Persona 4 Golden

Op de laatste dag van maart verscheen Persona 5 Royal voor de PlayStation 4. Nu had ik net het geluk dat ik een aantal dagen achter elkaar vrij was en aangezien sociale contacten nu uit den boze zijn, duurde het dan ook niet lang voordat ik de game uitgespeeld had. Ik was echter nog helemaal niet klaar met de franchise en besloot mijn Vita weer eens af te stoffen om eindelijk eens Persona 4 Golden op te starten.

In Persona 4 Golden volgen we jouw zelfbenoemde hoofdpersoon in zijn dagelijks leven op een nieuwe middelbare school. Je hangt daar lekker de scholier uit; een combinatie van toetsen, bijbaantjes en vrienden. Dit is echter niet het enige dat je aandacht vraagt, in de kleine plaats waar jouw personage woont wordt namelijk een reeks moorden gepleegd. De aanleiding daarvoor lijkt een soort show op televisie te zijn. En hoe wazig het ook klinkt, jouw personage kan met zijn vrienden de tv-wereld in.

Zodra je daar achter komt, begint je avontuur pas echt en zet je de jacht in op de moordenaar die het eens zo rustige stadje aan het terroriseren is. In de tv zul je vaak moeten knokken. Dit vechten doe je met simpele wapens en jouw Persona. Dit laatste is het makkelijkst uit te leggen als de kant van jezelf die je niet zo makkelijk aan anderen laat zien. Sluit vrede met die kant en je kunt zomaar eens een Persona krijgen.

Hoewel ik de PS Vita al vanaf de eerste dag in huis heb, ben ik er nooit bijzonder aan gehecht geweest (en met mij driekwart aan gamers). Toch voelde het nu wel lekker om achterover te hangen en de stof van het apparaat af te blazen. Nu ligt het natuurlijk heel erg aan de game of je een goede tijd hebt, maar met Persona ga je naar mijn mening nooit de mist in.

Ik was zelf bang dat de handheld-versie een heel stuk magerder zou zijn, met name als je jezelf bedenkt dat ik eerst 5 speelde en toen pas 4. Ik moet zeggen dat Atlus mij heeft verrast met deze game. De titel doet niks af aan een console-release van de franchise en mag daarom dezelfde liefde verwachten als zijn ‘grote’ broers.

Wat wel een beetje bijzonder is aan deze game, is dat je een bepaald pad moet volgen of anders niet eens het einde haalt. Er zijn een aantal momenten waarop het gewoon mogelijk is dat je zelf de deksel op het verhaal gooit. Ik merk dat ik hier zelf altijd heel erg zenuwachtig van word en erg blij ben ik hier dan ook niet mee. Aan de andere kant kan de game je wel zo’n 70 uur vermaken en dan heb ik het nog niet eens over New Game +.

Persona 4 Golden heeft me compleet meegezogen in diens verhaal en ik heb me dan ook tig uur goed mogen vermaken. Sowieso merk ik bij mezelf dat ik de laatste tijd vaker zoek naar wat langere games. Ik vind het altijd zo jammer als je er net lekker in zit en de game dan al is geëindigd. Ik kan natuurlijk vragen of jullie Persona 4 Golden hebben gespeeld of nog willen spelen, maar daarnaast ben ik nieuwsgieriger naar het volgende: heeft iemand überhaupt nog een PS Vita? 

[wpv-noautop]
{!{wpv-view name=’auteurs-onderaan-post’}!}
[/wpv-noautop]