een hogere Adventure Rank, die je alleen maar kunt bereiken door dingen als dagelijkse missies, dungeons en eindbazen te doen. Zaken waar je wel vaak Resin voor nodig hebt en dus niet zomaar even doorheen kunt blazen. Daarbij worden de afstanden dan ook steeds korter en de sprintjes op den duur mogelijk minder interessant.

Wanneer je die gedachten echter even opzij kunt zetten, zou je bijna vergeten dat het om een free-to-play game gaat. Dat is voornamelijk te danken aan de achterlijk hoge productiewaarde die de game heeft. Dat begint met de grote open wereld die de game te bieden heeft. Wanneer je voor het eerst de open vlaktes ziet, krijg je hetzelfde gevoel van wanderlust als dat ook Breath of the Wild wist op te roepen.

Het was dan ook tot mijn verbazing dat er een compleet tweede helft van de wereldkaart is die je eigenlijk pas na een goed aantal uren gaat ontdekken met een compleet eigen stijl. Het mag dan allemaal niet zo extreem gevarieerd zijn als in Breath of the Wild, maar met MiHoYo’s belofte om nieuwe omgevingen later toe te voegen is er nog genoeg om naar uit te kijken.

Daarnaast is er het level van detail dat in heel veel dingen is terug te zien. Zo zijn er tal van tussen scènes te bewonderen die allemaal een voice-over hebben, maar ook daarbuiten zijn er bijna altijd wel stemmen te horen. Praktisch ieder personage heeft een volledige voice-over gekregen, van de verschillende vechtersbazen tot aan de nietszeggende NPC’s aan toe. Daarbij heb ik het ook niet over een enkel zinnetje, maar gewoon volledige gesprekken in meerdere talen waaronder het Japans en het Engels. Tel daarbij de tal van personages, wapens en items op die allemaal zorg en aandacht hebben gehad en je merkt dat MiHoYo serieus is met zijn game.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]