Story of Seasons: Friends of Mineral Town

Als klein meisje heb ik uren en uren doorgebracht op mijn boerderij in Mineral Town. Ik reed hele dagen op mijn paard, kletste met inwoners van het dorp en knuffelde met mijn hond. Elke ochtend had ik een standaard ritueel. Eieren rapen, de koe melken en daarna mijn gewassen water geven. Het was geen spannend leven, het was zelfs behoorlijk saai en alledaags. Maar het was wel mijn favoriete spel. Niet zo gek dus, dat ik er als de kippen bij was toen ik hoorde dat Story of Seasons: Friends of Mineral Town een remake kreeg.

De originele game kwam uit in 2003, ontwikkeld door Marvelous, op de Game Boy Advance en is nu, in 2020, beschikbaar voor de Switch. Zal de remake alle verwachtingen waarmaken? Gelukkig zijn wij er, om jou antwoord op die vraag te geven. Dus trek je tuinbroek maar alvast aan, want het is tijd om te oogsten!

Story of Seasons: Friends of Mineral Town is farming/life-simulatiegame waarbij je een boerderij erft van je opa. Je vertrekt naar het stadje Mineral Town en begint aan je nieuwe leven als boer(in). Het is aan jou om de vervallen boerderij nieuw leven in te blazen en uit te breiden. Verbouw gewassen, schaf vee aan en maak kennis met de inwoners. Uiteindelijk kun je zelfs trouwen en een gezin stichten. Kortom, er is genoeg te doen.

In tegenstelling tot de originele game kun je in de remake kiezen hoe je wilt beginnen. Ga je voor Easy of kies je voor Normal? Bij Easy staan er direct al wat gewassen in je veld en verkoop je die bovendien voor meer geld. Daarnaast kun je makkelijker met dorpsbewoners praten, waardoor je sneller vriendschappen sluit. Op die manier vlieg je als het ware door het verhaal. Normal is voor de echte veteranen die een uitdaging niet schuwen: werk hard en je zult beloond worden. Dit kost misschien meer tijd, maar zo krijg je wel de hele belevenis.

De controls zijn aangepast op de Nintendo Switch. Wanneer je nog steeds trouw de Game Boy Advance-versie speelt, moet je in het begin even wennen. Waar de mogelijkheden met de controls hier behoorlijk beperkt waren, heeft Marvelous heeft er nu voor gezorgd dat we alle knopjes kunnen gebruiken. Zo hebben ze bijvoorbeeld meerdere shortcuts in het spel geïntroduceerd. Het doet wat denken aan de controls van Animal Crossing: New Horizons. Je hebt bijvoorbeeld een tas voor spullen, maar ook een gereedschapsriem. 

Grafisch is er ook het een en ander veranderd. De omgeving ziet er prachtig uit, vooral de bruine herfsttinten zijn een lust voor het oog. Toch is overal het originele spel te herkennen. De natuur, de mijnen en ook veel personages hebben nog hetzelfde uiterlijk. Toch zijn er een paar personages die er totaal anders uitzien. De een zal dit zien als een opfrisser, terwijl de nostalgische speler hier waarschijnlijk minder blij mee is.

Daarnaast heeft Marvelous (huis)dieren toegevoegd. Denk hierbij aan alpaca’s, konijnen en fruitkoeien. Een modernisering, maar het doet wel wat af aan het alledaagse imago van de game, dé factor die het spel zo populair maakte. Toch went ook dit behoorlijk snel. Je gaat uiteindelijk toch van je digitale fruitkoeien houden.

Tot nu toe klinkt het goed, maar toch heeft het spel ook serieuze haken en ogen. Waar we van tevoren blij waren met de aankondiging dat het niet alleen meer mogelijk is om heteroseksuele relaties te beginnen, zijn we minder blij met het verdwijnen van de rivale huwelijken. Waar je voorheen snel moest zijn om de leukste vrijgezel van het dorp voor je te winnen, kun je er nu letterlijk oneindig lang over doen om de perfecte partner te kiezen. Je bent namelijk de enige in het hele dorp die ooit zal trouwen.

Het ontbreken van diepgang is daarmee ook het grootste minpunt van de game. Het dorp lijkt voor het grootste gedeelte stil te staan. Pas wanneer je in veelvoud cadeautjes naar de bewoners brengt, zul je in staat zijn om andere dialogen los te frutselen. Tot die tijd lijkt iedereen maar twee zinnetjes te kunnen zeggen. Hier word je al snel flauw van, waardoor het ontwikkelen van vriendschappen geen aantrekkelijke bezigheid wordt.

Ook de evenementen laten te wensen over. In het eerste jaar in het spel kun je bovendien met bijna niets meedoen, omdat je gewoonweg de middelen of dieren nog niet hebt. “What a shame, you should take better care of your animals”, is dan vervolgens de respons van je dierbare dorpsgenoten. Oke, bedankt voor je support!

De evenementen missen daarnaast body. Meer dan eens loop je naar de locatie, start het evenement, ga je over naar een zwarte cutscene en dan sta je plots weer in je woonkamer. Gelukkig krijg je dan wel een boodschap op je scherm dat je personage een beregoede tijd heeft gehad. Fijn, hoeven we ons daar tenminste geen zorgen over te maken. Oh, en het is dan wel ineens zes uur ‘s avonds, dus zorg ervoor dat je voor elk evenement je boerderijklusjes gedaan hebt.

Ja en nee. Story of Seasons: Friends of Mineral Town weet het nostalgische gevoel naar boven te brengen, maar daar is dan ook alles mee gezegd. De gemoderniseerde aspecten zorgen ervoor dat het spel past in een jaar als 2020. De ontwikkelingen waren noodzakelijk, anders zou je net zo goed je Game Boy Advance weer uit de kast kunnen trekken. Maar het spel mist de diepgang waar we op gehoopt hadden. Het kost daarom veel doorzettingsvermogen om echt alles uit het spel te halen. Maar uiteindelijk kun je er ook voor kiezen om je alleen te focussen op je boerderij.  Ach, wat loop ik ook eigenlijk te zeuren. Vroeger was immers alles beter en ik kan niet ontkennen dat ik al de hele week met mijn boerderij op de bank lig. Zegt genoeg, lijkt me.

{!{wpv-view name=’review-blok’}!}

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]